ในที่สุดหลังจากรอมาถึงปีกว่าๆ รวมเล่ม 2 เล่มสุดท้าย (เวอร์ชั่นภาษาญี่ปุ่น) ของ World Embryo ก็ออกมาจนได้แฮะ
งวดนี้กลับไปเป็นลูกค้าของคิโนะคุนิยะเหมือนเดิมเพราะ 2 เล่มนี้ไม่มีชุดลิมิเต็ดแถมพิเศษอะไรเหมือนเล่มที่แล้ว เลยสั่งซื้อเอาดื้อๆ จากคิโนะฯ เลย (ได้เร็วกว่าแถมถูกกว่ากันเยอะด้วย)
ไม่ค่อยได้รีวิวของเท่าไหร่อาจมีตรงไหนขัดๆ ไปบ้าง ต้องขออภัยไว้ ณ ตรงนี้ด้วยนะครับ
ภาพคู่ทั้งสองเล่มหลังไปเอาจากคิโนะมาใหม่ๆ
หน้าปกเล่ม12 หลังถอดสายคาดออกแล้ว
เป็นภาพ
"สามเสาหลักแห่งศาลเจ้า" (คิวกิทั้งสาม) รุ่นปัจจุบัน คือเนเน่ เอนเด และเรน่า
ส่วนปกหลังเป็นรูปเรน่าเวอร์ชั่นคิวกิ
ค่าพลังด้อยกว่าคิวกิตนอื่นๆ แบบครึ่งค่อนเลยแฮะ (เห็นชัดๆ ก็ค่าพลังเคงเซย์แค่ 400 เอง ซึ่งตามปกติระดับคิวกินี่ค่าพลังเคงเซย์อย่างต่ำๆ ก็ 1000 อัพทั้งนั้น) ซึ่งส่วนหนึ่งก็เพราะไม่ใช่คิวกิแท้ + พลังเกือบค่อนไปอยู่กับแก่นจิงกิในตัวผู้ใช้จิงกิคนอื่นหมด (เดาตามที่เนื้อเรื่องบอกนะ)
การ์ตูนล้อตรงปกในหน้า
เนื้อเรื่องประมาณว่า
"จะเกิดอะไรขึ้นหลังคิวกิทั้งสามช่วยโลกไว้ได้สำเร็จ" (ไปเปิดตัวเป็นไอด้อลเกิร์ลกรุ๊ปนี่เอง
)
ปกในหลังเป็นภาพร่างมอเตอร์ไซค์จิงกิกับชุดรบที่โทโงใช้ในตอนนี้
ต่อไปเป็นหน้าวาดแก้ + วาดเพิ่มจากฉบับลงนิตยสารครับ
โดยเนื่องจากเนื้อเรื่องช่วงตอน 86 ถึงตอน 97 ซึ่งเป็นตอนอวสานนั้นมีจำนวนตอนทั้งหมด 12 ตอน ซึ่งเยอะเกินกว่าจะยัดลงเล่มเดียวหมด แต่ก็น้อยเกินกว่าจะลงพอ 2 เล่ม (World Embryo แต่ละเล่มมีจำนวนตอนทั้งหมด 8 ตอน ดังนั้นลง 2 เล่มก็จะต้องลงทั้งหมด 16 ตอนจึงจะพอ) ดังนั้นจึงต้องมีการวาดแก้ภาพที่เคยลงไปแล้วเพิ่ม ตลอดจนนำเนื้อหาส่วนที่ไม่ได้ลงในฉบับนิตยสารมาลงเพิ่มจนมากพอจะลงครบโควต้า 2 เล่มได้
โดยหน้าวาดแก้ + วาดเพิ่มในเล่ม 12 มีดังนี้ครับ (เอามาแค่เฉพาะบางหน้าที่เห็นชัดและสำคัญนะครับ)
หน้าวาดเพิ่มชุดแรก...ที่มาของ
"สุโอ" คังชุดำรูปร่างคล้ายหมาป่าตัวใหญ่ลูกน้องของเนเน่กับอามาเนะ
ซึ่งตัวจริงของสุโอนั้นคือหมาเลี้ยงของอามาเนะสมัยเด็กที่ถูกรถชนตาย แล้วอามาเนะใช้พลังของคิวกิชุบชีวิตให้กลายเป็นคังชุดำโดยไม่รู้ตัว
