ผมยอมรับเลยนะครับว่านักกีฬาทีมชาติไทย ไม่แพ้ใครเรื่องความขยัน ความอดทน ระเบียบวินัยในการฝึกซ้อม ใจสู้ ในการเก็บตัวฝึกซ้อมกีฬาแต่ละครั้ง นักกีฬาแทบทุกคน มีความตั้งใจ ความทุ่มเท กันมาก ต้องแกร่งทั้งร่างกาย ซ้อมสัปดาห์ละหกวัน ตั้งแต่เช้ายันเย็น และยังต้องแกร่งทางจิตใจด้วย ทั้งอดทนต่อคำดุด่า แบกรับความกดดันในการคว้าเหรียญแต่ละครั้ง

รวมถึงการเก็บตัวนักกีฬาแต่ละครั้ง นักกีฬาที่มาจากต่างจังหวัด ก็ต้องจากบ้าน จากครอบครัว จากเพื่อนฝูง จากแฟนมา ต้องอดทนต่อความเหงา ความคิดถึงบ้านอีก

นักกีฬาที่อยู่ในวัยเรียน นอกจากต้องเก็บตัวซ้อมกีฬาแล้ว ตกดึกก็ต้องอ่านหนังสือเรียน ทำการบ้านอีก ไม่งั้นเรียนไม่ทันเพื่อน มันเหนื่อยสุดๆทั้งเรียน ทั้งซ้อมกีฬาพร้อมๆกัน บางคนทำสองอย่างพร้อมกันไม่ไหว เขาถึงกับเสียสละเรื่องเรียน ยอม drop เรียนไปเทอมหนึ่ง หรือปีหนึ่ง เพื่อจะได้ทุ่มเทซ้อมกีฬาได้เต็มที่

หรือนักกีฬาที่อยู่ในวัยทำงาน ก็ต้องยอมเสียสละทิ้งงานส่วนตัว ยอมลางาน หรือฝากกิจการธุรกิจให้คนอื่นดูแล เพื่อที่จะได้มาฝึกซ้อมได้

ทั้งหมดนี้ นักกีฬาทีมชาติ ได้เบี้ยเลี้ยงฝึกซ้อมวันละ 300 บาท

ส่วนตัวผมคิดว่ามันเป็นจำนวนค่าตอบแทนที่น้อยเกินไป ต่อความขยันในการฝึกฝนและความมุ่งมั่นของนักกีฬาทีมชาติไทย ที่เราจะส่งเขาเหล่านี้ไปแข่งขันในเวลาทีนานาชาติหรือระดับโลก

แน่นอนว่านักกีฬาทีมชาติหลายๆคน เข้ามาฝึกซ้อมตรงนี้ เข้ามาเป็นตัวแทน รับใช้ชาติไทย ด้วยใจรัก ด้วยความภูมิใจ ด้วยความเสียสละอย่างแท้จริง สำหรับนักกีฬาหลายๆคน เรื่องเงินเบี้ยเลี้ยงหรือค่าตอบแทนไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่จะดีกว่าหรือไม่ ถ้าพวกเขาจะได้รับเบี้ยเลี้ยงเป็นจำนวนเงินมากกว่านี้ เพื่อที่จะสามารถแบ่งเบาภาระในการหาเลี้ยงชีพ พวกเขาจะได้มีเวลา มีความมั่นใจ ความภูมิใจ และกำลังใจ ในการเป็นนักกีฬาทีมชาติมากขึ้น ให้สมกับความตั้งใจและความทุ่มเทของพวกเขาในการฝึกซ้อมและไปแข่งขันในนามทีมชาติไทย