ก่อนอื่นเราขอบอกว่าชอบอ่านกระทู้ในพันทิปมากไม่คิดว่าจะได้มาเขียนเรื่องของตัวเอง เรื่องคือเราเป็นสาวชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง หน้าตาก็ไม่สวยมากแต่ก็ไม่ถึงขนาดขี้เหร่ ถ้าไม่บอกว่าเป็นชาวเขาคนอื่นที่ไม่รู้จักกันก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่คิดว่าเป็นชาวเขา อันนี้จากที่มีคนบอกมาเราเรียนจบ ป.ตรี ทำงานบริษัทเอกชนด้านการขายและการตลาด เรามีแฟนคนหนึ่งเป็นคนไทยไม่ใช่ชาวเขาเหมือนเรา คบกันมาได้ 4 ปีกว่า ยอมรับว่ารักเขามากกว่าคนไหนๆที่เคยคบมาวาดฝันถึงขั้นจะต้องแต่งงานกัน
เราพยายามทำงานเก็บเงินเพื่อสร้างอนาคตกับเขา ทุกวันนี้รายได้ของเราไม่ได้น้อยกว่าเขาเลย รายได้เราเดือนละ 5-7 หมื่น เขาก็มากกว่าเรา 1 หมื่นเหมือนกับว่าจะดูดีไม่น่าจะมีปัญหาในการสร้างอนาคต เราตกลงซื้อบ้านด้วยกันความรักก็ปกติดีไม่มีอะไรให้ระแคะหรือต้องทะเลาะอะไร แต่พอกลางปีที่ผ่านมาเขาเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มหงุดหงิดใส่เรา เริ่มไม่สนใจ  ขนาดหายไปเป็นวันเขาไม่แม้แต่จะโทรถาม พอเราถามก็จะตอบว่าไม่มีอะไร เรารู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนไป แต่ก็พยายามไม่คิดมาก อยู่มาวันหนึ่งเราก็เลยลองถามเขาว่า นี่ใกล้จะ 5 ปีแล้วนะเตรียมตัวไปขอ้เรากับพ่อแม่หรือยัง? สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือ อีกซัก 3 ปีต่อจากนี้ค่อยว่ากัน เราก็เลยถามตอนคบแรกๆบอกว่า ไม่เกิน 5 ปีทำไมมาเลื่อนล่ะ พ่อแม่เราก็ถามเมื่อไหร่จะแต่ง เขาก็ทำท่าอึดอัดแลับอกว่าไม่อยากฟังเราเร่งรัดเขา เราก็เลยไม่ถามอะไรต่อ  จากวันนั้นเราก็เลยไม่ถามอะไรมากเริ่มห่างๆจากเขาเพื่อทบทวนความสัมพันธ์ เขาก็ไม่สนใจไม่ใยดีเราหายไปจากเขาเกิน 3 วันก็ไม่มีแม้แต่โทรถาม จนเราเป็นฝ่ายทนไม่ไหวก็เลยถามเขาไปเลยว่า เกิดอะไรขึ้น ถ้าเป็นแบบนี้จะสบายใจได้ยังไง เขาก็ตอบชนิดที่เราแทบเข่าอ่อนเลย ก็ถ้าไปกันไม่ได้ก็ไม่ต้องทนคบ เราเลยถามว่าเราผิดอะไร มีคนใหม่หรือเปล่า เขาบอกไม่มีแต่อยากอยู่คนเดียวซักพักยังไม่อยากเจอหน้า เจ็บปวดกับคำตอบนะ เราก็เลยบอกเขาไปว่า ห่างกันก็ไม่ต่างกับเลิกกันนะ เขาก็บอกงั้นก็ตามใจ ช่วงที่ห่างกันถ้าเจอคนใหม่ให้เราเลือกคนใหม่เลย คิดดูเราจะเจ็บขนาดไหน?  