สวัสดีค่าาาาาาา


ช่วงนี้เป็นวีคแห่งการสอบมิดเทอม เมื่อสัปดาห์ที่แล้วไม่ได้ตั้งกระทู้สปอย เลยเอามาตั้งรวม 2 ซะเลย!!! คือจริงๆแล้วพรุ่งนี้ก็ยังสอบไม่เสร็จ = = 555555

งั้นมามาเข้าเรื่องเลยดีกว่า ขี้เกียจเม้ามอยฝอยแตกละ 555555 แปลผิดแปลพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ ><






คืนที่ 241 'การตัดสินใจที่แตกต่าง' //ตอนนี้ตัวเต็มออกมาแล้วนะคะ ขอสรุปสั้นๆพอค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
-ข่าวเรื่องป้าเกียตายมาถึงหูทุกคนในที่ประชุม กองกำลังที่เหลือรอดหนีไปที่บัลแบด เสี่ยเอนลั่นให้นายอ.ไปบัลแบดเดี๋ยวนี้!!
-พวกเจิดจรัสขึ้นเรือไปแล้วแต่นายอ.ยังอยู่ (คงจะตามไปทีหลัง) สิ่งที่อาลาดินจัดการประชุมนั้นไม่ได้สูญเปล่า เพราะทุกคนในที่ประชุมต่างก็รู้จุดประสงค์ และเป้าหมายของทุกคนเริ่มเป็นหนึ่งแล้วเรื่องนึงคือ หยุดอิลลา (อาจจะรวมถึงพวกอัลซาเมนด้วย)
-ประโยคนี้ยูนันพูดคล้ายๆมังกรขาวเลย แต่หรือเราคิดไปเองหว่า = =? //ตรงนี้ไปอ่านกันเองนะคะ
-ลุงซินจะร่วมมือกับเสี่ยเอนที่บัลแบด เพราะตอนนี้พวกเสี่ยเอนได้เป็นศัตรูกับอัลซาเมนแล้วกลายเป็นว่าเป็นความขัดแย้งภายในซะแล้ว
-ลุงซินยังคิดว่าอัลซาเมนไม่ได้ล่มเพราะน้ำมือชายเล็กคนเดียวแน่ๆ ยิ่งตอนนี้น้องจูหนุนหลังชายเล็กอยู่ด้วย โดยสันนิฐานว่าฆ่าอัลบาเพื่อยึดครองอัลซาเมน? แล้วสงสัยเรื่องพลังของจูดัล
-พวกโอลบะ เมื่อได้ยินที่พูดถึงฮาคุริว ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป นึกถึงความแค้นในคราวก่อน (เรื่องแม่พระล้างสมอง)
-นายอ.ตัดสินบอกลุงซินและพรรคพวกว่าตัดสินใจจะไปเข้าฝ่ายเจิดจรัสโดยต้องตัดความสัมพันธ์กับซินเดรีย เพื่อสิทธิในบัลแบด และยังต้องต่อสู้ในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชาของเสี่ยเอนด้วยภาชนะโลหะ
-พรรคพวกโอลบะเมื่อได้ยินเรื่องที่นายอ.พูดก็ถามนายอ.ต่างๆนาๆประมาณว่าแน่ใจแล้วหรอที่จะเข้าร่วมกับฝ่ายนั้น? แล้วยังไปเป็ฯลุกน้องของศัตรู? ไม่รู้สึกโกรธบ้างหรอ? แน่นอนคำตอบของพระเอกในคราบตัวประกอบตอบว่า 'ไม่เลย' แต่ความเป็นจริงแล้วเจ้าตัวโพล่งขึ้นมาอีกว่า ไม่อยากทำแบบนั้นเลยสักนิด แต่ที่ทำนั้นก็เพื่อบัลแบด และจะเสียใจยิ่งกว่าถ้าตัวเองไม่ได้ทำไรให้บัลแบดเลย ต่อให้ยืนอยู่ข้างไหนก็ไม่สนใจทั้งนั้น
-'อาลีบาบาคุง ไม่สิ องค์ชายอาลีบาบา' ลุงซินที่ตอนแรกๆไม่ยอมรับว่าอาลีบาบาจะเป็นราชาและยังเด็กไป ตอนนี้มุมมองของลุงได้เปลี่ยนไปแล้ว
-อาลีบาบาพูดร่ำลา แต่ลุงซินบอกนี่ไม่ใช่การร่ำลาแต่อย่างได้ และเข้าใจดี
-แก็งค์สามช่า(สามตัวเอก) ระดมสมองจะนำชายเล็กกลับมา [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

-ตัดมาที่บทสนทนาระหว่างไททัสกับอาลาดินบนเรือ ตรงนี้ขอข้ามละกันนะคะ
-มูได้ครุ่มคิดมาตลอดหลังจากที่ได้ดู/รู้เรื่องที่อาลาดินให้ดูในที่ประชุม ว่าสิงโตแดงก็คือพวกเฟอนาริส โดยมียูนันมาคอนเฟิร์ม...

