-สวัสดีค่ะ คือเราชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับพวกแนวนี้มากๆเลย ( เหมือนคนโรคจิตเลยเนาะ )
เข้าเรื่องดีกว่า คือว่า เพื่อนๆพอจะแนะนำได้ไหมคะว่า มีเรื่องอะไรน่าสนใจน่าอ่านบ้าง เอาแบบ ซับซ้อนนะค่ะ บางเล่มเวลาเราอ่าน อ่านไปเกือบครึ่งเล่มแล้วเราจะชอบเดาเหตการณ์ไว้ก่อนว่าเป็นแบบนี้หรือเปล่า ถ้าอ่านแล้วมันตรงอ่านต่อไปมันก็ไม่ตื่นเต้นแล้วสิคะ จริงไหม?
เราชอบอ่านแล้วคิดตามนะ เวลาแบบตัวละครในเรื่องวางแผนจะฆ่าอีกตัวละครนึง อธิเช่น เอต้องการจะฆ่าบีคนที่ตนเองรู้จัก (จะอิจฉาหรือมีอะไรผิดใจกันก็ตามแต่) โดยวิธีการซื้อนมถั่วเหลืองมาเทลงใส่แก้วน้ำ ต่อไปก็ไปตัดก้านดอกรัก จุ่มในนมถั่วเหลืองแล้วคนพอประมาณ เสร็จแล้วก็ทำลายหลักฐาน พอบีมาเอก็ทำหน้าปกติ ยิ้มแย้ม สักพัก เอจึงชวนบีให้ดื่มนมถั่วเหลืองด้วยกันคนละแก้ว.. ก่อนนอน แต่แล้ว... ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เอสบถออกมาอย่างเสียงอารมณ์และบอกว่าเดี๋ยวเราเดินไปรับโทรศัพท์เอง.... พอการสนทนาทางโทรศัพท์จบ เอจึงชักชวนบีอีกรอบ......พอบีดื่มเข้าไป สักพักจึงเกิดอาการชัก หายใจขิดขัด แล้วก็นิ่งไป (ลืมบอกไปคะว่าบีมีลูกด้วย) ส่วน เอที่เห็นเพื่อนตนกำลังจะตาย เอแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว... เช้าวันต่อมา (เอเป็นครูในโรงเรียนแห่งหนึ่ง) ทุกคนครูจะมีเด็กนร.คนนึง จะถือดอกรักมาไหว้เอ (หรือเอามาให้ก็ไม่แน่ใจค่ะ) ซึ่ง ทุกครั้งที่เวลาเอเห็นเด็กคนนี้ เอจะรู้สึก กลัวและไม่ชอบเอามากๆ ตกเย็นวันหนึ่ง เอจึงไปค้นประวัติดูว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร.... เอหาสักพักจนเจอ เด็กคนนั้นเป็นลูกของบี... เอตระหนกอย่างหนัก ในเมื่อวันนั้นเอเห็นบีตายต่อหน้าต่อตาจะเป็นไปได้อย่างไรที่เด็กคนนี้จะเกิดมา?.. สักพักความสงสัยของเอกำลังจะถูกเฉลย เมื่อเด็กคนนั้นเดินเข้ามาทางข้างหลังเอ... พร้อมรักดอกรักอีกเช่นเคย.. เอเห็นดังนั้นจึงลุกลี้ลุกลนแล้วก็ถามไปว่า.. แก..แกเป็นลูกของบีนี่ เป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อฉันเห็นมันตายต่อหน้าต่อตา.. ด้วยน้ำมือชั้น!.... เด็กคนนั้นยังไม่ตอบอะไร ยังคงมองหน้าและแสยะยิ้มให้เอ... แล้วจึงค่อยเอ่ยปากว่า... คุณครูจำเหตการณ์ในวันนั้นไม่ได้เหรอคะ? มาสิคะ เดี๋ยวหนูจะเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง.... แล้วเอก็เห็นนิมิตภาพเหตการณ์นั้นอีกครั้ง... ขญะที่เอไปรับโทรศัพท์ บีจึงนั่งมองแก้วนมถั่วเหลืองที่เพื่อนจนเตรียมไว้ให้ แต่แล้ว... ด้วยความที่บีซึ้งใจที่เพื่อนซื้อนมถั่วเหลืองมาฝากตน บีเลยสลับแก้ว เอาปริมาณที่นมถั่วเหลืองเยอะที่สุดให้เอ.... สักพักขณะที่บีดื่มนั้น(ยังดื่มไม่หมด) บีก็เกิดอาการชัก หายใจติดขัด ลูกของบีเห็นดังนั้นจึงไปเรียกคนมาช่วย.. แล้วส่งรพ.ทันที... คุณแม่หนูไม่ได้ตายหรอกค่ะ.. คุณแม่เขาแพ้ถั่วเหลืองคะเลยเกิดอาการแบบนั้น แต่คนที่ตายหน่ะ คือคุณ... คุณครูนั้นแหละ! ครูนั้นแหละที่ดื่มแก้วที่มียางดอกรักเข้าไป... #เครดิต:ภาคินัย (ถ้าพิมพ์ผิดหรือไม่ใช่ก็ขออภัยด้วยคะ)
.
