เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า..
เราเคยคุยกับคนๆนึงค่ะ อยู่มหาลัยใกล้ๆ กัน คุยมาประมาณ 2 ปีกว่าๆ เป็นเพื่อนของเพื่อน ที่เคยแอบชอบเพื่อนเราอีกที 555 แต่จับผลัดจับถู กลายมาคุยกับเราสะงั้น
ตอนแรกเราก็คุยกันทั่วไปอ่ะ เราออกจะรำคานเค้าด้วยซ้ำ แต่เขาชอบมาทัก หาเรื่องคุยน่ะ เราก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง
จนวันนึง เราอกหักจากผช.คนนึงเลยไปปรึกษาเขา เขาก็ให้คำปรึกษาดีน่ะ จนเราตัดใจจากผช.คนนั้นได้
จากนั้นมาเราก็ให้คำปรึกษาซึ่งกันและกันมาตลอดค่ะ ทั้งเรื่องรัก เรื่องเรียน คุยกันทุกเรื่อง ทุกวัน แต่ไม่เคยไปไหนด้วยกันน่ะ
เคยเจอกันครั้งหนึ่งค่ะที่งานชมรม เขาจำเราได้ค่ะ เข้ามายืนต่อหน้าเรา แล้วยักคิ้วให้ เราจำเขาไม่ได้หรอก 555
ก็รูปโปรไฟเขาแต่ละรูปโชว์แต่ด้านหลังนิ เราเลยทำหน้ามึนๆแล้วเดินจากไปแบบงงๆ จนมารู้ทีหลังว่าเป็นเขาตอนกลับบ้านมาคุยกัน
หลังจากนั้นก็คุยกัน สนิทกันมากขึ้น รู้เรื่องราวขอกันมากขึ้นเรื่อยๆ เคยชวนกันไปดูหนังกินข้าว แต่สุดท้ายก็ไม่เคยได้ไป ต่างคนต่างกั๊ก
มีงอนกันด้วยน่ะ หลังๆเริ่มโทรคุยกัน เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองรู้สึกเปลี่ยนไป แต่พยายามห้ามใจค่ะ เพราะคิดเสมอว่าเขาเคยชอบเพื่อนเรา
บางทีก็รู้สึกเจ็บมากๆเวลาเขาพูดถึงผญ.คนอื่น จนบางทีงอน ไม่คุยด้วย โดยทีเขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
ผ่านมาประมาณปีครึ่งค่ะ เรายังคงคุยกันแบบนี้เรื่อย ๆ จนฉันมั่นใจว่าชอบเขา จึงพยายามตัดใจ บางทีก็หายไปเฉยๆ เคยลบเฟสด้วย
แต่สุดท้ายก็ทนไม่ได้ ก็กลับไปคุยกับเขาต่อ เขาเคยขอให้เราอย่าหายไปอีก แต่เราก็ไม่กล้าที่จะรักเขาจริงๆ เลยพยายามอยู่หลายครั้ง
ช่วงหนึ่งเราไปฝึกงาน ตจว.ค่ะ เลยได้คุยกันน้อยลง เพราะเรายุ่งมากและไม่สะดวก ประมาณ 3 เดือนค่ะ ไม่เคยได้เช็คสเตตัสเขาเลย
จนพอใกล้จบฝึกงานก็ลองอ่านๆสเตตัสเก่าๆเขาดู เราเห็นเขาเพ้อๆ ประมาณว่าสับสนในความรัก เธอเปลี่ยนไป ประมาณนี้
ตอนนั้นเราก็แอบหวังน่ะว่า ผญ.คนนั้นจะเป็นเรา ค้นไปเรื่อยๆจนเจอผญ.คนหนึ่งมาค้อมเม้นในเพลงเขา เราเลยแอบส่องดู
ก็พบว่าเขา2คนคนเฟสไทม์กันด้วย ตอนนั้นเราใจหายว้าบบบบ แต่ก็ทำเฉยๆ แล้วเราก็รู้สึกทรมานมาก เราอยากรู้ว่าผญ.คนนั้นเป็นใคร
เขาคิดกับเรายังไง เราเลยตัดสินใจขอเคลียร์กับเขา ถามเขาอ้อมไปอ้อมมา ไม่กล้าถามว่าเขาชอบเราไหม.. เลยถามว่า ผญ.คนนี้เป็นใคร
คำตอบคือ"เป็นแฟนเรา" ค่ะ .....น้ำตาไหลมาเป็นทาง T^T จากนั้นเราจึงจบประเด็นแล้วเชไชไปเรื่องอื่น
