คุณแม่เพิ่งไปผ่าตัดค่ะ ที่โรงพยาบาลเอกชน หลังผ่าตัดเสร็จวันนึง ก็มีหมอมาตรวจเรื่องการเคลื่อนไหวของบริเวณที่ผ่า
ระหว่างที่อยู่โรงพยาบาล หนูกับครอบครัวก็คอยเฝ้าและอยู่ดูแลคุณแม่ตลอด
วันนั้นได้เจอคุณหมอด้วย. ก็คอยฟังและให้กำลังใจคุณแม่ที่ทำกายภาพอยู่ข้างๆเตียง
คุณหมอน่ารักมากค่ะ คุยแล้วสบายใจ เหมือนคุ้นเคยมานานทั้งที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก
เคยไปหาหมอหลายคนแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมาจะไม่เคยเจอคุณหมอใจดี แต่นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่รู้สึกประทับใจ แล้วอยากคุยด้วยขนาดนี้
ตอนนั้นเห็นว่าคุณหมอคงจะให้คำปรึกษาเรื่องที่ตัวหนูเองมีปัญหาปวดหลังได้ เลยลงทะเบียนไปพบคุณหมอหลังจากคุณแม่ออกจากโรงพยาบาลแล้ว
ตอนตรวจ ก็เหมือนเดิมค่ะคุณหมอคอยรับฟัง เก็บรายละเอียด และไม่ถือตัวเลย (คือเค้าต้องคุกเข่าก้มๆเงยๆวัดความยาวกระดูกขาและหลังของหนูอยู่หลายครั้ง แล้วก็พยายามตรวจให้แน่ใจว่าวัดไดัถูกต้องจริงๆ) จริงๆตอนนั้นก็เขินนะคะ เพราะรู้สึกแอบเกรงใจไม่รู้ว่าทำไมตัวเองปัญหาเรื่องปวดเมื่อยเยอะจัง สรุปหลังตรวจพบว่ามีปัญหาเรื่องความยาวกระดูกไม่เท่ากันค่ะ แล้วก็เป็นึนตัวอ่อนมากเอ็นเลยบาดเจ็บง่าย
หลังจากนั้นก็ไปหาหมออีกสองครั้งค่ะ คุณหมอก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรเป็นพิเศษ แต่จะชอบอธิบายและให้เวลาคุยเยอะเป็นพิเศษ
หนูได้อีเมล์ไปที่โรงพยาบาลเพื่อขอบคุณคุณหมอเรื่องคุณแม่แล้วก็เรื่องตัวเอง พอดีไม่มีอีเมล์ตรง ทางโรงพยาบาลเลยต้องส่งforward ไปให้คุณหมอทีหลัง
แต่ก็ไม่ได้คำตอบกลับค่ะ จริงๆในอีเมล์ก็ไม่ได้มีคำถามด้วย ถ้าไม่ตอบคงจะไม่แปลก
แล้วตอนไปหาครั้งล่าสุด ตื่นเต้นมากค่ะ แอบเครียดอยู่หลายวันว่าไม่รู้ที่อีเมล์ไปเค้ารู้รึปล่าวว่าหนูแอบชอบ
แต่ก็พยายามคุยสบายๆนะคะ มีหลบตาเพราะเขินบ้าง ดูคุณหมอจะเขินๆเหมือนกัน เพราะเห็นหลุดพูดผิดพูดถูกบางครั้ง แต่หนูอาจคิดไปเองก็ได้ค่ะ
ก็ลองทำใจกล้าขออีเมล์คุณหมอดู คุณหมอก็ให้เมล์มา เป็นเมล์ส่วนตัว คงตั้งไว้ใช้เวลางานโดยเฉพาะ อันนี้ก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่อาจเพราะคุณหมอไม่มีเมล์ของทางโรงพยาบาล เลยให้เมล์นี้มา ตอนเขียนเค้าดูลังเลนิดหน่อย แล้วก็ไม่ได้ให้เบอร์มาค่ะ แต่มีพูดประมาณว่าจะตอบอีเมล์แต่อาจใช้เวลาหลายวันหน่อย หนูเขินเลยตัดบทไปว่าไม่เป็นไร เพราะเข้าใจว่าคงยุ่ง
คุณหมอบอกว่าคงไม่นัดแล้ว ได้อุปกรณ์ใหม่มาให้ออกกำลังกายตามที่สอน.