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สอง...ชาติกำเนิดที่แท้จริงของอามาเนะ
อามาเนะ (ร่างต้น) เป็นลูกของลูกสาวเจ้าตระกูลอาริสึงาว่า (ตระกูลใหญ่เจ้าของรังไหมรังที่ 3 ที่ล่มสลายไปแล้ว) ที่ตายตั้งแต่แรกคลอด แม่ของอามาเนะทำใจกับการสูญเสียไม่ได้ เลยแอบใช้รังไหมของตระกูลชุบชีวิตลูกสาวขึ้นมาเป็นคิวกิ แต่การลักลอบใช้รังไหมโดยไม่มีเหตุอันควรถือเป็นเรื่องผิดกฎอย่างหนัก แม่อามาเนะไม่รู้จะทำยังไง เลยลอบพาอามาเนะที่เป็นคิวกิหนีออกจากเกาะไป โดยหวังจะไปขอพึ่งพิงเจ้าตระกูลโทจิกิซึ่งเป็นญาติกัน (เจ้าตระกูลโทจิกิจริงๆ เป็นคนของตระกูลสาขาของตระกูลอาริสึงาว่า แต่ถูกขับออกจากเกาะไปเมื่อ 50 ปีก่อนเพราะพยายามขโมยรังไหมของตระกูล) เจ้าตระกูลอาริสึงาว่ารู้เข้าก็รีบระดมกำลังคนของตระกูลไล่ตามอามาเนะกับแม่ไป สุดท้ายก็ไปทันกันที่ท่าขึ้นรถบัสแห่งหนึ่ง แม่อามาเนะเห็นจวนตัวก็พาอามาเนะโดดขึ้นรถบัสคันหนึ่ง (รถที่แม่ของชิซึรุนั่งไปด้วย) ไป คนของอาริสึงาว่าเห็นเข้าก็รีบขึ้นรถขับไล่กวดรถบัสไปติดๆ จนเกิดอุบัติเหตุชนกันเละเทะ มีคนบาดเจ็บเสียชีวิตมากมาย ซึ่งความจริงอุบัติเหตุนั้นเป็นฝีมือของเจ้าตระกูลโทคิจิซึ่งต้องการรังไหม (คือมันกะจะขโมยรังไหมแต่แรกแล้ว เลยใช้อุบายหลอกลูกสาวเจ้าตระกูลว่าจะช่วยเธอกับลูก แล้วล่อทั้งตระกูลให้มาติดกับเพื่อจะขโมยรังไหมนั่นแล)
แม่ของอามาเนะเห็นจวนตัวไม่อยากให้ลูกถูกฝ่ายอาริสึงาว่าหรือฝ่ายโทคิจิเอาตัวไป เลยพยายามบีบคอฆ่าอามาเนะเพื่อให้เกิดลอสต์รีบาวด์เพื่อให้คนลืมเรื่องของอามาเนะ อามาเนะจะได้ไม่โดนเอาตัวไป แม่ของชิซึรุเห็นเข้าเลยพยายามเข้าไปขวาง เกิดการยื้อแย่งกัน แต่แม่ชิซึรุแข็งแรงกว่าเลยแย่งอามาเนะไปได้ จังหวะนั้นอามาเนะเห็นตัวเองกำลังจะโดนฆ่า สัญชาตญาณป้องกันตัวของคิวกิเลยทำงาน ระเบิดพลังออกรอบด้านจนรถน้ำมันระเบิดเกิดเพลิงไหม้ลุกท่วม ทำให้ทุกคน ณ ที่นั้นถูกไฟคลอกตายหมด ทั้งแม่ชิซึรุ แม่อามาเนะ รวมถึงคนของตระกูลอาริสึงาว่าเกือบทั้งหมด (เหลือรอดอยู่คนเดียวคืออาจารย์ของเรน่า ซึ่งตัวจริงก็คือภรรยาเจ้าตระกูลอาริสึงาว่า และเป็นยายของอามาเนะนั่นเอง)