-ทุกคนในกลุ่มเฟอนาริสเมื่อรู้เช่นนั้นก็บอกว่าสิงโตแดงเท่ดี มีแต่คนถูกใจว่างั้น 5555555 และก็บอกกับมูว่าอย่าไปคิดมากเรื่องนั้นเลย ไม่ว่ายังไงก็เป็นครอบครัวเดียวกัน
-ยูนันพูดว่ายังมีส่วนนึงของโลกเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในฐานะอัลม่าทรัน ไม่ว่าตัวยูนันเองจะเกิดมากี่ครั้งๆก็ตื่นขึ้นมาที่มหาหุบเหว ซึ่งยูนันก็ไม่เข้าใจเหตุผลเหมือนกันว่าทำไม มูถามขึ้นมาอีกว่า ยูนันก็เข้าไปสำรวจอีกฟากหนึ่งได้ใช่มั้ย ซึ่งคำตอบของยูนันคือได้แต่ไม่ได้เข้าไปเต็มๆเลยสักครั้ง
-เมื่อพูดถึงโลกอีกฟากนึงแล้วก็จบตอนนี้ด้วย...[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
-ตัดไปที่เมืองหลวงของเจิดจรัสจูดัลก็กลับมาด้วยวงเวทเคลื่อนย้ายแต่ยังคงใช้ได้ไม่คล่องหรือไม่เสถียรหรือไรสักอย่างนั่นแหละ555เท่ากับของดันทาเลี่ยนกับที่เซเฮราซาด จูดัลยังบอกว่าเวทย์ของตนนั้นยังพัฒนาได้อีกเพื่อที่จะทำให้คนๆนั้นได้เป็นราชา ซึ่งก็คือ...'เร็น ฮาคุริว'

**จบ 241**








คืนที่ 242 'การตัดสินใจของฮาคุริว'
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เปิดตอนมาด้วย จูดัลเหาะเหินเปิดเถิกไปชมทั่วเมือง หลังจากที่ได้เมืองกลับมา
คนในวังเช่นทหารแลนักวิชาการต่างพูดถึงเรื่องฮาคุริวต่างๆนาๆ ทั้งเรื่องที่ฮาคุริวนั้นเป็นทายาทผู้สืบทอดจากจักรพรรดิ์องค์ก่อน เรื่องที่ลอบฆ่าป้าเกียแม่ของตัวเอง ไหนจะสงครามภายในอีก (ตรงนี้ีขอข้ามละกันนะคะ)

ขุนพลฝ่ายขวาและฝ่ายซ้ายของฮาคุโทกุ(พ่อของชายเล็ก) ตอนนี้ก็ได้กลายมาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของฮาคุริวซะแล้ว

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เมื่อตอนก่อนๆ(116)ยังเห็นอยู่ข้างหลังโคเอนอยู่เลยนี่นา -0-;



จูดัลเมื่อกลับมาก็ได้พูดชมฮาคุริวที่ทำให้ตาแก่สองคนนั้นเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา
(ตรงนี้เป็นบทสนทนาฮาคุริวกับจูดัล ขอข้ามไอนิดดดนึงนะคะ ไม่สำคัญไรมาก >.<)

จุดัลถามฮาคุริวประมาณว่าทหารเกือบครึ่งนึงได้หลบหนีไปใช่มั้ย และกองทัพตะวันตกของโคเอนมีเกือบครึ่งของกองกำลังกองทัพของประเทศ? นายยังจะต่อต้านเขาอีกหรอ? (แบบทำให้ชนะได้ใช่มั้ยไรทำนองนั้น 55555 โปรดอภัยศัพท์ไม่แม่น ><)

ฮาคุริวตอบ เราทำได้อยู่แล้ว ตัวของฮาคุริวในปัจจุบันนั้นมีพลังเพิ่มขึ้นจากเมื่อสงครามครั้งก่อนและไม่มีทางที่จะแพ้โคเอน.