เราร้องให้เลย ถามเขาตรงๆว่าทำไมถึงพูดแบบนี้ ไม่รักแล้วใช่ไหม มีคนใหม่หรือเปล่า ถ้าใช่ขอแค่บอกเราตรงๆเราพร้อมยอมรับความจริง เขาก็ยืนยันว่าไม่มีอะไรแค่อยากมีเวลาส่วนตัว เราก็ถามแล้วห่างกันถึงเมื่อไหร่นานแค่ไหน เขาบอกไม่มีกำหนด เรารู้สึกเคว้งมาก ก็ทำตามที่เขาบอกคือลองห่างดู ผ่านไปได้5 วันที่ไม่คุยกันแต่พอเขาต้องการก็มาหาเราจากนั้นก็ทำเหมือนเราไม่มีความหมายมันเจ็บนะ โทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่ตอบ ผ่านไปอีกย่างเข้า วันที่ 12 ก็มาหาทีนี้เราไม่ยอมเขาก็เลยถามไปเลยว่าตกลงเราเป็นอะไรสำหรับเธอ ทุกวันนี้ไม่เหมือนคนเป็นแฟนกันนะ เราไม่ชอบแบบนี้ เราถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกับความรักของเราทั้งคู่ ช่วยบอกทีเราจะได้ทำตัวถูก ทำแบบนี้เหมือนเราไม่มีความหมายเลย คิดจะมาก็มาจะไปก็ไป หมายความว่าไง ซึ่งเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือตอนจีบใหม่ๆ เขาก็เลยบอกว่างั้นเลิกกันเถอาะ เราก็ถามว่าทำไม มีคนใหม่เหรอ เขาบอกเปล่า เพียงแต่ทุกวันนี้เขาอายที่มีเราเป็นแฟน อายที่เราเป็นชาวเขา เขาไม่กล้าบอกคนอื่น เราสะอึกเลยนาทีนั้นน้ำตาไหลลงมา ถามเลยแล้วมาคบทำไมตั้ง 4 ปีกว่ารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นช่าวเขาก็ยังคบทำไมถึงมาอายตอนนี้ เขาขอโทษแค่นั้น แต่กับความรู้สึกเราล่ะ เสียใจ เสียตัว เสียเวลามาตั้งนาน ช่วงที่เราคบเขามีคนมาจีบหลายคนดีกว่าเขาก็ยังมี  เขาเห็นแก่ตัวที่สุด เราถามเขาแน่ใจนะไม่ใช่มีคนอื่นนะ เขาบอกไม่มีใครเพียงแต่เขาอายเขาไม่อยากมีใครแล้ว ณ เวลานี้ ดูพูดง่ายนะ เสียใจมากๆ ถามเขาว่าไม่มีทางกลับเป็นเหมือนเดิมเหรอ เขายืนยันว่าไม่ไหวต้องการเลิก เราก็นะร้องให้จนสุดที่สุด ok บอกกับตัวเองว่าเขาไม่ต้องการเราแล้ว จะหน้าด้านทำไม ถ้าอยากเลิกก็เลิก แต่เราจะเอาบ้านถ้าอยากไปก็ไปแต่ตัว ที่เคยผ่อนด้วยกันมาเราจะคืนให้ 30% แต่ไม่คืนทั้งหมดเราคิดว่ามันเป็นค่าเสียเวลาของเรา เขาจะให้แบ่งครึ่ง เราไม่ยอม เราบอกยอมำด้แค่นี้อย่ามาเจอกันอีก ไปแล้วอย่ากลับมา เราเก็บเสื้อผ้าเขา ข้าวของเขาแล้วโยนใส่รถเขาแล้วไปถอนเงินสดส่วนที่จะให้เขาใส่รวมกันแล้วก็บอกว่า ไปซะ เราเสียใจมากเเป็นเดือนกว่าจะเริ่มทำใจได้ เราไม่ได้ติดต่อค้นหาว่าเขาจะยังไงที่ไหนอะไร วันนี้เราขอให้เราเข้มแข็งก็พอ เราเข็ดนะกับความรักกลัวไปเลยเพราะเราเป็นชาวเขาจะมีใครคิดจริงจังกับชาวเขาบ้างไหม ที่มาเล่าไม่ได้ต้องการอะไรแค่อยากรู้ความคิดเห็นเพื่อนๆในนี้ว่า เราผิดไหมที่เป็นชาวเขาและก็ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนคนอื่นๆที่ประสบปัญหาความรัก ให้เข้มแข็งไว้กว่าจะผ่านมาได้มีนทรมานมากๆแต่เราก็ยังมีครอบครัวที่เราเสมอ อาจจะพิมพ์ผิดไปบ้างพิมพ์ผ่าน Note 8 เครื่องเริ่มจะอืดๆ