อนึ่ง ผู้หญิงในภาพแรกช่อง 3 หน้าทางซ้ายนั่นแหละครับแม่ของชิซึรุ (ในฉบับลงนิตยสารจะมีแค่ภาพเงารางๆ ให้เห็น ได้มีโอกาสเห็นหน้าตาเต็มๆ ในฉบับรวมเล่มนี่เอง)
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สาม...มีเพิ่มเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กับเหตุการณ์โรงพยาบาลคาซาม่าไฟไหม้ด้วย (คาราซาว่าหนีการจับกุม, เกิดการแพร่เชื้อครั้งใหญ่, อาจารย์ของเรน่าไปช่วยอามาเนะ)
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สี่...อาจารย์ของเรน่ากับอามาเนะได้เห็นน้ำดำในเอมบริโอ้เป็นครั้งแรก
หน้าวาดเพิ่มชุดสุดท้ายของเล่ม 12...ชีวิตของทาคาโอะระหว่างที่อยู่กับคาราซาว่า กับการทรยศของคาราซาว่า
วาดเพิ่มให้เห็นว่าระหว่างที่อยู่ในโรงเรียนนั้น ทาคาโอะก็มีเพื่อนมีสังคมกับเขาเหมือนกัน (น้องผมสั้นท่าทางเริ่มชอบๆ ทาคาโอะแล้วด้วย) โดยระหว่างนั้นคาราซาว่าเองก็พยายามกระตุ้นให้ทาคาโอะยอมวางดาบเลิกคิดตามหาแก่นจิงกิเพื่อชุบชีวิตจูริ แต่ทาคาโอะไม่ยอม คาราซาว่าเห็นทาคาโอะรั้นก็เลยวางแผนใส่ความทาคาโอะให้กลายเป็นฆาตกรฆ่าคนในโรงเรียน เพื่อจะได้ไม่มาขวางแผนการตัวเอง
การเผชิญหน้าระหว่างทาคาโอะกับคาราซาว่า วาดเพิ่มให้เห็นว่าคาราซาว่าโดนทาคาโอะเล่นงานจนเจ็บหนักขนาดไหน
ต่อไปมาต่อกันที่เล่ม 13 ที่เป็นเล่มจบครับ
ภาพปกเต็มๆ แบบเอาสายคาดออกแล้ว เป็นภาพคู่พระคู่นางของเรื่องในฉาก
"พบกันอีกครั้ง" ช่วงจบเล่ม
ภาพปกหลังเป็นรูปริคุเวอร์ชั่น
"ซึรากะศัตรูของมวลมนุษยชาติ"
สังเกตตรงค่าพลังดูจะเห็นว่าแม่มเอาค่าพลังไปบวกให้ระยะกางเคจหมด ไม่เอาไปบวกให้ค่าพลังอื่นเลย (อย่างอื่นนี่แค่ระดับคนธรรมดาเท่านั้นเอง)
อนึ่ง ชอบดาบเล่มใหม่ของมันจริงๆ แฮะ เห็นแล้วนึกถึงดาบอัลติม่าเวพอนจากไฟนอล 7 เลย
การ์ตูนแถมตรงปกนอกกับปกใน เป็นปัจฉิมลิขิตท้ายเล่ม...ที่คงไม่มีโอกาสได้อ่านกันในฉบับไทยตามเคย เพราะดันเอาไปใส่ไว้ในปกใน -3-
อนึ่ง ริคุ...ถ้าจะบอกว่าจะทำภาคหนังโรงก็ ช่วยภาวนาให้ทำเป็นภาคอนิเมให้ได้ก่อนเหอะ
หน้าวาดเพิ่มในเล่มสุดท้าย
