อันนี้พูดแบบให้ความเป็นธรรมกับอีตุ๊กตาผีแอนนาเบลก่อนเลยว่า ถ้าคิดจะดูหนังเรื่องนี้อย่างสนุก อย่าคิดอะไรเยอะ เพราะถ้าคิดเยอะ ชอบผีท่ายาก ชอบผีซับซ้อน ชอบผีดราม่า ชอบผีมีสตอรี่ ชอบผีมีชั้นเชิง ชอบผีที่วาดลวดลายหลอกหลอนคนอย่างมีปม มีอะไรให้ต้องคิดตาม ขอแนะนำให้ไปดูหนังดราม่า ขอแนะนำให้ไปดูหนังออสการ์ เพราะแอนนาเบลล์ตอบโจทย์ในข้อนี้ไม่ได้ แต่ถ้าอยากไปดูหนังผีตุ้งแช่ที่มีความหลอนและนั่งลุ้นแบบสนุกอย่างไม่ต้องคิดเยอะ อยากซื้อความบันเทิงอะไรที่ดูหลอนๆ สนุกสนาน พูดแบบแฟร์ๆ แอนนาเบลล์เป็นหนังผีที่สนุกระดับใช้ได้เลย หลายตอนมีลุ้น หลายตอนมีกริบ บางส่วนมีเงิบ แต่ถ้าเราผ่านน้ำมันพรายมาได้ เราพูดเลย แอนนาเบล ก็จัดว่าเป็นหนังสยองที่ดูสนุกแบบไม่ต้องคิดเยอะ



Annabelle คือการเดินรอยต่อความสำเร็จจาก The Conjuring หนังสยองที่ประสบความสำเร็จทั้งคำวิจารณ์และรายได้อย่างท่วมท้น โดยหลายๆคนติดอกติดใจอยากรู้เรื่องราวของอีตุ๊กตาผีแอนนาเบล จนถึงขนาดต้องมีการแยกเอา Annabelle มาเป็นศิลปินเดี่ยวออกมาแยกเป็นหนังของตัวเอง โดยผู้กำกับเจมส์ วาน มารับหน้าที่อำนวยการสร้างแต่ไม่ได้กำกับเอง ส่วนตัวพูดเลย ดูจากตัวอย่างน่ะมั่นใจมากว่าหนังต้องห่วย และเมื่อคืนได้ยินกระแสคนที่ไปดูรอบพรีวิวมาก็ด่ากันถ้วนทั่ว แต่ลงจะดูแล้วเราต้องดู ไม่มีการลังเล เพราะเราชอบอะไรแบบนี้ ก็เลยลงทุนซื้อตั๋วดูวันแรกเลย



คือหนังผีฝรั่งสังเกตไหม มันชอบมาหลอนครอบครัวผัวหนุ่มเมียสาวและมีลูกอ่อนบ้าง มีลูกเป็นเด็กเล็กๆบ้าง ก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมมันชอบเลือกมาหลอนแต่ในบ้านที่เป็นครอบครัวแบบผัวหนุ่มเมียสาว หนังเปิดเรื่องมาให้คู่ผัวเมียคู่นี้ จู่ๆอีผัวก็เอาตุ๊กตาแอนนาเบลมาให้เป็นของขวัญเมีย คือเปิดกล่องมา  คือตามสภาพเลย คือไม่เข้าใจ ไม่เก็ท ฝรั่งมันสะสมตุ๊กตาหน้าตาเห้แบบนี้ด้วยเหรอ คือมองยังไงก็เห้ มองยังไงก็ไม่น่าเอามาตั้งเลย แล้วคืนแรกก็ซวยเลย ข้างบ้านฆ่ากันตาย อีเมียโดนคนบุกมาทำร้าย โดยคนที่เข้ามาทำร้ายในบ้านไม่แน่ใจว่าคือตัวอีแอนนาเบลกับแฟนมันรึเปล่า แต่หนังก็ทิ้งส่วนคนที่เข้ามาทำร้ายแบบไม่ได้สืบปมอะไรมากมาย มีนักสืบมาถามๆสองรอบพร้อมเอาแฟ้มคดีปริศนาการเกิดซาตานมาให้นางเอก(ตอนช่วงหลังๆ) นางเอกตอนฟื้นขึ้นมาก็ท้องแก่แล้ว ต้องพักฟื้นในบ้าน แตอีผีแอนนาเบลก็มาหลอนอีกจนบ้านเกือบไฟไหม้ โชคดีที่มีคนมาช่วย พระเอกตัดสินใจเอาตุ๊กตาโยนลงถังขยะและย้ายบ้านหนี แต่อีตุ๊กตาก็ตามมาอยู่ด้วยในบ้านใหม่ โดยนางเอกก็มาเจอเพื่อนบ้านเป็นคนผิวดำมีอาชีพขายหนังสือ และก็เน้นมากว่าขายหนังสื่อเกี่ยวกับการปลดปล่อยการปราบวิญญาณร้ายปราบซาตาน คือเรื่องราวต่อไปจะเป็นไงตามไปดูกันเอง แต่จะบอกว่า ฉากตุ้งแช่ ฉากหลอน มันมีเป็นระยะๆ คือดูแล้วก็สยองๆ พอให้หัวใจเต้นแรงได้นะ ไม่แย่ ตอนจบแอบเงิบ คือซาตานยอมคนง่ายๆแบบนี้เหรอ

