รักเธอมาก แต่เธอไม่รัก ถ้าเธอไม่รักเฉยๆๆมันก้อปกติสิครับแต่นี้มันไม่ปกติ  เรื่องมีอยู่ว่า

     เธออยู่โรงเรียนเดียวกะผม และผมชอบเธอ(ตอนนั้นแค่ชอบเฉยๆๆ)ผมก้อทำตามปกติทั่วไปเลยครับ ทักเฟสเธอไปคุย ตอนนั้นเธอก้อไม่ค่อยสนใจแค่รู้จักกันเฉยๆๆ และตอนนั้นมีเพื่อนๆๆแกล้งไปบอกเธออ่ะครับว่าผมชอบ ยอมรับเลยผมเป็นคนขี้อายมากกก เจอกันตัวจริงไม่กล้าทักเลย
    และผมก้อเลิกคุยไปพักนึงอ่ะครับเกือบ2เดือนได้ ทีนี้นึกอะไรไม่รู้ทักไลน์ไปทีนี้เธอตอบกลับมาแบบสนิทกันมากขึ้นอ่ะครับตอบเร็ว ไม่เหมือนตอนแรกที่ไม่สนใจกันตอบช้า คุยกันสนิทกันมากขึ้น โทรศัพหากัน ไปเที่ยวด้วยกัน และเธอก้อถามผมตรงๆว่าคิดอะไรกับเธอผมก้อบอกว่า รัก (ตอนนั้นรักเธอจริงๆๆแล้วครับ ไม่ใช่เเค่ชอบ) เธอก้อบอกเนี่ยคิดกะผมเเค่เพื่อนนะผมก้อเสียใจไปบ้าง แต่ก้อยังคุยกันต่อครับ คุยจนรู้ว่าเธอชอบใคร แต่มันคนนั้นไม่ชอบเธอครับเธอก้อมาร้องเสียใจอยู่ยกใหญ่หลังจากนั้น เธอก้อบอกว่าจะไม่สนใจมันแล้ว ผมก้อคิดเข้าทางเราและสิ
   หลังจากนั้นสนิทกันกว่าเดิมอีกครั้ง อยู่รร.ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนเย็นผมเดินไปส่งกลับบ้าน คุยกันเหมือนแฟนกัน มีงอล มีบอกรัก บอกคิดถึงตลอด
จนเพื่อนๆๆในรร.หลายๆๆคนถามว่าเราเป็นแฟนกันหรอ จนวันนึงเธอบอกกลับผมอีกทีว่าถึงตอนนี้ก้อคิดกับผมแค่เพื่อนที่ดีมมากคนนึง แต่ผมก้อยังจะพยาต่อไปตอนนี้ก้อยังคุยกันเหมือนเดิม แต่เธอเริ่มรู้สึกดีกับผม เพราะผมทำดีกะเธอ อยากรู้ว่าผมควรทำไงต่อดีครับ และทำไงถึงจะเอาชนะใจเธอได้

ปล.บางทีมันก้อมีความสุขนะแบบนี้ แต่พอๆๆมาคิดแล้วเราก้อไม่ได้เป็นไรกันมันก้อเศร้า
ปล2.พึ่งตั้งกะทู้ครั้งแรกนะครับ