เขาก็เหมือนจะรู้แหละว่าเราไม่ได้จะถามแค่นี้ เขาเลยถามว่าเราชอบเขารึป่าว เราตอบ"ไม่"ค่ะ.... ในใจคิดว่า เขามีแฟนแล้ว จะบอกชอบไปทำไม T^T
จากนั้นเราก็ยังคุยกันปกติ เขาก็เล่าเรื่องราวผญ.คนนั้นให้เราฟังบ้าง เจ็บค่ะเจ็บ T^T แต่มีวันหนึ่งเราโทรไปหาเขา เพราะคิดถึง จริง T^T
เขาพูดกับเราเยอะมาก ออดอ้อน หยอดคำหวาน รู้สึกดีมากอ่ะ แต่พอผ่านคืนนั้นไป เราก็รู้สึกแย่ เพราะเขามีแฟนแล้วไง มาทำแบบนี้กับเราทำไม
เราปรึกษาเพื่อนค่ะ แล้วตัดสินใจถามเขาตรงๆ
.....เขาบอกว่าเขาชอบเรามาสักพักแล้วค่ะ แต่เราบอกว่าเราไม่ชอบเขา เขาเลยตัดสินใจไม่บอกเราแล้วไปคบน้องคนนั้น..... แงๆๆๆๆ เสียใจ T^T
แต่เราก็บอกให้เขาคบกับน้องคนนั้นต่อไปน่ะ แล้วเราก็ถอยออกมา เราขอห่างกับเขาค่ะ แล้วก็ผ่านไปไม่ถึงเดือน เราก็กลับไปทำตัวปกติ ถึงแม้จะเจ็บก็ตาม
จนถึงตอนนี้ ผ่านมา 9 เดือนแล้วค่ะ คิดถึงเขาน้อยลง ร้องไห้น้อยลง คุยกับเขา 2-3เดือน ครั้ง
มีผช.เข้ามาคุยด้วยบ้างน่ะค่ะ แต่เราก็รู้สึกว่าไม่มีใครเหมือนเขาเลย เรานึกถึงเขาเสมอ เมื่อคุยกับคนอื่น เราก็รู้สึกดีกับคนที่เข้ามาน่ะ แต่เราก็ตัดสินใจปฏิเสธคนอื่นๆไป แบบ ไม่อยากคุยอ่ะ
เราเคยคิดว่าเราไม่ได้อะไรกับเขาแล้วน่ะ แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่า ที่เราทำแบบนี้ เพราะเราแค่ยังลืมไม่ได้ หรือเรากำลังรอเขาอยู่
##เรื่องยาวไปนิด 555 อ่านจบป่าวว
กำลังลืม หรือ กำลังรอ....
เราเคยคุยกับคนๆนึงค่ะ อยู่มหาลัยใกล้ๆ กัน คุยมาประมาณ 2 ปีกว่าๆ เป็นเพื่อนของเพื่อน ที่เคยแอบชอบเพื่อนเราอีกที 555 แต่จับผลัดจับถู กลายมาคุยกับเราสะงั้น
ตอนแรกเราก็คุยกันทั่วไปอ่ะ เราออกจะรำคานเค้าด้วยซ้ำ แต่เขาชอบมาทัก หาเรื่องคุยน่ะ เราก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง
จนวันนึง เราอกหักจากผช.คนนึงเลยไปปรึกษาเขา เขาก็ให้คำปรึกษาดีน่ะ จนเราตัดใจจากผช.คนนั้นได้
จากนั้นมาเราก็ให้คำปรึกษาซึ่งกันและกันมาตลอดค่ะ ทั้งเรื่องรัก เรื่องเรียน คุยกันทุกเรื่อง ทุกวัน แต่ไม่เคยไปไหนด้วยกันน่ะ
เคยเจอกันครั้งหนึ่งค่ะที่งานชมรม เขาจำเราได้ค่ะ เข้ามายืนต่อหน้าเรา แล้วยักคิ้วให้ เราจำเขาไม่ได้หรอก 555
ก็รูปโปรไฟเขาแต่ละรูปโชว์แต่ด้านหลังนิ เราเลยทำหน้ามึนๆแล้วเดินจากไปแบบงงๆ จนมารู้ทีหลังว่าเป็นเขาตอนกลับบ้านมาคุยกัน
หลังจากนั้นก็คุยกัน สนิทกันมากขึ้น รู้เรื่องราวขอกันมากขึ้นเรื่อยๆ เคยชวนกันไปดูหนังกินข้าว แต่สุดท้ายก็ไม่เคยได้ไป ต่างคนต่างกั๊ก
มีงอนกันด้วยน่ะ หลังๆเริ่มโทรคุยกัน เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองรู้สึกเปลี่ยนไป แต่พยายามห้ามใจค่ะ เพราะคิดเสมอว่าเขาเคยชอบเพื่อนเรา