หน้าวาดเพิ่มชุดแรก...ฉากอาจารย์ของเรน่ามาเอาเรื่องกับเจ้าตระกูลโทคิจิเรื่องล่อลวงลูกสาวกับคนของตระกูลตัวเองไปตายกันหมดทั้งตระกูล พร้อมบังคับให้บอกที่ซ่อนของรังไหมที่ขโมยไปมา
แต่ตาแก่เจ้าตระกูลดันเอ๋ออัลไซเมอร์จับเพราะโดนลอสต์รีบาวด์เข้า เลยไม่รู้ว่ารังไหมอยู่ที่ไหน
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สอง...ฉากกลุ่มผู้ใช้จิงกิเข้าไปบวกกับพี่ชายโทโง
ซาโตมิ ฮิเมคาว่า กับซึคาโมโต้ได้บทเพิ่มจากที่โผล่มาโจนใส่อย่างเดียวตอนลงนิตยสาร
พวกแก๊งค์ขี้ป๊อดจากหน่วยลงทะเบียนสำรองก็มาร่วมด้วยช่วยยำเหมือนกัน (มีฉากแพนกล้องไปหากองเชียร์ด้วย)
ฉากพี่ชายโทโงออกอัลติ ซัดพวกผู้ใช้จิงกิกระเด็นหมด ตอนลงนิตยสารมีแค่หน้าเดียว ลงรวมเล่มวาดแก้ใหม่เป็นสองหน้า
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สาม...อันนี้วาดใหม่ให้ต่อเนื่องกับภาพแรกของตอนถัดไป
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สี่...นี่ก็แก้ใหม่จากหน้าเดียวเป็นสองหน้าเหมือนกัน
หน้าวาดเพิ่มชุดที่ห้า...อันนี้เจ๋งสุด เพราะแก้จากเดิมมีหน้าเดียวเป็นสามหน้าเลย (หน้าสามเป็นหน้าวาดเพิ่ม)
และหน้าวาดเพิ่มชุดสุดท้ายของเล่ม 13 และเป็นหน้าสุดท้ายของเรื่องนี้
รอยยิ้มที่เรน่าทำหายไปนานแสนนานนับตั้งแต่ค่ำคืนโหดร้ายบนเกาะฮัตสึมิ
ก็เป็นอันจบบริบูรณ์จริงๆ เสียทีครับ กับซีรี่ส์ World Embryo ชุดนี้
ชอบฉากกับเนื้อเรื่องที่วาดเพิ่มเข้ามาหลายฉากเลยแฮะ ทำให้เราเข้าใจปมเรื่องที่ขาดหายไปในช่วงลงนิตยสารเพิ่มขึ้นเยอะเลยจริงๆ โดยเฉพาะเรื่องที่มาของอามาเนะกับการล่มสลายของตระกูลอาริสึงาว่าที่หลายคนคงแอบงงไม่มากก็น้อยว่าทำไมอาจารย์โมริยามะไม่เขียนถึงเลย (เดาว่าที่ไม่เขียนคงเพราะหน้ากระดาษตอนลงนิตยสารไม่พอแหงๆ)
ถึงจะน่าเสียดายอยู่บ้างที่อาจารย์ไม่ได้เขียนบท After Ending ต่อว่าโลกหลังจากที่ผู้คนได้รู้ความจริงเรื่องริคุจะเป็นยังไงต่อไป แต่ผมก็คิดแฮะว่าเรื่องราวทุกอย่างได้มาถึงบทสรุปลงตัวอย่างที่มันควรจะเป็นแล้ว ไม่จำเป็นต้องเขียนบอกมากกว่านี้อีกแฮะ
เรียกว่าเป็นหนังสือที่คุ้มค่ากับการเก็บสะสมเวอร์ชั่นต้นฉบับจริงๆ ครับ
