ตอนแรกที่เราคิดว่าจะตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะตอนนั้นมันแค้นและอยากจะประจานสามีตัวเองกะชู้ แต่ตอนนี้เราเย็นลงแล้ว ก้เลยอยากจะมาเล่าเพื่อระบาย และเจบใจความ"โง่"ของตัวเองค่ะ **เรื่องนี้คือเริ่งที่เกิดขึ้นจิง ไม่ได้แต่งแต่อย่างใด ถ้าบางข้อความวกวนไปบ้าง ก้ขอโทษด้วยนะค่ะ ทุกอย่างออกมาจากความรู้สึกไม่ได้เรียบเรียงมาก่อน**

เรากะแฟนคบกันมา 7 ปีกว่าค่ะ วันที่ 22 ตุลาคมนี้ ครบ 8 ปีค่ะ แฟนเราเป็นคนขี้โมโห ขี้หงุดหงิด กินเหล้า สูบบุหรี่ เที่ยว ครบเลยค่ะ!! เรากับแฟนเจอกันในผับค่ะ จิงๆตอนนั้นเราเฮิทจากแฟนเก่า กะจะคุยกะแฟนปัจจุบันแค่ประชด แต่ไปๆมาๆ รักกันซะงั้น..555 เรากะแฟนฐานะทางบ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไรกันทั้งคู่ เราทำทุกอย่างร่วมกัน สร้างทุกอย่างมาด้วยกัน อด อิ่ม ทุกข์ สุข ผ่านด้วยกันมาหมดแล้ว เราเริ่มจากทำงานประจำกัน จากที่ไม่มีอะไรเลย ก้เริ่มไปซื้อซากรถโบราณมา 1 คัน ทำไปเรื่อยๆ เค้าทำเองกะเพื่อนเค้านะค่ะ ประมาณ 6 เดือนถึงจะได้ขับ เพราะมีเงินก้ทำเดือนไหนเงินไม่พอก้ไม่ได้ทำ ช่วงแรกๆเรารักกันมาก ผ่านไป 3 ปี ทุกอย่างราบรื่น เราเก็บเงินกันได้ 1 ก้อน ก้เลยได้เปิดร้านขายของชำเล็กๆใต้อพาร์ทเม้นหลังราชภัฎย่านรัชดา เรายังทำงานประจำค่ะ แต่แฟนออกงานมาเฝ้าร้าน เพราะตอนนั้นเงินเดือนเราเยอะกว่าแฟน แต่สุดท้ายก้เจ๊งค่ะ เรา 2 คน บริหารไม่เป็นแล้วอย่างที่บอกแฟนเป็นคนชอบดื่มค่ะ เพื่อนมากินทุกวัน บางวันก้จ่ายเงินบ้าง ไม่จ่ายเงินบ้าง บุหรี่นี่เดินหยิบกันเป็นว่าเล่น เราก้ได้แต่ว่าแฟนเรา แฟนเราพูดออกมาคำเดียวว่า "เออน่า" ตอนนั้นก้งง คือไรว่ะ...555 หลังจากนั้นเราก้ย้ายออกจากบ้านแม่เรามาเช่าอพาร์ทเม้นต์อยู่ด้วยกัน เพราะแฟนมาช่วยแม่แฟนขายอาหารค่ะ คือแม่แฟนได้ร้านขายอาหารสวัสดิการพนักงานห้างแห่งหนึ่งย่านรามอินทรา ตอนนั้นแม่เค้าขยายเป็น 2 ร้านค่ะ ชีวิตช่วงนั้นดีมากกกก ก่อนแฟนจะออกไปร้านจะต้องปลุกเราทุกวันมาหอมแก้ม จุฟหน้าผาก จุฟปาก ทุกวันนะค่ะ ไม่มีวันไหนไม่ทำ ช่วงนั้นชีวิตดี ทั้งงาน เงิน ชีวิตคู่ จนเราได้เก็บเงินกันได้ 1 ก้อน เราออกรถยนต์กันมาได้ 1 คันค่ะ ยังจำได้เลย คืนนั้นเค้าชวนเรา "เมียจ๋าไปขับรถเล่นกัน