สวัสดีค่ะ เราได้มีโอกาสไปเที่ยวลอนดอนครั้งแรก ในชีวิต ดีใจมากค่ะ ต้องขอบคุณข้อมูลต่างๆในอินเตอร์เน็ต เพราะช่วยเราได้มากเลย
ประกอบกับเราได้ซื้อหนังสือ คู่มือ เกี่ยวกับการเที่ยวลอนดอนค่ะ ในหนังสือ มีทั้งแผนที่ โรงแรม ร้านอาหาร แต่สำหรับเรา แล้ว ข้อมูลในเน็ต
จะบอกอะไรที่เราอยากรู้ได้ตรงมากทีเดียว
ต้องขอบอกเลยนะคะ ขอเล่าด้วยการใช้ภาษาบ้านเกิดแทรกไปหน่อยนะคะ ได้อารมณ์เราน่ะคะ และขอออกตัวเลยว่า ไม่ใช่ผู้รู้ อะไร แต่จะขอ
เล่า ตามที่ตัวเองประสบมา ใครจะมีวิธีที่ดีกว่า หรือประหยัดกว่ายังไง ก็ต้องขออภัยด้วย แค่อยากแชร์ และเล่าอะไรๆที่เราผ่านมา เท่านั้นเอง เราอาจจะ
เข้าใจอะไรผิดๆ อะไรที่ผิดพลาด เราขออภัยด้วยนะคะ เพราะ ฟังไม่ค่อยรุ้เรื่อง อาจจะมีผิดพลาดไปบ้าง ค่ะ เราไม่ค่อยได้ถ่ายรูปสถานทีเท่าไหร่ มันอยู่ใน
มือถือ ญาติเราค่ะ
เราขอเล่าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ก่อน เดินทางประมาณ 1 อาทิตย์ ญาติเราบอกว่าจะมาลอนดอนค่ะ เราดีใจ อยากเจอ (ทั้งๆที่เพิ่งเจอกัน
เดือนที่แล้ว) อยากเที่ยว ลอนดอน เพราะไม่รู้ว่า ถ้าไม่ไปตอนนี้ ตอนไหนจะได้ไป เราเริ่มจากการ หาตั๋ว จองตั๋ว ตอนแรก โทรไปจองกับอเจนซี่
ขายตั๋ว สายการบินและเที่ยวบินเดียวกัน แต่ต่างจากการจองในเน็ตตั้ง 110 ยูโร ราคาตั๋วจองในเน็ต 380 ยูโรค่ะ เราเลยจองในเน็ตค่ะ และจอง
โรงแรมเรียบร้อยเลยในอโกด้า ขึ้นเครื่อง
ที่ Caselle Torino เดินทางตอน 17.00 เวลาที่อิตาลีจะเร็วกว่า 1 ชั่วโมง ที่ สนามบินแห่งนี้ค่อนข้างเล็ก เลย เช็คอินก่อนเครื่องขึ้น แค่ 1 ชั่วโมงก็ทันค่ะ
เราถึง ลอนดอน ประมาณ 18.30 ที่ สนามบิน Gatwick ค่ะ ด้วยความที่เรา พูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง ฟังไม่รู้เรื่อง แต่เราไม่อาย ที่จะ บอกฝรั่ง
่ว่า ช่วยพูดกับเราช้าๆได้ไหม เราไม่เข้าใจ เค้าก็ ให้ความร่วมมือค่ะ พอจับใจความได้ พอเราถึง Gatwick เราก็ซื้อตั๋วรถไฟเข้าไปในลอนดอน
ก็อ่านตามป้ายแหละคะ ก่อนขึ้น shuttle ไปสถานี จะมี เจ้าหน้าที่เดินด้านหน้า ขายตั๋วอิเลคทรอนิคส์ค่ะ แต่จ่ายด้วยบัตรเครดิตได้อย่างเดียวนะคะ
เงินสดไม่รับค่ะ ถ้าจำไม่ผิด ไม่เกิน 20 ปอนด์ค่ะ เราขึ้น shuttle เพื่อลง South Terminal ก่อนลงก็ถามฝรั่งแหละค่ะ ว่าลงนี่ไหม แล้วค่อยต่อรถไฟ
