สวัสดีคะเพื่อนทุกคน....

**เรื่องนี้คือเกิดขึ้นกับตัวเราเอง เรื่องนี้เริ่มมาตั้งแต่3ปีที่แล้ว เราไม่รู้จะปรึกษาใคร มันอึดอัดมาก**่
เรื่องมันมีอยู่ว่า..ตอนนั้นเรายังเรียนอยู่ปี3 บ้านกับมอค่อนข้างไกลกันมากเราเลยไปอยู่หอกับแฟนเรา(แฟนทอม)แต่ด้วยแม่ชอบ ให้เรามาหาที่บ้านบ่อยๆซึ่งช่วงนั้นเราก็กลับบ้านทุกวันเลิกเรียนกลับบ้าน แต่พอดึกก็ขับรถกลับหอนี่แหละคือจุดเริ่มต้นทำให้เราเริ่มสนิทกับเพื่อนพ่อ คนนึง(เป็นทั้งเพื่อนและเจ้านายพ่อเลย)คือช่วงนั้นพ่อกับแม่จะนัดเจอทานข้าว เย็นกับเพื่อนพ่อคนนี้บ่อยมาก(เราขอเรียกเขาว่า "ลุง" แล้วกัน)เราก็ได้มีโอกาสเจอลุงบ่อยมากแต่เราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะหลายครั้ง ที่แฟนเราไปด้วย แต่ก่อนหน้านั้นเรารู้จักลุงมาก่อน(และเรารู้สึกชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ เห็น) ลุง เป็นพ่อหม้ายลูกติด จากที่เรารู้จักลุงและพ่อแม่จะเล่าให้เราฟังว่าลุงเป็นคนน่ารัก รักครอบครัว รักเมียรักลูก ทำให้เรายิ่งรู้สึกปลื้มเขามากขึ้นแต่เราก็คิดเสมอว่าเรามันไม่มีทางเป็นไป ได้แน่ๆสำหรับรักนี้ จนวันนึงเราจะได้ว่าเราเล่นโทรฯของแม่ เราแอบเอาเบอร์ลุงมาตอนนั้นก็ไม่ได้คิดจะโทรฯเพราะไม่กล้าด้วยแต่ช่วงนั้น Whatsapp กำลังฮิต พอเซฟเบอร์ก็จะขึ้นว่าลุงใช้ Whatsapp วันนึงเราเลยตัดสินใจทักเขาไปนี่ก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นของความรักเราทั้ง2คน ช่วงแรกๆเราก็คุยสัพเพเหระ พอวันนึงเราจำได้ว่าเราไปทำสวยมาแล้วประมาณว่าเราเจ็บมากมีแผล ลุงทักเรามา..ถามว่าเป็นยังไงบ้าง? เราก็คุยกันยาวจน เราแปลกใจคำพูดของลุงตรงที่ถามเราว่า "สเป็คผู้ชายในฝันเราเป็นยังไง?" ตอนนั้นเราก็เริ่มรู้สึกแปลกและเหมือนมีพลังงานอะไรบางอย่าง 555+ และมีบทสนทนานึงที่ลุงพูดว่า "ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้" นั้นแหละเรายิ่งรู้สึกได้เลย หรือเป็นเพราะลุงมีความรู้สึกเหมือนๆกับเรานะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอดและมีวันนึงเราทักเขาไปแล้วเขาไม่ตอบไม่อ่าน เรานานมากๆ เราก็เริ่มกระวนกระวายแล้วและวันนั้นแหละเราเลยบอกความในใจให้ลุงรับรู้หมด เลย ว่าเรารู้สึกชอบและรักลุง ลุงเป็นเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากๆ ลุงคงอึ้งนะ แต่เราก็ขอร้องลุงว่า อย่าบอกพ่อแม่เรานะ ไม่อยากให้ใครรู้...