บางทีก็รู้สึกเจ็บมากๆเวลาเขาพูดถึงผญ.คนอื่น จนบางทีงอน ไม่คุยด้วย โดยทีเขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
ผ่านมาประมาณปีครึ่งค่ะ เรายังคงคุยกันแบบนี้เรื่อย ๆ จนฉันมั่นใจว่าชอบเขา จึงพยายามตัดใจ บางทีก็หายไปเฉยๆ เคยลบเฟสด้วย
แต่สุดท้ายก็ทนไม่ได้ ก็กลับไปคุยกับเขาต่อ เขาเคยขอให้เราอย่าหายไปอีก แต่เราก็ไม่กล้าที่จะรักเขาจริงๆ เลยพยายามอยู่หลายครั้ง
ช่วงหนึ่งเราไปฝึกงาน ตจว.ค่ะ เลยได้คุยกันน้อยลง เพราะเรายุ่งมากและไม่สะดวก ประมาณ 3 เดือนค่ะ ไม่เคยได้เช็คสเตตัสเขาเลย
จนพอใกล้จบฝึกงานก็ลองอ่านๆสเตตัสเก่าๆเขาดู เราเห็นเขาเพ้อๆ ประมาณว่าสับสนในความรัก เธอเปลี่ยนไป ประมาณนี้
ตอนนั้นเราก็แอบหวังน่ะว่า ผญ.คนนั้นจะเป็นเรา ค้นไปเรื่อยๆจนเจอผญ.คนหนึ่งมาค้อมเม้นในเพลงเขา เราเลยแอบส่องดู
ก็พบว่าเขา2คนคนเฟสไทม์กันด้วย ตอนนั้นเราใจหายว้าบบบบ แต่ก็ทำเฉยๆ แล้วเราก็รู้สึกทรมานมาก เราอยากรู้ว่าผญ.คนนั้นเป็นใคร
เขาคิดกับเรายังไง เราเลยตัดสินใจขอเคลียร์กับเขา ถามเขาอ้อมไปอ้อมมา ไม่กล้าถามว่าเขาชอบเราไหม.. เลยถามว่า ผญ.คนนี้เป็นใคร
คำตอบคือ"เป็นแฟนเรา" ค่ะ .....น้ำตาไหลมาเป็นทาง T^T จากนั้นเราจึงจบประเด็นแล้วเชไชไปเรื่องอื่น
เขาก็เหมือนจะรู้แหละว่าเราไม่ได้จะถามแค่นี้ เขาเลยถามว่าเราชอบเขารึป่าว เราตอบ"ไม่"ค่ะ.... ในใจคิดว่า เขามีแฟนแล้ว จะบอกชอบไปทำไม T^T
จากนั้นเราก็ยังคุยกันปกติ เขาก็เล่าเรื่องราวผญ.คนนั้นให้เราฟังบ้าง เจ็บค่ะเจ็บ T^T แต่มีวันหนึ่งเราโทรไปหาเขา เพราะคิดถึง จริง T^T
เขาพูดกับเราเยอะมาก ออดอ้อน หยอดคำหวาน รู้สึกดีมากอ่ะ แต่พอผ่านคืนนั้นไป เราก็รู้สึกแย่ เพราะเขามีแฟนแล้วไง มาทำแบบนี้กับเราทำไม
เราปรึกษาเพื่อนค่ะ แล้วตัดสินใจถามเขาตรงๆ
.....เขาบอกว่าเขาชอบเรามาสักพักแล้วค่ะ แต่เราบอกว่าเราไม่ชอบเขา เขาเลยตัดสินใจไม่บอกเราแล้วไปคบน้องคนนั้น..... แงๆๆๆๆ เสียใจ T^T
แต่เราก็บอกให้เขาคบกับน้องคนนั้นต่อไปน่ะ แล้วเราก็ถอยออกมา เราขอห่างกับเขาค่ะ แล้วก็ผ่านไปไม่ถึงเดือน เราก็กลับไปทำตัวปกติ ถึงแม้จะเจ็บก็ตาม
จนถึงตอนนี้ ผ่านมา 9 เดือนแล้วค่ะ คิดถึงเขาน้อยลง ร้องไห้น้อยลง คุยกับเขา 2-3เดือน ครั้ง
มีผช.เข้ามาคุยด้วยบ้างน่ะค่ะ แต่เราก็รู้สึกว่าไม่มีใครเหมือนเขาเลย เรานึกถึงเขาเสมอ เมื่อคุยกับคนอื่น เราก็รู้สึกดีกับคนที่เข้ามาน่ะ แต่เราก็ตัดสินใจปฏิเสธคนอื่นๆไป แบบ ไม่อยากคุยอ่ะ
เราเคยคิดว่าเราไม่ได้อะไรกับเขาแล้วน่ะ แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่า ที่เราทำแบบนี้ เพราะเราแค่ยังลืมไม่ได้ หรือเรากำลังรอเขาอยู่
##เรื่องยาวไปนิด 555 อ่านจบป่าวว