ก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีค่ะ คงมีโอกาสได้เจออีกเพราะคุณแม่ยังต้องไปพบคุณหมอเป็นระยะทุกอาทิตย์
ลองอีเมล์ไปที่อีเมล์ส่วนตัวที่ได้มา แล้วก็ถามด้วยเรื่องขอเบอร์โทร แต่ก็ไม่ได้คำตอบค่ะ ผ่านมาวันนึงแล้ว ดูเหมือนคงจะแห้วแล้ว
เท่าที่ทราบคุณหมออายุประมาณ 30 ต้นๆค่ะ ส่วนเราก็ 20กว่าๆแล้วค่ะ
ไม่รู้ว่าคุณหมอโสดรึปล่าว ดูไม่เหมือนคนแต่งงาน แต่ก็เดาไม่ได้จริงๆค่ะ
ทำงานประจำรพเกือบทุกวันค่ะ ถ้ามีแฟนคงเป็นคนที่รพเดียวกัน
ยังไงรบกวนให้ความคิดเห็นด้วยนะคะ
แอบชอบคุณหมอ แต่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดีค่ะ
ระหว่างที่อยู่โรงพยาบาล หนูกับครอบครัวก็คอยเฝ้าและอยู่ดูแลคุณแม่ตลอด
วันนั้นได้เจอคุณหมอด้วย. ก็คอยฟังและให้กำลังใจคุณแม่ที่ทำกายภาพอยู่ข้างๆเตียง
คุณหมอน่ารักมากค่ะ คุยแล้วสบายใจ เหมือนคุ้นเคยมานานทั้งที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก
เคยไปหาหมอหลายคนแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมาจะไม่เคยเจอคุณหมอใจดี แต่นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่รู้สึกประทับใจ แล้วอยากคุยด้วยขนาดนี้
ตอนนั้นเห็นว่าคุณหมอคงจะให้คำปรึกษาเรื่องที่ตัวหนูเองมีปัญหาปวดหลังได้ เลยลงทะเบียนไปพบคุณหมอหลังจากคุณแม่ออกจากโรงพยาบาลแล้ว
ตอนตรวจ ก็เหมือนเดิมค่ะคุณหมอคอยรับฟัง เก็บรายละเอียด และไม่ถือตัวเลย (คือเค้าต้องคุกเข่าก้มๆเงยๆวัดความยาวกระดูกขาและหลังของหนูอยู่หลายครั้ง แล้วก็พยายามตรวจให้แน่ใจว่าวัดไดัถูกต้องจริงๆ) จริงๆตอนนั้นก็เขินนะคะ เพราะรู้สึกแอบเกรงใจไม่รู้ว่าทำไมตัวเองปัญหาเรื่องปวดเมื่อยเยอะจัง สรุปหลังตรวจพบว่ามีปัญหาเรื่องความยาวกระดูกไม่เท่ากันค่ะ แล้วก็เป็นึนตัวอ่อนมากเอ็นเลยบาดเจ็บง่าย
หลังจากนั้นก็ไปหาหมออีกสองครั้งค่ะ คุณหมอก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรเป็นพิเศษ แต่จะชอบอธิบายและให้เวลาคุยเยอะเป็นพิเศษ
หนูได้อีเมล์ไปที่โรงพยาบาลเพื่อขอบคุณคุณหมอเรื่องคุณแม่แล้วก็เรื่องตัวเอง พอดีไม่มีอีเมล์ตรง ทางโรงพยาบาลเลยต้องส่งforward ไปให้คุณหมอทีหลัง
แต่ก็ไม่ได้คำตอบกลับค่ะ จริงๆในอีเมล์ก็ไม่ได้มีคำถามด้วย ถ้าไม่ตอบคงจะไม่แปลก
แล้วตอนไปหาครั้งล่าสุด ตื่นเต้นมากค่ะ แอบเครียดอยู่หลายวันว่าไม่รู้ที่อีเมล์ไปเค้ารู้รึปล่าวว่าหนูแอบชอบ
แต่ก็พยายามคุยสบายๆนะคะ มีหลบตาเพราะเขินบ้าง ดูคุณหมอจะเขินๆเหมือนกัน เพราะเห็นหลุดพูดผิดพูดถูกบางครั้ง แต่หนูอาจคิดไปเองก็ได้ค่ะ
ก็ลองทำใจกล้าขออีเมล์คุณหมอดู คุณหมอก็ให้เมล์มา เป็นเมล์ส่วนตัว คงตั้งไว้ใช้เวลางานโดยเฉพาะ อันนี้ก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่อาจเพราะคุณหมอไม่มีเมล์ของทางโรงพยาบาล เลยให้เมล์นี้มา ตอนเขียนเค้าดูลังเลนิดหน่อย แล้วก็ไม่ได้ให้เบอร์มาค่ะ แต่มีพูดประมาณว่าจะตอบอีเมล์แต่อาจใช้เวลาหลายวันหน่อย หนูเขินเลยตัดบทไปว่าไม่เป็นไร เพราะเข้าใจว่าคงยุ่ง
คุณหมอบอกว่าคงไม่นัดแล้ว ได้อุปกรณ์ใหม่มาให้ออกกำลังกายตามที่สอน.
ก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีค่ะ คงมีโอกาสได้เจออีกเพราะคุณแม่ยังต้องไปพบคุณหมอเป็นระยะทุกอาทิตย์
ลองอีเมล์ไปที่อีเมล์ส่วนตัวที่ได้มา แล้วก็ถามด้วยเรื่องขอเบอร์โทร แต่ก็ไม่ได้คำตอบค่ะ ผ่านมาวันนึงแล้ว ดูเหมือนคงจะแห้วแล้ว
เท่าที่ทราบคุณหมออายุประมาณ 30 ต้นๆค่ะ ส่วนเราก็ 20กว่าๆแล้วค่ะ
ไม่รู้ว่าคุณหมอโสดรึปล่าว ดูไม่เหมือนคนแต่งงาน แต่ก็เดาไม่ได้จริงๆค่ะ
ทำงานประจำรพเกือบทุกวันค่ะ ถ้ามีแฟนคงเป็นคนที่รพเดียวกัน
ยังไงรบกวนให้ความคิดเห็นด้วยนะคะ