เด๋วผัวจ๋าพาไปหาไรกินกันนะ" มันแบบมีความสุขมากกกกกกกกกกก... ปกติแล้วเรากะแฟนเราจะตัวติดกันตลอด ห่างก้แค่ตอนที่เราไปทำงาน ไปปาร์ตี้บ้านเพื่อนเค้าเราก้ไปทุกครั้ง คือเจอหน้าแฟนก้ต้องเจอหน้าเรา ผ่านไปเข้าปีที่ 5 ตอนนั้นโลกโซเชี่ยวกะลังมา เราซื้อไอแพตให้แฟน เพื่อเค้าจะได้เล่นไลน์ เฟสบุ๊คกะเรา ทุกอย่างก้ปกติดี รักกันมาก  ผ่านไปสักอาทิตย์นึง แฟนเก่าของแฟนเรามาแอดเฟสบุ๊คแฟนเรา ตอนนั้นเราก้โวยวายเพราะเกลียดผญ.คนนี้มาก เคยปะทะฝีปากกันมาแล้ว ตอนเราคบแฟนเราแรกๆ จากนั้นนางก้หายไป พอเราโวยวายแฟนเราก้บอกว่าไม่มีไรหรอกรักเมียจ๋าจะตาย มันก้แค่ทักมาเอง ผ่านไป 1 เดือน วันนั้นเค้าเมาหลับ เราแอบดูไลน์ สรุปเค้าคุยกันตลอดจ้า น้ำตามาจากไหนไม่รู้ ทั้งเจ็บทั้งแค้น เช้ามาเราเก็บเสื้อผ้าค่ะ จะกลับไปอยู่บ้านแม่ แฟนเราก้โทรหาแฟนเก่า บอกว่าเลิกยุ่งกันนะ เราเลือกเมียจ๋าของเรา เรายอมค่ะ เก็บเสื้อผ้าเข้าตู้เหมือนเดิม แต่ก้เลิกกันจิงนะค่ะ เราเช็คอีกที คือนางมีแฟนใหม่ไปแระ เราก้เลยสบายใจ หลังจากนั้นก้ปกติดี แฟนมีแอบไปลงอ่างบ้าง เราแฟร์มาก ไม่ว่าอะไรแถมยังไปรับ-ส่งหน้าอ่างด้วยนะค่ะ แฟร์ป่ะล่ะ แต่เค้ามาเล่าให้ฟังหมดนะ ว่าทำอะไร ท่าไหน แบบไหนบ้าง เค้าบอกว่าสู้เมียจ๋าไม่ได้เลย (18+) นิดนึง แต่ที่ไปคือเพื่อนช่วยและตื่นเต้น ผิดกลิ่นดี........เหตุผลมันล้ำมากกกก!!! ชีวิตก้ไม่มีไรค่ะราบรื่นดี หลังจากนั้นเข้าปีที่ 6 แม่แฟนซื้อบ้านใหม่ค่ะ คือเรากะแฟนเราใช้เงินกระเป๋าเดียวกัน แต่อย่างที่บอกรายได้เราเยอะกว่าแฟน ก้เลยเหมือนว่าทุกอย่างเราจ่าย พอเข้าบ้านใหม่เราก้ใช้เงินไปเยอะเหมือนกัน ทั้งบิ้วอิน เฟอร์ ผ้าม่าน นั่นนู้นนี่ หมดไปเยอะค่ะ แร้วเวลาผ่านไป ร้านอาหารที่แฟนทำเริ่มมีคู่แข่งขายไม่ดี แฟนเราเลยตัดสินใจออกมาทำงานค่ะ ทุกอย่างปกติ ตอนเช้าออกบ้านตี 4 ครึ่ง ไปส่งแม่เค้าที่ร้าน ไปส่งแฟนที่ทำงานแถวทาวน์อิทาวน์ แล้วเราก้ขับรถไปทำงาน เย็นเราเลิกงานก้ขับรถไปรับแฟนกลับบ้าน ทุกอย่างเป็นแบบนั้นปกติค่ะ จนมาถึงจุกวิกฤต ประมาณเดิอนมิถุนายนปี 56 ตอนนั้นชีวิตคู่เริ่มก้าวเข้าสู่ปีที่ 7 อาถรรพ์!!!!! เราต้องออกงานจากที่เก่าแล้วไปทำงานที่ใหม่แถวบางนา งานที่ใหม่บ.