[CR] [Spoil] รีวิ๊วรีวิว (แบบกากๆ) World Embryo เล่ม 12 - 13 (เล่มจบ) + หน้าวาดแก้ + วาดเพิ่มในฉบับรวมเล่ม
งวดนี้กลับไปเป็นลูกค้าของคิโนะคุนิยะเหมือนเดิมเพราะ 2 เล่มนี้ไม่มีชุดลิมิเต็ดแถมพิเศษอะไรเหมือนเล่มที่แล้ว เลยสั่งซื้อเอาดื้อๆ จากคิโนะฯ เลย (ได้เร็วกว่าแถมถูกกว่ากันเยอะด้วย)
ไม่ค่อยได้รีวิวของเท่าไหร่อาจมีตรงไหนขัดๆ ไปบ้าง ต้องขออภัยไว้ ณ ตรงนี้ด้วยนะครับ
ภาพคู่ทั้งสองเล่มหลังไปเอาจากคิโนะมาใหม่ๆ
หน้าปกเล่ม12 หลังถอดสายคาดออกแล้ว
เป็นภาพ "สามเสาหลักแห่งศาลเจ้า" (คิวกิทั้งสาม) รุ่นปัจจุบัน คือเนเน่ เอนเด และเรน่า
ส่วนปกหลังเป็นรูปเรน่าเวอร์ชั่นคิวกิ
ค่าพลังด้อยกว่าคิวกิตนอื่นๆ แบบครึ่งค่อนเลยแฮะ (เห็นชัดๆ ก็ค่าพลังเคงเซย์แค่ 400 เอง ซึ่งตามปกติระดับคิวกินี่ค่าพลังเคงเซย์อย่างต่ำๆ ก็ 1000 อัพทั้งนั้น) ซึ่งส่วนหนึ่งก็เพราะไม่ใช่คิวกิแท้ + พลังเกือบค่อนไปอยู่กับแก่นจิงกิในตัวผู้ใช้จิงกิคนอื่นหมด (เดาตามที่เนื้อเรื่องบอกนะ)
การ์ตูนล้อตรงปกในหน้า
เนื้อเรื่องประมาณว่า "จะเกิดอะไรขึ้นหลังคิวกิทั้งสามช่วยโลกไว้ได้สำเร็จ" (ไปเปิดตัวเป็นไอด้อลเกิร์ลกรุ๊ปนี่เอง
ปกในหลังเป็นภาพร่างมอเตอร์ไซค์จิงกิกับชุดรบที่โทโงใช้ในตอนนี้
ต่อไปเป็นหน้าวาดแก้ + วาดเพิ่มจากฉบับลงนิตยสารครับ
โดยเนื่องจากเนื้อเรื่องช่วงตอน 86 ถึงตอน 97 ซึ่งเป็นตอนอวสานนั้นมีจำนวนตอนทั้งหมด 12 ตอน ซึ่งเยอะเกินกว่าจะยัดลงเล่มเดียวหมด แต่ก็น้อยเกินกว่าจะลงพอ 2 เล่ม (World Embryo แต่ละเล่มมีจำนวนตอนทั้งหมด 8 ตอน ดังนั้นลง 2 เล่มก็จะต้องลงทั้งหมด 16 ตอนจึงจะพอ) ดังนั้นจึงต้องมีการวาดแก้ภาพที่เคยลงไปแล้วเพิ่ม ตลอดจนนำเนื้อหาส่วนที่ไม่ได้ลงในฉบับนิตยสารมาลงเพิ่มจนมากพอจะลงครบโควต้า 2 เล่มได้
โดยหน้าวาดแก้ + วาดเพิ่มในเล่ม 12 มีดังนี้ครับ (เอามาแค่เฉพาะบางหน้าที่เห็นชัดและสำคัญนะครับ)
หน้าวาดเพิ่มชุดแรก...ที่มาของ "สุโอ" คังชุดำรูปร่างคล้ายหมาป่าตัวใหญ่ลูกน้องของเนเน่กับอามาเนะ
ซึ่งตัวจริงของสุโอนั้นคือหมาเลี้ยงของอามาเนะสมัยเด็กที่ถูกรถชนตาย แล้วอามาเนะใช้พลังของคิวกิชุบชีวิตให้กลายเป็นคังชุดำโดยไม่รู้ตัว
