กลิ่นของความเน่าล่องโชย...
ออกมาจากเครื่องใช้ไฟฟ้ากับบทบาทตอนที่ว่า ”นังลำยอง”
เน่าสนิท...
แต่นั่นมันก็เพียงแค่ละคร...ละครน้ำเน่า
เป็นเรื่องเล่าไม่ใช่ชีวิตจริง
แล้วชีวิตจริงเล่า...หรือว่าเน่ายิ่งกว่าละคร
เพราะละคร ล้วนสะท้อนมาจากชีวิตจริง
ความจริง ที่จริง และจริงกว่า
บางครั้งละครสะท้อนได้เพียงแค่เศษเสี้ยวของชีวิตจริง
ยังมีอภิมหาโศกนาฎกรรมมากมายเหลือเกินเกิดขึ้น
และซุกซ่อนอยู่ในซอกหลืบของความจริงที่เรียกว่า...ชีวิต
ลูกฆ่าพ่อ !!!
ด้วยมิอาจทนไหวที่เห็นแม่ถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฆ่าแล้วนั่งร้องไห้กอดกันกลม...สามคนแม่ลูกและศพพ่อ
2.
นังลำยองจบตอนลงไปแล้ว
แต่กลิ่นอายก็ไม่ได้เบาบางจางคลายลงไป...แม้แต่น้อย
จากเครื่องใช้ไฟฟ้าเครื่องเดิม
แม่ที่ชราภาพมากแล้ว ตัดสินใจกระทำการบางอย่างลงไป
เพื่อบุตรธิดาอันเป็นที่รัก
แม้ว่าบั้นปลายชีวิตของนางอาจต้องอยู่ในสถานที่กักกันไปชั่วชีวิต
บางครั้ง...คนเรามีหนทางเหลือให้เลือกไม่มากนัก
และบางครั้ง...คนเรามักถูกผลักไสให้ต้องเลือก
เลือกทั้งที่ชีวิตนี้...ไม่เคยคิดจะเลือก
3.
คืนนี้...ความจริงข้าพเจ้าตั้งใจเขียนบทกวีที่งดงามสักบทหนึ่ง
ตั้งใจให้งดงามดั่งบทละคร...ที่มิอาจมีได้ในชีวิตจริง
แต่ชีวิตจริง บางทีก็จริง...ยิ่งกว่าบทละคร
_____________________________________________________________________________________
คืนหนึ่งกับละครน้ำเน่า...นางลำยอง