.# เย้ยย เราจำเนื้อเรื่องได้แค่นี้อะคะ ยังไงก็ขอความเห็นด้วยนะคะ แนะนำเรื่องสนุกๆหน่อยน้า หรือไม่ก็มาเล่าตอนสนุกๆให้อ่านก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ _/\_
มาพูดคุยกันนะคะ.. เกี่ยวกับนิยายฆาตกรรม / สอบสวน
เข้าเรื่องดีกว่า คือว่า เพื่อนๆพอจะแนะนำได้ไหมคะว่า มีเรื่องอะไรน่าสนใจน่าอ่านบ้าง เอาแบบ ซับซ้อนนะค่ะ บางเล่มเวลาเราอ่าน อ่านไปเกือบครึ่งเล่มแล้วเราจะชอบเดาเหตการณ์ไว้ก่อนว่าเป็นแบบนี้หรือเปล่า ถ้าอ่านแล้วมันตรงอ่านต่อไปมันก็ไม่ตื่นเต้นแล้วสิคะ จริงไหม?
เราชอบอ่านแล้วคิดตามนะ เวลาแบบตัวละครในเรื่องวางแผนจะฆ่าอีกตัวละครนึง อธิเช่น เอต้องการจะฆ่าบีคนที่ตนเองรู้จัก (จะอิจฉาหรือมีอะไรผิดใจกันก็ตามแต่) โดยวิธีการซื้อนมถั่วเหลืองมาเทลงใส่แก้วน้ำ ต่อไปก็ไปตัดก้านดอกรัก จุ่มในนมถั่วเหลืองแล้วคนพอประมาณ เสร็จแล้วก็ทำลายหลักฐาน พอบีมาเอก็ทำหน้าปกติ ยิ้มแย้ม สักพัก เอจึงชวนบีให้ดื่มนมถั่วเหลืองด้วยกันคนละแก้ว.. ก่อนนอน แต่แล้ว... ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เอสบถออกมาอย่างเสียงอารมณ์และบอกว่าเดี๋ยวเราเดินไปรับโทรศัพท์เอง.... พอการสนทนาทางโทรศัพท์จบ เอจึงชักชวนบีอีกรอบ......พอบีดื่มเข้าไป สักพักจึงเกิดอาการชัก หายใจขิดขัด แล้วก็นิ่งไป (ลืมบอกไปคะว่าบีมีลูกด้วย) ส่วน เอที่เห็นเพื่อนตนกำลังจะตาย เอแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว... เช้าวันต่อมา (เอเป็นครูในโรงเรียนแห่งหนึ่ง) ทุกคนครูจะมีเด็กนร.คนนึง จะถือดอกรักมาไหว้เอ (หรือเอามาให้ก็ไม่แน่ใจค่ะ) ซึ่ง ทุกครั้งที่เวลาเอเห็นเด็กคนนี้ เอจะรู้สึก กลัวและไม่ชอบเอามากๆ ตกเย็นวันหนึ่ง เอจึงไปค้นประวัติดูว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร.... เอหาสักพักจนเจอ เด็กคนนั้นเป็นลูกของบี... เอตระหนกอย่างหนัก ในเมื่อวันนั้นเอเห็นบีตายต่อหน้าต่อตาจะเป็นไปได้อย่างไรที่เด็กคนนี้จะเกิดมา?.. สักพักความสงสัยของเอกำลังจะถูกเฉลย เมื่อเด็กคนนั้นเดินเข้ามาทางข้างหลังเอ... พร้อมรักดอกรักอีกเช่นเคย.. เอเห็นดังนั้นจึงลุกลี้ลุกลนแล้วก็ถามไปว่า.. แก..แกเป็นลูกของบีนี่ เป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อฉันเห็นมันตายต่อหน้าต่อตา.. ด้วยน้ำมือชั้น!.... เด็กคนนั้นยังไม่ตอบอะไร ยังคงมองหน้าและแสยะยิ้มให้เอ... แล้วจึงค่อยเอ่ยปากว่า... คุณครูจำเหตการณ์ในวันนั้นไม่ได้เหรอคะ? มาสิคะ เดี๋ยวหนูจะเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง.... แล้วเอก็เห็นนิมิตภาพเหตการณ์นั้นอีกครั้ง... ขญะที่เอไปรับโทรศัพท์ บีจึงนั่งมองแก้วนมถั่วเหลืองที่เพื่อนจนเตรียมไว้ให้ แต่แล้ว... ด้วยความที่บีซึ้งใจที่เพื่อนซื้อนมถั่วเหลืองมาฝากตน บีเลยสลับแก้ว เอาปริมาณที่นมถั่วเหลืองเยอะที่สุดให้เอ.... สักพักขณะที่บีดื่มนั้น(ยังดื่มไม่หมด) บีก็เกิดอาการชัก หายใจติดขัด ลูกของบีเห็นดังนั้นจึงไปเรียกคนมาช่วย.. แล้วส่งรพ.ทันที... คุณแม่หนูไม่ได้ตายหรอกค่ะ.. คุณแม่เขาแพ้ถั่วเหลืองคะเลยเกิดอาการแบบนั้น แต่คนที่ตายหน่ะ คือคุณ... คุณครูนั้นแหละ! ครูนั้นแหละที่ดื่มแก้วที่มียางดอกรักเข้าไป... #เครดิต:ภาคินัย (ถ้าพิมพ์ผิดหรือไม่ใช่ก็ขออภัยด้วยคะ)
.
.# เย้ยย เราจำเนื้อเรื่องได้แค่นี้อะคะ ยังไงก็ขอความเห็นด้วยนะคะ แนะนำเรื่องสนุกๆหน่อยน้า หรือไม่ก็มาเล่าตอนสนุกๆให้อ่านก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ _/\_