อ่านพันทิปอยู่ที่ทำงานเห็นกระทู้คนจำที่จอดรถไม่ได้ก็ขำๆดี ยิ่งอ่านเจอพี่คนนึงที่มาจากระยองมาจอดใน กทม.แล้วจำไม่ได้ว่าจอดซอยไห
ต้องตามหารถอยู่สองวันอันนี้ยิ่งฮาหัวเราะก๊ากๆในออฟฟิศเลย อ่านจบไม่คิดอะไรทำงานต่อจนสองทุ่มกว่าๆเลิกงาน
ก็ไปที่ตึกจอดรถชั้นสี่จำได้แม่นว่าจอดชั้นนี้พอไปถึง เห็นรถจอดเหลือแค่เก้าคัน แต่อนิจจาไม่มีรถตรู กลายเป็นที่จอดโล่งๆ
แล้วรถตรูล่ะมันหายไปไหนหรือจำชั้นจอดผิดหว่า เริ่มใจเสียละลองเดินไปดูชั้นสามเผื่อจำผิดจริงๆแต่มันก็ไม่มี
เอ้าลองไปดูชั้นห้าเผื่อเจอ แต่มันก็ไม่มีไปดูชั้นสองชั้นหกชั้นเจ็ดก็ไม่เจอ เอาล่ะสิตรูเริ่มมึนๆละขำไม่ออก
ไม่น่าจะจำที่จอดไม่ได้เพราะจำแม่นว่าจอดชั้นสี่แต่มันไม่มี รถตรูหายไปหายไปไหนไม่รู้สีหน้าเริ่มหดหู่
ใจตกไปอยู่ในรู ตรูจะทำยังไงshipหายแล้วสิ เรียกยามมาคุยยามก็ทำหน้าเหมือนกับว่าถ้ารถหาย
กรูก็shipหายเหมือนกันนั่นแหละ ยามเริ่ม ว.กันให้วุ่น  มีคนรถหายๆเปลี่ยน ชั้นสี่เปลี่ยน
ซีวิคสีขาว ชปxxxx ว.ตอบไม่มีไม่เจอเปลี่ยน ยามบอกพี่รีบไปแจ้งความด่วนเลยเดี๋ยวทางนี้จะรีภาพวงจรปิดดู
น้ำตาจะไหลเกิดมาไม่เคยรถหายวันนี้ต้องไปแจ้งความคันอื่นก็มีตั้งเยอะทำไมต้องเป็นรถตรู ทำไมๆๆ
ระหว่างเดิน!ลงตึกไปจะโบกแท๊กซี่ไปโรงพักก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองมันต้องได้คืนละวะ ดวงเรามันต้องดีสิ
ทั้งๆที่ความคิดในหัวดังก้องว่ารถมันข้ามไปเขมรแล้วทำใจซื้อใหม่เหอะสุดท้าย ควักโทรศัพท์โทรหาเมีย
เธอๆ ชั้นมีข่าวร้ายมากๆอะคือรถหายว่ะกำลังไปแจ้งความโครตซวยเลย
หือรถหาย! บ้าดิจอดในบ้านจะหายได้ไงเดี๋ยวนะไปดูให้.... ก็เนียะมันก็จอดอยู่ที่เดิม
ห๊าาา รถอยู่บ้าน จริงดิ
เออ ก็เมื่อเช้าเธอรีบก็เลยซ้อนมอไซวินไปนี่นา มึนเปล่า
เออว่ะ ที่เอามาจอดชั้นสี่มันเมื่อวานนี่หว่า วันนี้นั่งวินมาทำงาน เออๆงั้นแค่นี้ก่อนเดี๋ยวรีบกลับจ้า
ไหมล่ะตรูทำไงดีวะ ทั้งยามทั้งชายชุดดำชุดซาฟารีกำลังวุ่นตามหารถให้เราอยู่เลย ถ้าเดินไปบอก
ว่าเราลืมว่าไม่ได้ขับรถมามันจะอุ้มเราไปนั่งยางแถวๆราชบุรีป่าววะ เอาเหอะสุดท้ายก็ต้องยอมหน้าแตกบอกเขาไป
เรื่องนี้มีคติสอนใจสั้นๆว่า พวกเจ้าจงอย่าเบลอ 55555