ตาแก่อัลซาเมนเบอร์ 1,2,3 ก้ได้เรียกฮาคุริว และยังบอกว่า ยินดีที่จะรับใช้ฮาคุริว

//ขอโมเสกหน้าพวกตาแก่พวกนี้นะคะ เราดูแล้วรู้สึกเสียสุขภาพจิตยังไงไม่รู้

และชายเล็กในที่สุดก็อัพเกรดหลังจากที่หยุดงานไปนานนนนนมากกกกกกกกกกกกกก ซึ่งนั้นก็คือภาชนะโลหะชิ้นที่สอง แต่ของดันเจี้ยนไหน จินชื่ออะไรยังไม่มีบอกค่ะ

อยู่ที่ไหล่เกร๋ๆ

จูดัลกับฮาคุริวต่ออีกว่าที่กลุ่มพวกโง่(หมายถึงกลุ่มจอมเวทย์อัลซาเมน)มาอยู่ที่นี่ก็เป็นเพราะนาย พวกนี้ยังจะเรียกว่าพรรคพวกของเราหรือเปล่า? ฮาคุริว พวกโง่พวกนี้ไม่ได้อยู่นี่เพราะเชื่อในตัวนายนั่นคือเหตุผลว่าทำไมถึงมายืนอยู่ที่นี่ //เอาตรงๆนะคะ อ่านอังกฤษตรงนี้จะว่าเข้าใจก็เข้าใจค่ะ แต่คือเราเขียนแปลไทยออกมามันแปร่งมากๆ งงหนักกับภาษาตัวเอง555555 งั้นขอแปะแปลอังกฤษละกันค่ะ เข้าใจง่ายกว่าเยอะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Judal: But even so, these bunch of fools are only here because of your (TN: spell casted by Hakuryuu). Are they still called our allies? Hakuryuu, these fools aren’t really here because they believe in you that’s why they’re standing here! //จากทัมเบลอร์

ฮาคุริวกลับไม่ตอบอะไร จูดัลก็'ช่างเถอะ' และเปลี่ยนเรื่องคุย ชายเล็กนึกย้อนความหลัง หลังจากที่พี่สาวตัวเอง(ฮาคุเอย์)ปฏิเสธในวันที่ฝนตก//เขียนเองยังรู้สึกว่า เหมือนเหตุการณ์สลัดรักหรือบอกเลิกกลางสายฝนไรทำนองนั้น 5555555

'พี่สาวของผม, ฮาคุเอย์อายุมากกว่าผม 5 ปี เธอเกิดในประเทศเล็กๆที่ถูกพบในทางตะวันออกของเจิดจรัส(โคว=Kou) พ่อของพวกเราฮาคุโทกุคือผู้ที่พิชิตดินแดนตะวันออกไกลของของเจิดจรัส หลังจากปีแห่งความกลหนและการทำลายล้าง ทุกคนต่างมีความสุขได้มาถึงจุดสิ้นสุด จากวันนั้นเป็นต้นมาประเทศนี้ได้ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น'จักรวรรดิ์เจิดจรัส' ที่ได้ถูกบันทึกเป็นประวัติศาสตร์ พี่ชายทั้งสองของเรา ฮาคุยุและฮาคุเร็นได้เจริญรอยตามท่านพ่อในการรวมโลกทั้งสี่ด้าน(ทิศ) ขณะที่ยังประสบความสำเร็จและชนะในศึกสงคราม แล้วเวลาไม่กี่สัปดาห์ต่อมา พวกเขาพยายามที่จะบรรลุความสงบสุขในหลายๆที่ ด้วยความระมัดระวังอย่างเคร่งครัดและแปลผัน, องค์ชายทั้งสองนี้ได้มีอนาคตที่สดใสรอพวกเขาอยู่ หรือสิ่งที่ทุกคนได้คิด...ไม่มีใครได้คาดหวังว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับอนาคตของจักรวรรดิ์เจิดจรัส และผู้หญิงคนนั้นได้เขามา...และยังให้พวกองกรณ์เข้ามาแทรกแซงในเจิดจรัส'


ชายเล็ก:ท่านพี่ฮาคุยุ! ท่านพี่ฮาคุเร็น! เมื่อผมโตขึ้นนะ ผมอยากจะแข็งแกร่งเหมือนท่านพี่ทั้งสองเลย! ...แต่ถึงผมจะแข็งแกร่งไม่เท่าท่านพี่ แต่ผมก็จะยังแข็งแกร่งขึ้นมาบ้าง
คุณพี่ทั้งสอง:...
คุณพี่ทั้งสอง: 555555555555555
ฮาคุเร็น:..........
ฮาคุริว:?
ฮาคุเร็น: ท่านพ่อของพวกเราสิ้นพระชนม์ ข่าวลือบอกว่าเป็นเพราะถูกลอบสังหาร
ฮาคุยู: ฮาคุริว, เหตุการณ์ที่เราพบนั้นเป็นเพียงแค่โชคร้าย ไม่สิ ถ้าเป็นไปได้ ฉันไม่อยากให้นายต้องมาแบกรับเรื่องพวกนี้

//ฮรือออออออออออออออออออ เอาองค์ชายตูคืนมาาาาาาาา ชายเล็กตูด้วยยยยย

หลังจากนี้ไปขอย่อสุดๆเลยนะคะ เพราะเริ่มง่วงแล้ว จะไปอ่านหนังสือต่อด้วย ฮรือออ ขออภัย TT
ตรงนี้ไม่แปลแบบข้างบนนะคะ เขียนตามความเข้าใจเราเลย...