รับเหมาก่อสร้างที่ใหญ่อันดับต้นๆของไทย โบนัสเยอะมาก 8 เดือนขั้นต่ำ แต่ฐานเงินเดือนต่ำ เรายอมค่ะ เพื่อหวังโบนัสแต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเลย งานที่ใหม่อย่างที่บอกเงินเดือนน้อย เราต้องอาศัยทำโอทีเอาค่ะ บางวัน 3 ทุ่ม 5 ทุ่ม ซึ่งที่ทำงานมีสวัสดิการเช่าอพาร์เม้นท์ให้อยู่ฟรีค่ะ เราตัดสินใจอยู่อพาร์ทเม้นท์ที่บ.เช่าให้ เพื่อลดค่าใช้จ่ายในการเดินทาง คือบ้านแฟนเราอยู่แถวๆซาฟารีเวิลด์อ่ะค่ะ ซึงเข้า-ออก ลำบากมีแต่ 2 แถว กะรถเมล์ 1 สาย 3 ชาติมา 1 คัน แรกๆ เรากลับบ้านบ้างนะค่ะ เย็นวันเสาร์เลิกงานก้จะกลับค่ะ แฟนมารอรับอยู่แถวบางกะปิค่ะ ช่วงนั้นที่บ้านแฟนกะเราเริ่มขาดสภาพคล่องเรื่องเงิน ลืมบอกค่ะ เราผ่อนบ้านเดือนละ 23,000 บาท 9 ปี แล้วรถเดือนละ 9,800 บาท (รถคันใหม่นะค่ะ คันแรกขายไปแร้วค่ะเพราะเป็นมือ 2) ซึงหนักมากๆ เราไม่ไหวค่ะ เลยปล่อยรถไป เอาที่ซุกหัวนอนไว้ก่อน เชื่อมั๊ยค่ะแรกๆตอนกลับบ้านแล้วไปทำงานพร้อมแฟนเช้าวันจันทร์ เราเห็นแฟนวิ่งตามรถเมล์ เราน้ำตาไหลเลย เราไม่เคยเห็นเค้าลำบากแบบนี้ พอมาช่วงหลังเราไม่ค่อยได้กลับบ้านค่ะ เพราะเหนื่อยบางอาทิตย์ต้องทำโอทีวันอาทิตย์ด้วย ซึ่งมีบางอาทิตย์ที่เค้าจะมาค้างกะเรา ผ่านไป 4 เดือน แฟนเราเริ่มเปลี่ยนไป โทรไปไม่รับไลน์ไม่อ่าน ไม่ตอบ ผ่านไปสักพักโทรกลับ บอกว่ามาวิ่งอยู่ราชมังฯ เราก้ถามว่าเด๋วนี้เธอวิ่งแล้วเหรอ ไปกะใคร เค้าบอกว่าไปกะพวกพี่ๆที่ออฟฟิศ เราก็แบบไม่ได้อะไร หลังๆเป็นหนักเรื่อยๆ เราโทรไปก้ด่าเรา จะโทรจะจิกอะไรนักหนา โอเครเราเริ่มรู้สึกตัวว่าอาจจะจิกเค้ามากเกินไป ก้เลยลดๆลง แต่มันก้ไม่ดีขึ้น ทุกอย่างกลับหนักกว่าเดิม วันลอยกระทงค่ะ สัญญากะเราว่าจะมาหาเราที่บางนา เราก้ซื้อกับข้าวรอ สุดท้ายไม่มา โทรไปไม่รับไลน์ไม่อ่านไม่ตอบ เราโกรธ น้อยใจ ร้องไห้ฟูมฟาย ทุกอย่าง พอเช้าเค้าโทรมาขอโทษ บอกเมาติดลมกะพี่ที่ทำงาน พอตอนกลางวันมาหาที่บางนามารับไปกินข้าว เราก้แบบเชื่ออีก ทุกอย่างปกติ พอมาปีใหม่ค่ะ เราไม่ได้กลับบ้านไม่ได้ไปไหน เพราะเค้าบอกว่าจะมาหามาอยู่กะเรา พอถึงวันปีใหม่จิงๆไม่มาค่ะ โกหกเราว่าไปลพบุรี บ้านพี่เขยเค้า เนี๊ยะถามแม่ดิ แม่เค้าก้บอกเรานะ ว่าอยู่ลพบุรีกัน มันไม่ได้ไปไหน เราก้เชื่ออีกเพราะแม่เค้ามายืนยัน.....เด๋วมาต่อนะ ความชั่วของผช.คนนี้กะลังจะมาแระค่ะ