ไป สถานี Victoria ค่ะ
พอถึงสถานี Victoria ป๊าด อีโธ่!!!!! มืด แปดด้านค่ะ พูดภาษาก็กากๆ กลัวบักคัก แต่ทำไงได้ เดินไป ที่ Information ต่อแถวนะคะ อย่าลัดคิว
อย่าเอานิสัยมนุษย์ป้ามาใช้ที่นี่คะ เราพักที่ Soho ค่ะ ต้องลง Underground มันจะมีเส้นสีๆ ตามพื้นค่ะ เดินตามโลด ก่อนไป แวะซื้อ การ์ด Oyster
ก่อนนะคะ บัตรนี้เราถ่ายรุปไว้ ยื่นให้ Information ดูว่าซื้อที่ไหน เค้าก็จะชี้ให้ดูค่ะ
เข้าคิวซื้อบัตรค่ะ บัตรOyster ต้องมัดจำไว้ 5 ปอนด์ แล้วนอกนั้นก็เติมเงินค่ะ เราเติมด้วยเงินสด 40 ปอนด์ ขึ้น Tube กับรถ เมล์ได้ค่ะ
ก่อนเข้า Tube ก็จะมีช่องให้แตะเหมือนบ้านเราค่ะ ถ้าตาดีๆ มองไวๆ ก็จะเห็นเงินคงเหลือในบัตรค่ะ (อันนี้แล้วแต่ที่นะคะ บางทีมองให้ตายก็ไม่มี)
ตรงทางเข้า มีเจ้าหน้าที่ตลอดเวลาค่ะ หากบัตรมีปัญหา มีเงินคงเหลือ เค้าจะเปิดให้ค่ะ เราลง Underground แล้วไปสถานี Greenpark แล้วต่อที่
สถานี Leicester square (ดูด้วยนะคะ ว่าโรงแรมอยู่ไหน เราหาในไอโฟน ดูว่า สถานีไหนใกล้โรงแรมที่สุด ไปสถานีนั้นค่ะ เราใช้วิธีถามเจ้าหน้าที่
ที่อยู่ใน underground เอาค่ะ ว่าเราอยู่นี่สถานีไหนใกล้สุด)
พอถึงสถานี เราก็ต้องแตะบัตรออกนะคะ คนหลายบักคัก เดินชิดขวาไว้เด้อ ไม่ว่าจะเดินทางไหน ยิ่งเรามีกระเป๋าสัมภาระ บ่ต้องคิดเลย ว่าจะ
พะรุงตุงนังขนาดไหน ตอนออก ก็มีช่องไว้ให้รถเข็น หรือคนถือกระเป๋า ออก เด้อค่ะ มันจะกว้างขึ้นมาหน่อย ทุกสถานี จะมีแผนที่เล็กๆให้ค่ะ หยิบได้เลย
พกไว้ในกระเป๋านะคะ ได้ใช้แน่นอน ดูเข้าใจง่ายค่ะ แค่ขึ้นให้ถูกทางก็พอ
บัดหนิ เดินออกสถานี มึนตึบ ไปทางไหนน้อ แต่เรามีพี่เปิ้ลและพี่เกิ้ล อยู่ในมือจะกลัวไร ตามหาแหล่วเน้อะ เดินทางลูกศรที่พี่เกิ้ลแกชี้ให้ไป
ก็เจอ เดินห่างจากสถานีประมาณ 100 เมตรได้ ก็เจอเลย Z Hotel ตำตาบักขนาด ติดถนน อยู่ในย่าน china town หาของกินง่าย สะดวก มาก
โรงแรมสะอาด มาก เดินทางสะดวก ไม่เปลี่ยว ตลอด 24 ชั่วโมง มีคนตลอด เลยค่ะ
ตึกในย่านนี้ เครดิตภาพ ต้องยกให้ ญาตินะคะ Ying Wimonsiri เธอชอบถ่ายรูป ถ่ายมาซะเยอะ ดีเลย เอามาประกอบกระทู้
ร้านอาหารแถวโรงแรม
โรงแรมย่านนี้แพงค่ะ แต่เรากลัวผี เลย หาโรงแรมที่ดูสะอาด ไม่น่ากลัว จองไว้ 5 คืน ซัดไป 49900 บาท ยอมเสียเงิน เพราะเคยมีประสบการณ์ไม่ดี