แอนนาเบลในเรื่องนี้นางโดนขโมยซีนมาก เพราะอีนางเอกมันสวยมาก ส่วนอีแอนนาเบลเหมือนตัวประกอบชั้นเลว นานๆออกมาที แถมแอนนาเบลในเรื่องก็ทำหน้าที่เป็นแค่สื่อวัตถุที่ปีศาจมาอาศัยเพื่อเอาชีวิตเอาวิญญาณของคนอื่นไปแค่นั้นเอง โดยตัวหนังแทบจะไม่ได้ให้น้ำหนักความสำคัญกับแอนนาเบลเลย นอกจากหน้าตาที่แบบยิ่งออกยิ่งหน้าเทา ยิ่งหน้าเหมือนศพ คือตุ๊กตาบ้านี่ไม่มีความสมเหตุสมผลเลยที่คนจะอยากได้มัน หรืออยากจะได้มันเป็นเจ้าของ ยิ่งตอนต้นเรื่องนี่อีนางเอกก็โตเป้นควายแล้ว ทำหน้าตาดีอกดีใจที่ได้ตุ๊กตาแอนนาเบล คือหน้าตามันเห้และดุร้ายขนาดนี้ กล้าอุ้มด้วยเหรอ นี่ถ้าเป็นเราได้ เราเอามันไปแก้บนวางคู่กับตุ๊กตาม้าลายที่สี่แยกรัชดาแล้ว

แต่ที่สงสัยเกี่ยวกับหนังคือเรื่องยุคของหนัง มันดูเหมือนเป็นหนังที่จะมาก่อนภาคแรก แต่การแต่งตัว ฉากมันดูทันสมัยกว่า The Conjuring มากๆ คือมันโดดไปเลย จนดูเหมือนไม่เก่ามากเท่าไหร่ด้วย แล้วจุดบอดของหนังคือหลายๆอย่างที่พยายามปูเข้ามามันจับยัดมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย บางเรื่องก็แลดูยัดเยียด บางอย่างก็แลดูมะโน บางอันก็แลดูบังเอิญ เช่น อีป้าเจ้าของร้านขายหนังสือก็แลดูจะรู้เรื่องภูติผีซาตานและก็อะไรมันจะขายแต่หนังสือวิญญาณ

แต่บทที่ไม่แข็งแรงก็ไม่สามารถทำให้หนังไม่สนุกได้นะ หนังยังคงดูได้แบบสนุกเลยล่ะ สนุกแบบไม่ต้องคิดเยอะอ่ะ ไปดูได้แบบว่าสบายใจ ไม่รู้สึกเสียดายตังเลยแม้แต่น้อย รอบที่ไปดูนี่คือแบบว่ารอบเช้า คนแน่นไปถึงแถวหน้าเลย คนยอะมาก มั่นใจว่าแอนนาเบลคงโกยเงินคนได้เยอะเลยล่ะ


7.5/10