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สอง...ชาติกำเนิดที่แท้จริงของอามาเนะ
อามาเนะ (ร่างต้น) เป็นลูกของลูกสาวเจ้าตระกูลอาริสึงาว่า (ตระกูลใหญ่เจ้าของรังไหมรังที่ 3 ที่ล่มสลายไปแล้ว) ที่ตายตั้งแต่แรกคลอด แม่ของอามาเนะทำใจกับการสูญเสียไม่ได้ เลยแอบใช้รังไหมของตระกูลชุบชีวิตลูกสาวขึ้นมาเป็นคิวกิ แต่การลักลอบใช้รังไหมโดยไม่มีเหตุอันควรถือเป็นเรื่องผิดกฎอย่างหนัก แม่อามาเนะไม่รู้จะทำยังไง เลยลอบพาอามาเนะที่เป็นคิวกิหนีออกจากเกาะไป โดยหวังจะไปขอพึ่งพิงเจ้าตระกูลโทจิกิซึ่งเป็นญาติกัน (เจ้าตระกูลโทจิกิจริงๆ เป็นคนของตระกูลสาขาของตระกูลอาริสึงาว่า แต่ถูกขับออกจากเกาะไปเมื่อ 50 ปีก่อนเพราะพยายามขโมยรังไหมของตระกูล) เจ้าตระกูลอาริสึงาว่ารู้เข้าก็รีบระดมกำลังคนของตระกูลไล่ตามอามาเนะกับแม่ไป สุดท้ายก็ไปทันกันที่ท่าขึ้นรถบัสแห่งหนึ่ง แม่อามาเนะเห็นจวนตัวก็พาอามาเนะโดดขึ้นรถบัสคันหนึ่ง (รถที่แม่ของชิซึรุนั่งไปด้วย) ไป คนของอาริสึงาว่าเห็นเข้าก็รีบขึ้นรถขับไล่กวดรถบัสไปติดๆ จนเกิดอุบัติเหตุชนกันเละเทะ มีคนบาดเจ็บเสียชีวิตมากมาย ซึ่งความจริงอุบัติเหตุนั้นเป็นฝีมือของเจ้าตระกูลโทคิจิซึ่งต้องการรังไหม (คือมันกะจะขโมยรังไหมแต่แรกแล้ว เลยใช้อุบายหลอกลูกสาวเจ้าตระกูลว่าจะช่วยเธอกับลูก แล้วล่อทั้งตระกูลให้มาติดกับเพื่อจะขโมยรังไหมนั่นแล)
แม่ของอามาเนะเห็นจวนตัวไม่อยากให้ลูกถูกฝ่ายอาริสึงาว่าหรือฝ่ายโทคิจิเอาตัวไป เลยพยายามบีบคอฆ่าอามาเนะเพื่อให้เกิดลอสต์รีบาวด์เพื่อให้คนลืมเรื่องของอามาเนะ อามาเนะจะได้ไม่โดนเอาตัวไป แม่ของชิซึรุเห็นเข้าเลยพยายามเข้าไปขวาง เกิดการยื้อแย่งกัน แต่แม่ชิซึรุแข็งแรงกว่าเลยแย่งอามาเนะไปได้ จังหวะนั้นอามาเนะเห็นตัวเองกำลังจะโดนฆ่า สัญชาตญาณป้องกันตัวของคิวกิเลยทำงาน ระเบิดพลังออกรอบด้านจนรถน้ำมันระเบิดเกิดเพลิงไหม้ลุกท่วม ทำให้ทุกคน ณ ที่นั้นถูกไฟคลอกตายหมด ทั้งแม่ชิซึรุ แม่อามาเนะ รวมถึงคนของตระกูลอาริสึงาว่าเกือบทั้งหมด (เหลือรอดอยู่คนเดียวคืออาจารย์ของเรน่า ซึ่งตัวจริงก็คือภรรยาเจ้าตระกูลอาริสึงาว่า และเป็นยายของอามาเนะนั่นเอง)
