นอกจากวางแผนซื้อรถที่เป็นภาระระยะสั้นๆ (ผ่อน4-5ปี) เราควรซื้อบ้านไว้ไหมคะ
คิดจะแยกออกมาอยู่เองค่ะ ตอนแรกก็คิดซื้อบ้าน แต่ก็คิดถึงระยะเวลาของการผ่อน 30ปี (คนเดียว) หากไวกว่านั้นคือต้องเร่งโปะ
เท่ากับจะมีภาระ 2ทาง ทั้งรถและบ้าน ยังไม่รวมภาระคชจ.อื่นๆในชีวิตอีก
คิดคนเดียวบางทีก็ไม่ค่อยครอบคลุม อยากฟังความคิดเห็นคนอื่นๆในมุมอื่นๆบ้าง

ตอนนี้อายุก็ไม่น้อยแล้ว 30+ ไฟไม่แรงเหมือนตอนรุ่นๆแล้วค่ะ เวลามีภาระในแต่ละเดือน ถ้าอันไหนไม่จำเป็นในชีวิตจริงๆก็พยายามจะตัดออก
บางทีรู้สึกเหนื่อย กลัวถ้าสร้างหนี้มากเกิน กลัวจะหยุดทำงานไม่ได้ ห้ามป่วย ห้ามตาย แต่ในขณะเดียวกันก็อยากมีความมั่นคงในชีวิต
ฟังดูสับสนนิดนึงนะคะ 555 อารมณ์ใกล้จะวัยทอง
ตอนนี้เพื่อนร่วมรุ่นก็มีโสด(แต่ไม่สด)กันเยอะมาก คนไหนที่ไม่ได้แต่งงานก็จะมานั่งคุยกันบ้างว่า วางแผนชีวิตไว้ยังไงตอนแก่บ้าง ถ้าต้องอยู่คนเดียว
โดยส่วนตัวอาชีพไม่ได้ทำงานประจำค่ะ งานธุรกิจส่วนตัว ก็ต้องระวังหน้า ระวังหลัง ก็รู้สึกเสี่ยงๆ ไม่มีอะไรแน่อะไรนอน เดี๋ยวดี เดี๋ยวซบ สลับๆ
และคิดว่าจะทำประกันชีวิตเพิ่ม  เผื่อเวลาเจ็บป่วยไม่สบาย เวลาตายก็ไม่กังวลมาก เพราะทำบริจาคร่างกายไว้แล้ว


เพื่อนบางคนที่มีครอบครัว ก็จะบอกว่า โชคดีจริงๆอยากเป็นแบบนี้บ้าง ทั้งลูกทั้งผัว ปวดหัวไปหมด เบื่อไม่อยากมีภาระ
แต่อยากบอกมากว่า ความเหงาก็น่ากลัวมากนะ มีลูกน่ะดีแล้ว ไม่เหงาดี มีสามีก็มีคนปรึกษา
เพื่อนบอก มันไม่ใช่แบบนั้นซิ ลูกก็ปวดหัว สามีก็มีขัดๆกันบ้าง
แล้วแต่มองมุมไหนนะ แต่สำหรับเรา การอยู่คนเดียวได้อิสระจริง แต่ความเหงาก็มาเต็มเหมือนกัน มันขาดคู่คิด เรื่องปรึกษาญาติพี่น้อง ตัดไป เพราะไม่สนิทกันเท่าไหร่ เราเติบโตมาไม่เหมือนครอบครัวปกติคนอื่นๆเค้าทั่วไป   เลยรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก อยากได้อะไรก็ดิ้นเอา สู้เอา
วันนี้คิดเยอะหน่อย พอดีไม่ค่อยสบายด้วย เลยจู่ๆก็กังวล ผสม ความคิดมากไปนิดๆ

เพื่อนๆมาแชร์ความเห็นกันนะคะ ขอบคุณค่พ