ตอนนี้กำลังมองหางานใหม่ ซึ่งใครๆก็หาว่าบ้า
แต่มันทนไม่ไหวแล้วค่ะ  งานที่ทำอยู่ ถามว่าได้พัฒนาตัวเองมั๊ย มันก็ถือว่าได้ค่ะ
แต่ถามถึงความก้าวหน้าก็ไม่ได้มีอยู่แล้ว  และเนื้องานต้องกดดันตลอดทั้งปีตั้งแต่ทำงานมา

ใครๆก็บอกว่าให้รอโบนัส แต่จริงๆ เถอะ โบนัส 2 เดือน มันก็ไม่ได้มากมายอะไร ซึ่งตามมารยาท ใครมันจะกล้ารับโบนัสแล้วออกเลย
ก็ต้องทนอยู่อีกหลายเดือนกว่าจะได้ออกจริงๆ ความสุขของเราอยู่ที่ไหน??

ไม่รู้ความคิดแบบนี้ เราคิดผิดหรือเปล่านะคะ แต่เราชอบคิดว่าทุกเวลาของคนเรามีค่า
เมื่อถึงเวลาเรียนรู้งานได้ระดับนึง แล้วเรารู้ว่ามันไม่ใช่ เราก็ควรที่เอาเวลาที่มีค่าไปเดินทางใหม่ที่เราคิดว่าเราน่าจะชอบ
มีโอกาสก้าวหน้ามากกว่า ดีกว่ามั๊ย เอาเวลานี้ไปพัฒนาตัวเองในสายงานใหม่

คนรอบข้างหลายคนจะมีความคิดว่าทำอะไรต้องอดทน อยู่ที่ไหนนานๆ มักจะดี เสมอ
อดทนทุกที่ก็มีปัญหาเหมือนกัน

แต่เราไม่ได้คิดแบบนั้นไง เสี่ยงสมัครที่ไม่มีประสบการณ์ ที่คิดว่ามันน่าจะมีความก้าวหน้ามากกว่า
แต่เรายังไม่มี skill ด้านนั้นเลยสักนิด คิดเอาเองว่า learning by doing อยากทำอะไรที่มันดูยาก และไม่เคยทำ คนเราทำอะไรซ้ำๆซากๆ เดิมๆ จะเอาอะไรมาพัฒนาตัวเอง จริงมั๊ยคะ แต่ก็รู้อยู่แหล่ะค่ะ ว่ามันก็มีน้อยบริษัทที่ให้โอกาสคนไม่มีประสบการณ์
ไม่รู้เรามองโลกง่ายไปหรือเปล่า

ใครๆก็บอกเศรษฐกิจช่วงนี้มันไม่ดี อย่าเปลี่ยนงานเลย ...
พอเราจะลาออกตอนนี้ก็เหมือนมีแต่คนว่าเราว่าบ้าไปแล้ว คิดดีแล้วหรอ
ทั้งที่งานข้างหน้าก็ยังไม่รู้ว่าเป็นไง

ตอนนี้ก็เครียดๆเหมือนกันค่ะ  แต่ก็ให้กำลังใจตัวเองอยู่แหล่ะว่า
มันต้องดีกว่าเดิม

งงกับตัวเองเหมือนกันค่ะ