หลังจากพี่ชายทั้งสองก็ได้จบชีวิตลง ฮาคุริวก็รู้ว่าเหตุการณ์ลอบสังหารเนี่ยใครเป็นคนทำ ยังไม่พอใช้วิธีโกงเพื่อชิงบรรลังก์อีก และยังคงไม่ลืมภารกิจที่ตัวเองเคยตั้งมั่นไว้(จากตอนก่อนๆ ที่จะล้มล้างอัลซาเมน ฆ่าแม่ตัวเอง etc.) และพูดถึงป้าเกียประมาณว่าไม่ได้ทำให้ฮาคุริวเป็นที่รู้จักหรือว่าให้เป็นผู้สืบทอดบัลลังก์เลย(แต่ยังคงให้นับศักดิ์ว่าเป็นเจ้าชาย/เจ้าหญิงลำดับที่เท่าไหร่ของเจิดจรัสอยู่) และยังไม่แต่งตั้งให้มีสิทะฺทางการเมืองและทางทหารอีกด้วย ในฐานะที่เป็นองค์ชาย ชายเล็กมีสิทธิ์ที่จะเป็นรัชทายาท แต่ป้าเกียแกก็ยังไม่เคยแม้แต่จะให้สิทธิ์นั้นกับชายเล็กเลยและยังถูกกีดกันอีกต่างหาก ชายเล็กที่มีชีวิตอยู่ทุกวันนั้นก็ได้ฝึกฝนวิชาการต่อสู้ต่างๆนาๆเรียนในต่างแดน ฮาคุเอย์และชายเล็กก็ได้รับศักดิ์ฐานะเหมือนกัน(อาจจะหมายถึงเรื่องลำดับในวงตระกูลแหละค่ะ) และยังถูกอนุญาตให้เข้ามาภายในวังได้ด้วย

ฮาคุริวกับฮาคุเอยืก็ถูกจูดัลชวสนไปลุยดันเจี้ยน และแล้วฮาคุเอย์ก็ได้ภาชนะโลหะมา(ไป๋ม่อน) และความแข็งแกร่งของฮาคเอย์ก็กลายเป็นที่รู้จัก แม้ว่าฮาคุเอย์จะได้รับบาดเจ็บแต่ก็มีความสุข และได้กลายเป็นขุนพลในที่สุด

เมื่อเช่นนั้นฮาคุริวจึงคิดว่าตัวเองก็ควรจะมีพลังนั้นเช่นกัน แต่ตัวชายเล็กเองจะไม่รูสึกยินดีถ้าพวกองกรณ์เข้ามาช่วยเหลือ โลกนี้ยังมีเมไจคนอื่นๆ ชายเล็กจึงคิดจะออกจากประเทศที่เต็มไปด้วยศัตรู แล้วจะกลับมายืนในจุดที่พ่อของตนเคยยืนอยู่ และชายเล็กก็รู้สึกขอบคุณทุกคนที่ให้ยืมพลังและความแข็งแกร่ง หรือก็คือคนที่เข้ามาช่วยเหลือนั่นเอง

และข้ามไปหลังจากเหตุการณ์หั่นคอแม่พระ ล่ำลาสามช่า โควคุโทกุเห็นด้วยที่ให้ฮาคุริวไปเรียนรู้ข้างนอก(อารมณ์แบบเรียนต่างประเทศอะไรทำนองนั้น 555555 อาจจะหมายถึงไปเรียนรู้ที่ซินเดรียแบบตอนก่อนๆ) ละพูดถึงซินแบดกับอาลาดิน

และกลับมาปัจจุบัน...
ชายเล็กไม่เคยแม้แต่จะถามอาลาดินหรือไม่ว่าใครก็แล้วแต่คนที่เคยให้ยืมพลัง เพราะคิดว่าถึงพูดไปคงไม่มีใครเข้าใจความคิดของเขา

ตรงนี้ขอข้ามนะคะ -0- (อาจจะมีอธิบายเพิ่มเติมทีหลังถ้าเป็นไปได้ ><)

หน้าสุดท้าย'ฉันจะกำจัดเร็น เกียคุเอน, เร็นโคเอน และนำจักรวรรดิ์เจิดจรัสกลับคืนมา'


**จบปึ้ง**



เดี๋ยวต่อคห.1นะคะเกิน10k-*- ไม่เคยเขียนยาวขนาดนี้มาก่อนเลยแฮะ =_=;