ฉันบ้า และขี้หึงเกินไป . . .

เรื่องนี้มีอยู่ว่า . . .

เราเป็นคนขี้หึงมาก มาก มาก มาก จริง ๆ  ต่อให้จะทำเป็นไม่สนใจ

case1 :แฟนเรานะซิ ก็เป็นโรคชอบชมคนนั้นคนนี้ ว่า น่ารัก ๆ บางทีคุยอยู่ดี ๆ ก็หันไปและก็ ว๊าวว น่ารักจัง(ฮาโหล คุยกับ ตรูอยู่ คะ)

เราก็บอกไปว่าเออไม่ชอบนะ ไม่ชอบให้ชมสาวคนอื่น (คือเข้าใจปะ ว่าเราก็อยากจะเป็นคนที่สวยและน่ารักที่สุดในสายตาเธอ แต่เธอกลับไม่เคยชมฉันสักครั้ง ทั้ง ๆ ที่ฉันก็ไม่ได้ขี้แหร่ กว่าคนที่เธอชมสักหน่อย) แต่เค้าก็ดีนะ พยามไม่ทำ(ย้ำว่า พยาม)

case2 : ตอนนั้นแฟนดูทีวี แล้วชอบดาราคนนึงมากกกกกกก คือนางพูดหลายรอบละ เราก็อื้อ ๆ (ไม่มีจะเถียง คงสวยสู้ไม่ได้จริงๆ) จนมาวันนึง เจอนางเอกสุดสวย ในทีวีอีกละ นางก็ "เฮ้ยย เราชอบคนนี้มากเลยอ่ะ โคตรน่ารักเลย ชอบมากอ่าาาา รุ่นน้องเราสนิทกับดาราคนนี้ไม่ใช่ อ่ออออ " แออ ! สนิทแล้วจะทำไมว๊ะ จะหาวิธีติดต่อหรือไงย่ะ

เราก็งอนไป1วัน ตอนแรกก็ไม่กะอะไรแต่มันติดใจ จริง ๆ

case3 : ทำไมชอบจัง ไปตาม ig แฟนเพื่อน แอด fb แฟนเพื่อนเนี่ย ไม่ค่อยเข้าใจเรา หรือเราไม่เป็น เลยไม่เข้าใจ แต่เรื่องนี้เราไม่เคยพูดนะ รู้สึกเบื่อ ๆ เซ็ง ๆเฉย ๆ

เราเข้าใจคะว่าเราอะ ขี้หึงไม่เข้าเรื่อง โรคจิตไม่เป็นเรื่อง ทั้ง ๆที่เค้าก็รักเราดี
แต่เราก็ไม่เคยทำนะ เราไม่เคยชมผู้ชายคนอื่น เราไม่เคยตามไอจี หนุ่มๆ สุดหล่อ หรือแฟนเพื่อนเลย
เราไม่เคยชอบดาราคนไหน เรามันโรคจิตเองซินะ เฮ้อออออ

แต่ทั้งหมดมันเหมือนทำให้เรา"ปลง" กับแฟนเรามากขั้น แต่แลกกับการปลง ก็คือสนใจน้อยลง ไม่อยากจะอะไรมากขึ้น
เพราะมันคงเป็นเรื่องที่เราต้องยอมรับ และการที่เราจะยอมรับได้ก็คงต้องปลง อย่างที่ว่า เฮ้อออออ

เรามันติงต๊อง เองแหละคะ ที่ยอมให้เรื่องไรสาระ มาเป็นประเด็น และมาทำลายโลกของเรา แต่เรื่องเล็ก ๆ บางเรื่องมันก็เป็นองค์ประกอบที่สำคัญ ...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่