อนึ่ง ผู้หญิงในภาพแรกช่อง 3 หน้าทางซ้ายนั่นแหละครับแม่ของชิซึรุ (ในฉบับลงนิตยสารจะมีแค่ภาพเงารางๆ ให้เห็น ได้มีโอกาสเห็นหน้าตาเต็มๆ ในฉบับรวมเล่มนี่เอง)
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สาม...มีเพิ่มเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กับเหตุการณ์โรงพยาบาลคาซาม่าไฟไหม้ด้วย (คาราซาว่าหนีการจับกุม, เกิดการแพร่เชื้อครั้งใหญ่, อาจารย์ของเรน่าไปช่วยอามาเนะ)
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สี่...อาจารย์ของเรน่ากับอามาเนะได้เห็นน้ำดำในเอมบริโอ้เป็นครั้งแรก
หน้าวาดเพิ่มชุดสุดท้ายของเล่ม 12...ชีวิตของทาคาโอะระหว่างที่อยู่กับคาราซาว่า กับการทรยศของคาราซาว่า
วาดเพิ่มให้เห็นว่าระหว่างที่อยู่ในโรงเรียนนั้น ทาคาโอะก็มีเพื่อนมีสังคมกับเขาเหมือนกัน (น้องผมสั้นท่าทางเริ่มชอบๆ ทาคาโอะแล้วด้วย) โดยระหว่างนั้นคาราซาว่าเองก็พยายามกระตุ้นให้ทาคาโอะยอมวางดาบเลิกคิดตามหาแก่นจิงกิเพื่อชุบชีวิตจูริ แต่ทาคาโอะไม่ยอม คาราซาว่าเห็นทาคาโอะรั้นก็เลยวางแผนใส่ความทาคาโอะให้กลายเป็นฆาตกรฆ่าคนในโรงเรียน เพื่อจะได้ไม่มาขวางแผนการตัวเอง
การเผชิญหน้าระหว่างทาคาโอะกับคาราซาว่า วาดเพิ่มให้เห็นว่าคาราซาว่าโดนทาคาโอะเล่นงานจนเจ็บหนักขนาดไหน
ต่อไปมาต่อกันที่เล่ม 13 ที่เป็นเล่มจบครับ
ภาพปกเต็มๆ แบบเอาสายคาดออกแล้ว เป็นภาพคู่พระคู่นางของเรื่องในฉาก "พบกันอีกครั้ง" ช่วงจบเล่ม
ภาพปกหลังเป็นรูปริคุเวอร์ชั่น "ซึรากะศัตรูของมวลมนุษยชาติ"
สังเกตตรงค่าพลังดูจะเห็นว่าแม่มเอาค่าพลังไปบวกให้ระยะกางเคจหมด ไม่เอาไปบวกให้ค่าพลังอื่นเลย (อย่างอื่นนี่แค่ระดับคนธรรมดาเท่านั้นเอง)
อนึ่ง ชอบดาบเล่มใหม่ของมันจริงๆ แฮะ เห็นแล้วนึกถึงดาบอัลติม่าเวพอนจากไฟนอล 7 เลย
การ์ตูนแถมตรงปกนอกกับปกใน เป็นปัจฉิมลิขิตท้ายเล่ม...ที่คงไม่มีโอกาสได้อ่านกันในฉบับไทยตามเคย เพราะดันเอาไปใส่ไว้ในปกใน -3-
อนึ่ง ริคุ...ถ้าจะบอกว่าจะทำภาคหนังโรงก็ ช่วยภาวนาให้ทำเป็นภาคอนิเมให้ได้ก่อนเหอะ
หน้าวาดเพิ่มในเล่มสุดท้าย
