สวัสดีชาวพันทิพย์ทุกท่าน ฉันจะมาเล่าเรื่องราวที่เคยผ่านมาให้ได้รับรู้กัน ถึงการผลิตปลากระป๋องเจ้าหนึ่ง ขออภัยที่มันอาจจะทำให้คุณไม่อยากกินปลากระป๋องอีกเลย เริ่มเลยนะ ก่อนอื่นฉันขอแนะนำตัวว่าฉันได้มีโอกาสทำงานในโรงงานผลิตปลากระป๋องแห่งหนึ่ง ซึ่งโรงงานนี้จะมีฝาดึงแตกต่างจากเจ้าอื่นค่ะ แต่ไม่บอกนะคะว่าแตกต่งอย่างไร 55 ให้เพื่อนๆไปคิดเอาเองค่ะ  จะทำแต่ปลาซาร์ดีน และ ปลาแมคเคอเรล ไม่ได้ทำปลาทูน่าแต่อย่างใด โรงงานนี้เป็นโรงงานเล็กๆอยู่ในมหาชัย ในโรงงานจะมีการจ้างแรงงานต่างด้าวจำนวนมาก สิ่งที่ฉันได้พบเจอมา คือตั้งแต่การรับวัตถุดิบ(ปลา) เมื่อปลามาถึงโรงงาน ซึ่งส่งมาเป็นคันรถ ก็จะมีแรงงานต่างด้าวพวกนี้แหล่ะป็นคนลงวัติถุดิบที่ลานรับวัตถุดิบ ที่โรงงานนี้จะไม่มีกระบวนการฆ่าเชื้อก่อนเข้าโรงงานแต่อย่างใด ซึ่งนั่นหมายถึงรถที่วิ่งมาไกลเป็นหลายสิบ หลายร้อยกิโล ที่ล้อรถเหยียบอะไร ต่อมิอะไร ก็สามารถจะเหยียบย่ำขึ้นไปบนลานรับวัตถุดิบนี่ได้เลย โดยไม่ผ่านการฆ่าเชื้อแต่อย่างใด สภาพพื้นของลานดังกล่าวเต็มไปด้วยโคลน เนื่องจากเศษดินที่ติดรองเท้าและล้อรถต่างๆที่วิ่งและเดินผ่านไปมา รองเท้าบู้ทนี่สามารถใส่ไปข้างนอกโรงงาน ยันห้องน้ำได้เลยค่ะ คนหลายคนคงรู้นะคะว่าพม่าชอบเคี้ยวหมาก ไม่ว่าจะวัยเด็ก วัยรุ่น หรือ ผู้ใหญ่ สิ่งที่ตามมาคือ น้ำลาย น้ำหมากที่ถ่มทิ้งกันตามพื้นนั่นแหล่ะคะ  ก็มีติดปลาไปบ้าง การลงปลานี้ก็จะมีปลากระเด็นตกพื้นจำนวนมาก แต่จะไม่ผ่านการล้างแต่อย่างใด พนักงานก็จะทำการใช้ที่รูดน้ำ ที่รูดน้ำที่พื้นค่ะ ฟังไม่ผิดหรอก ก็รูดมากองๆรวมกันไว้ แล้วก็ตักใส่ถังปลาไปค่ะ จากกระบวนการนี้ ก็จะส่งต่อไปยังแผนกตัดปลาเพื่อทำการตัดหัว หางต่อไป ซึ่งก็ไม่มีการล้างค่ะ เจ้านี้ขึ้นชื่อค่ะเรื่องปลากระป๋องมีเกล็ด เมื่อตัดเสร็จก็จะเข้าห้องบรรจุใส่ซอส แล้วผ่านการฆ่าเชื้อ สะอาดแล้วเห็นไหมค่ะ โดยไม่ผ่านการล้างให้เสียรสชาติเลย ดีจริงๆค่ะ สิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากที่นี่คือทำให้ฉันไม่กินปลาเจ้านี้ต่อไปค่ะ พอกันทีกับสินค้าคู่ครัวคนไทย นี่หรือเปล่าค่ะที่เป็นเหตุผลว่าทำไมปลากระป๋องเจ้านี้ถึงได้มีรสชาติที่อร่อยกว่าเจ้าอื่น น่าจะเป็นได้ค่ะ 55  เพื่อนๆยอมรับได้หรือเปล่าค่ะที่ทานปลาที่ตกพื้น เปื้อนน้ำลาย เปื้อนสกปรก สารพัด แต่ผ่านกระบวนการฆ่าเชื่อแล้ว เศร้า ส่วนตัวดิฉันขอบายเลยค่ะ

ปล.อย่าว่ากันนะคะ แค่มาบอกเล่าสิ่งที่รู้ที่เห็น เขียนไม่เก่งคะ