กับโรงแรมหรู แต่อยู่ไกล เดินออกจากโรงแรมไม่มีอะไรก็อันตรายเหมือนกัน อยู่ลอนดอน เรารู้สึกปลอดภัยค่ะ ไม่ว่าที่ไหน ยิ่งย่านที่เราอยู่ ด้วยแล้ว
คนเยอะมาก มีโรงละครเยอะแยะ มีโรงหนัง คาสิโน ร้านอาหารจีน เเบบบุฟเฟ่ต์ ตรึม ราคา ก็ใช้ได้ค่ะ ไม่มีพิธีรีตองอะไร
โรงแรม Z Hotel ห้องเล็กมากค่ะ แต่จัดได้ลงตัวค่ะ สะอาด มีลิฟท์ ผนังห้องน้ำเป็นกระจกฝ้า แนะนำว่า ถ้าไม่ใช่คู่รัก ก็ อย่าเลยค่ะ แต่ถ้าไม่อาย
ก็แล้วไป เพราะอาบน้ำ หรือทำอะไร ก็เห็นหมดจริงๆ โรงแรมถึงจะจ่ายแพง (สำหรับเรา)แต่ก็ไร้อาหารเช้านะคะ แต่อย่าคิดมาก ย่านนั้น มีร้านอาหาร
บาร์ ที่คอยบริการ อาหารเช้าค่ะ น่ากิน ทั้งนั้น เลย
เวลาสั่งอะไรไม่ต้องสั่งมาเยอะนะคะ จานนึง ก็อิ่มบักคักแล้วค่ะ อาจจะมีแค่ที่ว่างให้ ของหวาน จั๊กน้อย
จานนี้ก็ประมาณ 10-15 ปอนด์ค่ะ
อันนี้ ก็ประมาณ 5 ปอนด์ เป็นแค่ ออเดิร์ฟ Classic Bruschetta
ดึกแล้ว เดี๋ยวมาต่อใหม่พรุ่งนี้นะคะ พรุ่งนี้จะเล่า ตอนไปจิบน้ำชาที่ Fortnum & Mason ห้องชาที่เก่าแก่และเลิศหรูในลอนดอนให้ชมกันนะคะ
พระราชาชินี ก็เคยมาที่นี่ค่ะ เริศ บักคัก
(ถามพนักงานว่าอ่านไง เค้าออกเสียง ฟอร์ทึนั่ม)
ประสบการณ์ดีๆกับการเที่ยวลอนดอนครั้งแรก กับภาษาอังกฤษแบบงูๆปลาๆ
ประกอบกับเราได้ซื้อหนังสือ คู่มือ เกี่ยวกับการเที่ยวลอนดอนค่ะ ในหนังสือ มีทั้งแผนที่ โรงแรม ร้านอาหาร แต่สำหรับเรา แล้ว ข้อมูลในเน็ต
จะบอกอะไรที่เราอยากรู้ได้ตรงมากทีเดียว
ต้องขอบอกเลยนะคะ ขอเล่าด้วยการใช้ภาษาบ้านเกิดแทรกไปหน่อยนะคะ ได้อารมณ์เราน่ะคะ และขอออกตัวเลยว่า ไม่ใช่ผู้รู้ อะไร แต่จะขอ
เล่า ตามที่ตัวเองประสบมา ใครจะมีวิธีที่ดีกว่า หรือประหยัดกว่ายังไง ก็ต้องขออภัยด้วย แค่อยากแชร์ และเล่าอะไรๆที่เราผ่านมา เท่านั้นเอง เราอาจจะ
เข้าใจอะไรผิดๆ อะไรที่ผิดพลาด เราขออภัยด้วยนะคะ เพราะ ฟังไม่ค่อยรุ้เรื่อง อาจจะมีผิดพลาดไปบ้าง ค่ะ เราไม่ค่อยได้ถ่ายรูปสถานทีเท่าไหร่ มันอยู่ใน
มือถือ ญาติเราค่ะ
เราขอเล่าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ก่อน เดินทางประมาณ 1 อาทิตย์ ญาติเราบอกว่าจะมาลอนดอนค่ะ เราดีใจ อยากเจอ (ทั้งๆที่เพิ่งเจอกัน
เดือนที่แล้ว) อยากเที่ยว ลอนดอน เพราะไม่รู้ว่า ถ้าไม่ไปตอนนี้ ตอนไหนจะได้ไป เราเริ่มจากการ หาตั๋ว จองตั๋ว ตอนแรก โทรไปจองกับอเจนซี่