หน้าวาดเพิ่มชุดแรก...ฉากอาจารย์ของเรน่ามาเอาเรื่องกับเจ้าตระกูลโทคิจิเรื่องล่อลวงลูกสาวกับคนของตระกูลตัวเองไปตายกันหมดทั้งตระกูล พร้อมบังคับให้บอกที่ซ่อนของรังไหมที่ขโมยไปมา
แต่ตาแก่เจ้าตระกูลดันเอ๋ออัลไซเมอร์จับเพราะโดนลอสต์รีบาวด์เข้า เลยไม่รู้ว่ารังไหมอยู่ที่ไหน
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สอง...ฉากกลุ่มผู้ใช้จิงกิเข้าไปบวกกับพี่ชายโทโง
ซาโตมิ ฮิเมคาว่า กับซึคาโมโต้ได้บทเพิ่มจากที่โผล่มาโจนใส่อย่างเดียวตอนลงนิตยสาร
พวกแก๊งค์ขี้ป๊อดจากหน่วยลงทะเบียนสำรองก็มาร่วมด้วยช่วยยำเหมือนกัน (มีฉากแพนกล้องไปหากองเชียร์ด้วย)
ฉากพี่ชายโทโงออกอัลติ ซัดพวกผู้ใช้จิงกิกระเด็นหมด ตอนลงนิตยสารมีแค่หน้าเดียว ลงรวมเล่มวาดแก้ใหม่เป็นสองหน้า
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สาม...อันนี้วาดใหม่ให้ต่อเนื่องกับภาพแรกของตอนถัดไป
หน้าวาดเพิ่มชุดที่สี่...นี่ก็แก้ใหม่จากหน้าเดียวเป็นสองหน้าเหมือนกัน
หน้าวาดเพิ่มชุดที่ห้า...อันนี้เจ๋งสุด เพราะแก้จากเดิมมีหน้าเดียวเป็นสามหน้าเลย (หน้าสามเป็นหน้าวาดเพิ่ม)
และหน้าวาดเพิ่มชุดสุดท้ายของเล่ม 13 และเป็นหน้าสุดท้ายของเรื่องนี้
รอยยิ้มที่เรน่าทำหายไปนานแสนนานนับตั้งแต่ค่ำคืนโหดร้ายบนเกาะฮัตสึมิ
ก็เป็นอันจบบริบูรณ์จริงๆ เสียทีครับ กับซีรี่ส์ World Embryo ชุดนี้
ชอบฉากกับเนื้อเรื่องที่วาดเพิ่มเข้ามาหลายฉากเลยแฮะ ทำให้เราเข้าใจปมเรื่องที่ขาดหายไปในช่วงลงนิตยสารเพิ่มขึ้นเยอะเลยจริงๆ โดยเฉพาะเรื่องที่มาของอามาเนะกับการล่มสลายของตระกูลอาริสึงาว่าที่หลายคนคงแอบงงไม่มากก็น้อยว่าทำไมอาจารย์โมริยามะไม่เขียนถึงเลย (เดาว่าที่ไม่เขียนคงเพราะหน้ากระดาษตอนลงนิตยสารไม่พอแหงๆ)
ถึงจะน่าเสียดายอยู่บ้างที่อาจารย์ไม่ได้เขียนบท After Ending ต่อว่าโลกหลังจากที่ผู้คนได้รู้ความจริงเรื่องริคุจะเป็นยังไงต่อไป แต่ผมก็คิดแฮะว่าเรื่องราวทุกอย่างได้มาถึงบทสรุปลงตัวอย่างที่มันควรจะเป็นแล้ว ไม่จำเป็นต้องเขียนบอกมากกว่านี้อีกแฮะ
เรียกว่าเป็นหนังสือที่คุ้มค่ากับการเก็บสะสมเวอร์ชั่นต้นฉบับจริงๆ ครับ