ตามที่คุณSynบอกเลยครับ ถ้าแถเพิ่มอีกคือ บังทองแกเห็นว่ากาเซี่ยงไม่เชื่อมั้นในคำพูดบังทอง แกเลยปล่อยให้กาเซี่ยงกลับมาผจญความจริงว่าเตียวสิ้วที่หลงกล ไม่ให้ความสำคัญกับกาเซี่ยง สแดงให้เห็นว่าคลื่นใต้น้ำที่มารวมกัน มันเจ๋งจริงนะจะบอกให้  จนโจโฉรอดนู่นแหละ ถึงกลับมาให้ความสำคัญอีกที  จะเห็นได้ว่าตอนกาเซี่ยงกลับไปหาเตียวสิ้วยังรำพึงเลยว่า หนึ่งนายหนึ่งกุนซือ น้องหกเอ๊ย เจ้ามันแน่จริงๆ

และถ้าพูดจริงๆ แผนบังทองเองก็สมบูรณ์แบบแล้ว แต่ปัญหาคือบุคลากรที่ปฏิบัติตามแผนดันนอกลู่นอกทางรีบไปบุกเมืองจนสุดท้ายเข้าทางอิกิ๋มเฉยเลย ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์นี้

ขอนอกเรื่องนิดหนึ่งนะ จากจุดนี้จะเริ่มเห็นว่า ขงเบ้งแกเก่งกว่าบังทองก็ตรงนี้แหละ เพราะคราวที่สู้กับกุยแก การที่ขงเบ้งเลือกผู้ร่วมมือเป็นสุมาอี้ และสุมาอี้ก็มีหน่วยงานปฏิบัติการที่ไม่ละโมบความชอบอย่างซากทัพ ผลจากการปฏิบัติงานอย่างเคร่งครัด ผลคือซัดจนกุยแกลงไปนอน

จากตอนนี้ ผมคิดว่าขงเบ้งและสุมาอี้แและบังทองฉลาดเท่ากันก็จริง แต่สิ่งที่ทั้งสองคนเหนือกว่าบังทองก็ตรงที่คนร่วมมือแต่ละคนนี่ไว้ใจได้เมื่อปฏิบัติงานจริง ในขณะที่บังทองไม่มีลูกมือที่ไว้ใจได้แม้แต่คนเดียวนี่แหละครับ