10-15 ขวบ
เป็นวัยระเริงความสามารถของตัวเองว่าดีที่สุดในโลก กรูรู้หมด พ่อ-แม่เชยจังต้องคอยสอนและบอกว่าช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย

15-20 ปี
เป็นวัยระเริงความรุนแรงทั้งกายใจ โลกทั้งใบให้นายคนเดียว พ่อแม่ไม่เคยเข้าใจกรู เลือดสาดคือความแมน

20-25 ปี
เป็นวัยระเริงชีวิตบั้นปลายของวัยรุ่น ระเริงความคิดตัวเอง สนุกกับการได้ทดลองกบาลตัวเอง ผู้มีประสบการ์ณถอยไปกรูมาแล้ว

25-30 ปี
เป็นวัยระเริงความสวยงามของเพศ ทุกคนมันสวยหล่ออยากเข้าชาร์ต กรูเหงา กรูจะมีคู่ กรูเริ่มมีตังค์แล้ว กรูพร้อมโบยบิน

30-35 ปี
เป็นวัยระเริงชีวิตข้าวใหม่ปลามัน ถ้ายังโสดจะระเริงเด็กๆในผับ เงินเริ่มมีความหมายลดลง ความสุขในชีวิตเริ่มยิ่งใหญ่ขึ้น เริ่มถามตัวเองว่านี่ชีวิตนี่กรูจะโสดตลอดไปไหมวะ

35-40 ปี
ระเริงผ่านโลกมา เคยโดนประสบการ์ณตบกะโหลก เริ่มชินชากับความผิดหวัง เห็นดอกบัวเป็นกงจักร เริ่มเลื่อยเก้าอี้เจ้านาย หรืออยากถีบเจ้านายให้พ้นเก้าอี้ไปเติบโต

40-45 ปี
นี่กำลังระเริงถามตัวเองว่านี่กรูผ่านมาตั้งเยอะแล้ว ถึงเวลากรูทำอะไรเพื่อลูกหลานกรูไหมวะ ทำบ้านเมืองให้ดี เป็นตัวอย่างที่สวยงามเพื่อชีวิตของเด็กน้อย

45-50 ปี
กำลังระเริงประสบการ์ณที่สั่งสม ไม่ครอบงำความคิดใคร ตอนนี้กรูมีทั้งความรู้ความรุนแรงทางความคิดที่อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งที่กรูเป็นอยู่เพื่อคนอื่นและตัวกรู อยากกลับไปรุนแรงเหมือน15-20 ปี

50-100 ปี
เขียนไม่ได้ไม่รู้จะระเริงอะไรเพราะอายุยังไม่ถึง ใครรู้บอกที

ปล. ขออภัยถ้ามีคำหยาบ : )