ขายตั๋ว สายการบินและเที่ยวบินเดียวกัน แต่ต่างจากการจองในเน็ตตั้ง 110 ยูโร ราคาตั๋วจองในเน็ต 380 ยูโรค่ะ เราเลยจองในเน็ตค่ะ และจอง
โรงแรมเรียบร้อยเลยในอโกด้า ขึ้นเครื่อง
ที่ Caselle Torino เดินทางตอน 17.00 เวลาที่อิตาลีจะเร็วกว่า 1 ชั่วโมง ที่ สนามบินแห่งนี้ค่อนข้างเล็ก เลย เช็คอินก่อนเครื่องขึ้น แค่ 1 ชั่วโมงก็ทันค่ะ
เราถึง ลอนดอน ประมาณ 18.30 ที่ สนามบิน Gatwick ค่ะ ด้วยความที่เรา พูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง ฟังไม่รู้เรื่อง แต่เราไม่อาย ที่จะ บอกฝรั่ง
่ว่า ช่วยพูดกับเราช้าๆได้ไหม เราไม่เข้าใจ เค้าก็ ให้ความร่วมมือค่ะ พอจับใจความได้ พอเราถึง Gatwick เราก็ซื้อตั๋วรถไฟเข้าไปในลอนดอน
ก็อ่านตามป้ายแหละคะ ก่อนขึ้น shuttle ไปสถานี จะมี เจ้าหน้าที่เดินด้านหน้า ขายตั๋วอิเลคทรอนิคส์ค่ะ แต่จ่ายด้วยบัตรเครดิตได้อย่างเดียวนะคะ
เงินสดไม่รับค่ะ ถ้าจำไม่ผิด ไม่เกิน 20 ปอนด์ค่ะ เราขึ้น shuttle เพื่อลง South Terminal ก่อนลงก็ถามฝรั่งแหละค่ะ ว่าลงนี่ไหม แล้วค่อยต่อรถไฟ
ไป สถานี Victoria ค่ะ
พอถึงสถานี Victoria ป๊าด อีโธ่!!!!! มืด แปดด้านค่ะ พูดภาษาก็กากๆ กลัวบักคัก แต่ทำไงได้ เดินไป ที่ Information ต่อแถวนะคะ อย่าลัดคิว
อย่าเอานิสัยมนุษย์ป้ามาใช้ที่นี่คะ เราพักที่ Soho ค่ะ ต้องลง Underground มันจะมีเส้นสีๆ ตามพื้นค่ะ เดินตามโลด ก่อนไป แวะซื้อ การ์ด Oyster
ก่อนนะคะ บัตรนี้เราถ่ายรุปไว้ ยื่นให้ Information ดูว่าซื้อที่ไหน เค้าก็จะชี้ให้ดูค่ะ
เข้าคิวซื้อบัตรค่ะ บัตรOyster ต้องมัดจำไว้ 5 ปอนด์ แล้วนอกนั้นก็เติมเงินค่ะ เราเติมด้วยเงินสด 40 ปอนด์ ขึ้น Tube กับรถ เมล์ได้ค่ะ
ก่อนเข้า Tube ก็จะมีช่องให้แตะเหมือนบ้านเราค่ะ ถ้าตาดีๆ มองไวๆ ก็จะเห็นเงินคงเหลือในบัตรค่ะ (อันนี้แล้วแต่ที่นะคะ บางทีมองให้ตายก็ไม่มี)
ตรงทางเข้า มีเจ้าหน้าที่ตลอดเวลาค่ะ หากบัตรมีปัญหา มีเงินคงเหลือ เค้าจะเปิดให้ค่ะ เราลง Underground แล้วไปสถานี Greenpark แล้วต่อที่
สถานี Leicester square (ดูด้วยนะคะ ว่าโรงแรมอยู่ไหน เราหาในไอโฟน ดูว่า สถานีไหนใกล้โรงแรมที่สุด ไปสถานีนั้นค่ะ เราใช้วิธีถามเจ้าหน้าที่
ที่อยู่ใน underground เอาค่ะ ว่าเราอยู่นี่สถานีไหนใกล้สุด)
