สวัสดีครับ ผมกับแฟนคบกันมาได้ 1 ปีกับอีก 4 เดือนแล้วครับ ผมกับเธอทำงานอยู่ในห้างเดียวกับแต่คนละร้าน ผมยกให้เธอเป็นผู้หญิงที่ใช่เลย หลงรักมาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้คุยกัน แรกๆที่เราคบกันก็รักกันดีเอาใจใส่สม่ำเสมอไม่ขาดตกบรกพร่อง
แฟนผมเป็นคนนิสัยดีมาก เป็นที่รักของที่ทำงาน เพราะเป็นคนง่ายๆไม่เรื่องมาก พูดจาดี ไม่ขี้ประจบ ขยันทำงานไม่เคยขาดลามาสาย เข้ากับคนง่าย ยิ้มแย้มกับลูกค้าเสมอ จนบางทีลูกค้าจีบเลยก็มี เป็นคนขี้เกรงใจ มักจะไม่กล้าปฏิเสธใครๆ เหตุนี้เองจึงมีแต่คนดีกับเธอ
ที่ทำงานของเธอมีพนักงานเยอะพอสมควร เธอจึงมีเพื่อนที่สนิทอยู่กลุ่มนึง ในนั้นมีทั้งผู้ชายและหญิง ซึ่งเมื่อสมาชิกกลุ่มได้หยุดพร้อมกันทีไรก็จะมีทริปพากันไปเที่ยวเสมอ แต่ละคนจะไม่พาแฟนไปด้วยเลย ตรงนี้ผมเข้าใจก็ไม่ได้ว่าอะไรไปกันภาษาเพื่อนสนิท
ตัวผมเองก็มักจะชวนเธอไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ เมื่อเราหยุดพร้อมกัน บ่อยสุดก็กินข้าวดูหนัง ผมมักจะชวนเธอไปเที่ยวต่างจังหวัดบ่อยๆ แต่เธอเป็นคนชอบนอนอยู่บ้านดีกว่าไม่ชอบไปไกลๆ
พักหลังๆมานี้ ผมจะชวนเธอไปไหนเธอก็มักจะบอกว่าเหนื่อยไม่อยากไปอยากนอนอยู่บ้าน จนทำให้ผมนอยไปบ้างบางที อ้อลืมบอกไปตั้งแต่เราคบกันมา เราไม่เคยทะเลาะกันเลยนะ เพราะนิสัยเราเข้ากันได้ดี
แต่ปัญหาคือพอเพื่อนๆเธอหยุดพร้อมกันก็มาชวนแฟนผม แฟนผมก็ไม่มีการปฏิเสธเลย ไปไหนไปกัน มันเลยทำให้ผมคิดว่า เขาเบื่อเราแล้วหรอ เที่ยวกับเรามันไม่สนุกแล้วหรอ ทั้งที่ผมเป็นคนเฮฮากวนๆบ๊องสร้างรอยยิ้มเสียงหัวเราะให้ได้เสมอ ทำอะไรเที่ยวที่ไหนพยายามไม่ให้ซ้ำที่จำเจ
โดยเฉพาะวันนี้เป็นวันเกิดเธอ เธอบอกจะให้เวลากับผมไปเที่ยวกันช่วงเช้าถึงเย็น ส่วนตกเย็นเธอจะพาเพื่อนเธอไปฉลองวันเกิด ซึ่งผมขอไปด้วยเพราะในใจผมคิดจะเอาเค้กไปเซอร์ไพร์ท ร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้ แต่ปรากฎว่าเธอไม่อนุญาตให้ไป อยากให้มีแต่เพื่อนๆ เธออ้างว่ากลัวว่าจะทำตัวไม่ถูกเมื่อผมไปด้วย และเพื่อนๆเธอคงจะทำไรต้องเกรงใจผม แต่ผมกลับมองว่าวันเกิดทั้งทีจะไม่มีแฟนไปฉลองด้วยเลยนี่นะ มันเลยทำให้ผมนอยหนักมาก จนผมเริ่มจะรู้สึกว่าผมเริ่มจะหมดความหมาย ผมคงหมดความสำคัญแล้วหรือไร หรือว่านี่ผมกำลังงี่เง่าไม่เชื่อใจเธอ แต่ก็เอาเถอะเพื่อความสุขของเธอผมยอม แต่ผมก็ยังมีคิดน้อยใจไม่หายเลย
ผมรักเธอมาก มากซะจนบรรยายไม่ถูก ผมกลัวมากเลย กลัวว่าซักวันนึงเธอจะเบื่อผม หมดรักผม นอกใจผม ถ้าถึงวันนั้นผมไม่รู้ว่าผมจะเป็นเช่นไร เพราะผมกล้าพูดเลยว่าผมไม่เคยรักใครเท่าเธอเลย
ผมขอตัวไปนอนก่อนนะครับพรุ่งนี้คงต้องไปรับเธอแต่เช้า คงจะพยามทำให้เธอhappyที่สุดในวันเกิดนี้