ตอนแรกเราก็ไม่คิดว่าความสัมพันธ์จะเกินเลยมาถึงทุก วันนี้จนมาวันนี้....จากวันนั้นถึงวันนี้3ปีแล้วที่เรากับลุงคบกัน เรา2คนมีอะไรกันแล้ว เราเจอกันค่อนข้างบ่อย ไปไหนด้วยกันบ่อยและเนื่องด้วยลุงก็สนิทกับพ่อแม่เรามาก ทำให้เราเจอกันเวลาที่อยู่กับพ่อแม่บ่อยเข้าไปอีก เราอยู่กทม.แต่ลุงจะอยู่ต่างจังหวัดแต่ลุงจะมากทม.อาทิตย์ละครั้ง ช่วงที่เจอกันบ่อยๆลุงมาอบรมที่กทม.เราก็ได้เจอกันเกือบทุกวัน คุยกันทุกวัน ช่วงนั้นเรามีความสุขมาก ลุงเหมือนทั้งแฟนทั้งพ่อเหมือนทุกอย่าง สอนเราแนะนำแต่สิ่งดีๆให้เรา จนมาวันนึงพ่อแม่เราจับได้ว่าเราคบกับลุง เราก็ไม่รู้ว่าพ่อแม่เรารู้ได้ไง..แต่พ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร พ่อแม่เรายินดีเพราะลุงเป็นคนดี (แต่ลุงยังไม่รู้นะว่าพ่อแม่เรารู้แล้ว) เราขอร้องพ่อกับแม่ว่าอย่าเพิ่งบอกลุงนะว่าพ่อแม่รู้แล้ว เราก็กลัวจะเสียลุงไปด้วยแหละ (เขาจะพูดเสมอว่ามันไม่ดีที่ลุงแอบมาเอาลูกเพื่อน) และทุกวันนี้เราทรมานมากเวลาอยู่ด้วยกันกับพ่อแม่เราและลุงและคนอื่นๆที่ เรา2คนรู้จัก เพราะเรา2คนจะต้องทำเหมือนสถานะแค่ลุงกับหลาน แต่ทั้งๆที่เราก็เป็นเมียลุง เรา2คนรักกัน เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเราก็ไม่กล้าคุยกับลุง เรากลัวไปหมด กลัวจะเสียเขาไป เราบอกเลยว่าเรารักลุงมาก รักที่สุด

ตอนนี้เรากับลุงห่างกัน4เดือนแล้ว (แต่ก็ไม่ได้เลิกกันนะ) อยู่ๆลุงก็หายเงียบไปจากปกติที่เราจะเจอกันอาทิตย์ละครั้ง โทรหากันไลน์หากันทุกวัน แต่4เดือนมานี่ลุงหายไปแบบเงียบมาก โทรหาไม่รับ พอใช้เบอร์อื่นโทรรับแล้วพอได้ยินเสียงเราลุงก็วาง ไลน์ก็นานมากกว่าอ่าน พออ่านแล้วไม่ตอบ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เรารักลุงมาก รักและซื่อสัตย์กับลุงมาตลอด ความห่างความต่างไม่ทำให้เราหวั่นไหวไปรักคนอื่นเลยทั้งๆที่มีคนมาจีบเรา เยอะนะ 4เดือนมานี่เราอยู่อย่างทรมานมาก เราจะเลิกก็ไม่ได้เพราะเรารักษาสัญญาที่ให้ไว้กับลุง ที่ลุงเงียบไปหายไปเราคิดว่าลุงกำลังมีปัญหาหนักอยู่ ตลอด4เดือนเราไลน์หาเขาให้กำลังใจเขาเสมอแต่สิ่งที่เราได้กลับมาขอความว่าง เปล่า ความเงียบ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราก็ได้แต่รออย่างไร้จุดหมายแต่เราก็ยินดีที่จะรอเพราะความรักและคำสัญญา เราเคยบอกลุงว่าถ้าลุงเงียบและลุงจะเลิกให้ลุงบอกเราตรงๆเราจะได้เดินหน้า ต่อ แต่ลุงก็ไม่บอก ลุงปล่อยเฉย...