พอถึงสถานี เราก็ต้องแตะบัตรออกนะคะ คนหลายบักคัก เดินชิดขวาไว้เด้อ ไม่ว่าจะเดินทางไหน ยิ่งเรามีกระเป๋าสัมภาระ บ่ต้องคิดเลย ว่าจะ
พะรุงตุงนังขนาดไหน ตอนออก ก็มีช่องไว้ให้รถเข็น หรือคนถือกระเป๋า ออก เด้อค่ะ มันจะกว้างขึ้นมาหน่อย ทุกสถานี จะมีแผนที่เล็กๆให้ค่ะ หยิบได้เลย
พกไว้ในกระเป๋านะคะ ได้ใช้แน่นอน ดูเข้าใจง่ายค่ะ แค่ขึ้นให้ถูกทางก็พอ
บัดหนิ เดินออกสถานี มึนตึบ ไปทางไหนน้อ แต่เรามีพี่เปิ้ลและพี่เกิ้ล อยู่ในมือจะกลัวไร ตามหาแหล่วเน้อะ เดินทางลูกศรที่พี่เกิ้ลแกชี้ให้ไป
ก็เจอ เดินห่างจากสถานีประมาณ 100 เมตรได้ ก็เจอเลย Z Hotel ตำตาบักขนาด ติดถนน อยู่ในย่าน china town หาของกินง่าย สะดวก มาก
โรงแรมสะอาด มาก เดินทางสะดวก ไม่เปลี่ยว ตลอด 24 ชั่วโมง มีคนตลอด เลยค่ะ
ตึกในย่านนี้ เครดิตภาพ ต้องยกให้ ญาตินะคะ Ying Wimonsiri เธอชอบถ่ายรูป ถ่ายมาซะเยอะ ดีเลย เอามาประกอบกระทู้
ร้านอาหารแถวโรงแรม
โรงแรมย่านนี้แพงค่ะ แต่เรากลัวผี เลย หาโรงแรมที่ดูสะอาด ไม่น่ากลัว จองไว้ 5 คืน ซัดไป 49900 บาท ยอมเสียเงิน เพราะเคยมีประสบการณ์ไม่ดี
กับโรงแรมหรู แต่อยู่ไกล เดินออกจากโรงแรมไม่มีอะไรก็อันตรายเหมือนกัน อยู่ลอนดอน เรารู้สึกปลอดภัยค่ะ ไม่ว่าที่ไหน ยิ่งย่านที่เราอยู่ ด้วยแล้ว
คนเยอะมาก มีโรงละครเยอะแยะ มีโรงหนัง คาสิโน ร้านอาหารจีน เเบบบุฟเฟ่ต์ ตรึม ราคา ก็ใช้ได้ค่ะ ไม่มีพิธีรีตองอะไร
โรงแรม Z Hotel ห้องเล็กมากค่ะ แต่จัดได้ลงตัวค่ะ สะอาด มีลิฟท์ ผนังห้องน้ำเป็นกระจกฝ้า แนะนำว่า ถ้าไม่ใช่คู่รัก ก็ อย่าเลยค่ะ แต่ถ้าไม่อาย
ก็แล้วไป เพราะอาบน้ำ หรือทำอะไร ก็เห็นหมดจริงๆ โรงแรมถึงจะจ่ายแพง (สำหรับเรา)แต่ก็ไร้อาหารเช้านะคะ แต่อย่าคิดมาก ย่านนั้น มีร้านอาหาร
บาร์ ที่คอยบริการ อาหารเช้าค่ะ น่ากิน ทั้งนั้น เลย
เวลาสั่งอะไรไม่ต้องสั่งมาเยอะนะคะ จานนึง ก็อิ่มบักคักแล้วค่ะ อาจจะมีแค่ที่ว่างให้ ของหวาน จั๊กน้อย
จานนี้ก็ประมาณ 10-15 ปอนด์ค่ะ
อันนี้ ก็ประมาณ 5 ปอนด์ เป็นแค่ ออเดิร์ฟ Classic Bruschetta
ดึกแล้ว เดี๋ยวมาต่อใหม่พรุ่งนี้นะคะ พรุ่งนี้จะเล่า ตอนไปจิบน้ำชาที่ Fortnum & Mason ห้องชาที่เก่าแก่และเลิศหรูในลอนดอนให้ชมกันนะคะ
พระราชาชินี ก็เคยมาที่นี่ค่ะ เริศ บักคัก
(ถามพนักงานว่าอ่านไง เค้าออกเสียง ฟอร์ทึนั่ม)