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาอ่านและรับฟังครับ
เมื่อแฟนผมติดเพื่อนมากกว่าแฟน
แฟนผมเป็นคนนิสัยดีมาก เป็นที่รักของที่ทำงาน เพราะเป็นคนง่ายๆไม่เรื่องมาก พูดจาดี ไม่ขี้ประจบ ขยันทำงานไม่เคยขาดลามาสาย เข้ากับคนง่าย ยิ้มแย้มกับลูกค้าเสมอ จนบางทีลูกค้าจีบเลยก็มี เป็นคนขี้เกรงใจ มักจะไม่กล้าปฏิเสธใครๆ เหตุนี้เองจึงมีแต่คนดีกับเธอ
ที่ทำงานของเธอมีพนักงานเยอะพอสมควร เธอจึงมีเพื่อนที่สนิทอยู่กลุ่มนึง ในนั้นมีทั้งผู้ชายและหญิง ซึ่งเมื่อสมาชิกกลุ่มได้หยุดพร้อมกันทีไรก็จะมีทริปพากันไปเที่ยวเสมอ แต่ละคนจะไม่พาแฟนไปด้วยเลย ตรงนี้ผมเข้าใจก็ไม่ได้ว่าอะไรไปกันภาษาเพื่อนสนิท
ตัวผมเองก็มักจะชวนเธอไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ เมื่อเราหยุดพร้อมกัน บ่อยสุดก็กินข้าวดูหนัง ผมมักจะชวนเธอไปเที่ยวต่างจังหวัดบ่อยๆ แต่เธอเป็นคนชอบนอนอยู่บ้านดีกว่าไม่ชอบไปไกลๆ
พักหลังๆมานี้ ผมจะชวนเธอไปไหนเธอก็มักจะบอกว่าเหนื่อยไม่อยากไปอยากนอนอยู่บ้าน จนทำให้ผมนอยไปบ้างบางที อ้อลืมบอกไปตั้งแต่เราคบกันมา เราไม่เคยทะเลาะกันเลยนะ เพราะนิสัยเราเข้ากันได้ดี
แต่ปัญหาคือพอเพื่อนๆเธอหยุดพร้อมกันก็มาชวนแฟนผม แฟนผมก็ไม่มีการปฏิเสธเลย ไปไหนไปกัน มันเลยทำให้ผมคิดว่า เขาเบื่อเราแล้วหรอ เที่ยวกับเรามันไม่สนุกแล้วหรอ ทั้งที่ผมเป็นคนเฮฮากวนๆบ๊องสร้างรอยยิ้มเสียงหัวเราะให้ได้เสมอ ทำอะไรเที่ยวที่ไหนพยายามไม่ให้ซ้ำที่จำเจ
โดยเฉพาะวันนี้เป็นวันเกิดเธอ เธอบอกจะให้เวลากับผมไปเที่ยวกันช่วงเช้าถึงเย็น ส่วนตกเย็นเธอจะพาเพื่อนเธอไปฉลองวันเกิด ซึ่งผมขอไปด้วยเพราะในใจผมคิดจะเอาเค้กไปเซอร์ไพร์ท ร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้ แต่ปรากฎว่าเธอไม่อนุญาตให้ไป อยากให้มีแต่เพื่อนๆ เธออ้างว่ากลัวว่าจะทำตัวไม่ถูกเมื่อผมไปด้วย และเพื่อนๆเธอคงจะทำไรต้องเกรงใจผม แต่ผมกลับมองว่าวันเกิดทั้งทีจะไม่มีแฟนไปฉลองด้วยเลยนี่นะ มันเลยทำให้ผมนอยหนักมาก จนผมเริ่มจะรู้สึกว่าผมเริ่มจะหมดความหมาย ผมคงหมดความสำคัญแล้วหรือไร หรือว่านี่ผมกำลังงี่เง่าไม่เชื่อใจเธอ แต่ก็เอาเถอะเพื่อความสุขของเธอผมยอม แต่ผมก็ยังมีคิดน้อยใจไม่หายเลย
ผมรักเธอมาก มากซะจนบรรยายไม่ถูก ผมกลัวมากเลย กลัวว่าซักวันนึงเธอจะเบื่อผม หมดรักผม นอกใจผม ถ้าถึงวันนั้นผมไม่รู้ว่าผมจะเป็นเช่นไร เพราะผมกล้าพูดเลยว่าผมไม่เคยรักใครเท่าเธอเลย
ผมขอตัวไปนอนก่อนนะครับพรุ่งนี้คงต้องไปรับเธอแต่เช้า คงจะพยามทำให้เธอhappyที่สุดในวันเกิดนี้
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาอ่านและรับฟังครับ