แต่เราก็ยังรอต่อไป...แต่เพื่อนลุงคนนึงเขามาคุยกับเราเล่า ให้เราฟังว่าตอนนี้เขากำลังมีปัญหาหนัก อาจถูกศาลสั่งฟ้องล้มละลาย ที่เขาเงียบไปเพราะตัวเองยังเอาตัวเองไม่รอด ไม่อยากจะนำพาอีกชีวิตมาตกทุกข์ด้วยกัน แต่สำหรับเราถ้าเราได้รักแล้ว คือ แม้ลำบากทุกข์แค่ไหนเรายินดี และอีกอย่างบ้านเราค่อนข้างมีฐานะแต่ก็ไม่ได้รวยไรมาก เพื่อนเขาพูดประมาณว่า ลุงคงกลัวที่จะเกิดคำครหาหรือเปล่าในอนาคต ถ้าลุงคิดแบบนั้นจริงเราอยากบอกเขาว่าสำหรับเราไม่จำเป็นเลย เรารู้ว่าลุงเป็นคนแบบไหน แต่เราก็รู้นะว่าคนอย่างลุงมี ยศฐาบรรดาศักดิ์ มีหน้ามีตาทางสังคม การที่มีเมียเด็กอย่างเรา (เรากับลุงห่างกัน27ปี) ลุงก็คงคิดเยอะมั้ง แต่สำหรับเราใครจะมองยังไงเราไม่สนใจเรารู้แค่ว่าเรารักของเรา เรารักมากๆ เราพร้อมที่จะดูแลลุงจนถึงวันสุดท้ายของชีวิต...แต่ตอนนี้นี่สิลุงเงียบไป แม่เราก็ถามเสมอว่า ลุงเป็นยังไงเจอกันบ้างไม๊? แล้วลุงจะเอายังไงกับลูก ลูกเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่นะ เมื่อไหร่เขาจะมาบอกพ่อแม่ ว่าคบกัน เราเป็นผู้หญิงเราเสียเปรียบนะ ลูกเป็นเมียเขาแล้ว เขาต้องรับผิดชอบสิ...เราก็ได้แต่บอกแม่ไปว่า รอเขาหน่อยเถอะแม่..แต่แม่ก็บอกแค่ว่า ขอแค่เขารักลูกแม่จริงๆเงินทองไม่สำคัญเลย แม่อยากให้เขาแสดงความรับผิดชอบกับลูก ไม่ใช่แค่คบแอบๆไม่ให้เกียรติลูก ซึ่งเป็นเมียเขา...

**เรื่องเราอาจจะยาวและวกวนนิดนึงเพราะเราอึดอัดมาก ขณะที่เราพิมพ์เรากำลังร้องไห้ไปด้วย เราเลยอาจพิมพ์วกวนบ้าง แต่ตอนนี้เราไม่แรง กำลังใจจะทำอะไรเลย เราไม่รู้จะเดินทางในชีวิตรักยังไงดี แม่ก็เหมือนจะบังคับให้ลุงมาขอมาพูดกับพ่อแม่(แต่เราไม่กล้าบอกลุงหรอกว่า พ่อแม่รู้นานแล้ว) ส่วนลุงตอนนี้ก็หายเงียบไป......เราต้องการกำลังใจ** เราลืมบอกไปอีกเรื่องคือเราเคยไปดูดวงอยู่หลายที่นะ หมอดูบอกว่าเรากับลุงเป็นเนื้อคู่กันซึ่งยังไงก็ไม่มีทางที่จะเลิกกันได้ แต่มีทางเดียวคือเรากับลุงต้องจุดธูปกลางแจ้งขอถอนคำสัญญา สาบานเรา2คนถึงจะตัดจากกันได้ แต่ระหว่างเรากับลุงก็มีเรื่องแปลกอยู่เหมือนกัน หรือนี่เป็นเหตุผลที่ทำให้เราเลิกกันไม่ได้!!!!!

ขอความกรุณาใช้คำพูดสุภาพนะคะ ตอนนี้บอกเลยว่าจิตตกมากๆ ขอบคุณเพื่อนที่อ่านเรื่องของเรานะคะ