ตอนนี้ผมอายุ 28 ปี ครับ ผมเรียน ม.ปลาย สายวิทย์-คณิต สอบเข้ามหาลัยของรัฐได้ในคณะวิศวเครื่องกล แต่ผมเรียนไม่จบต้องออก ตอนปี 4 เทอมสุดท้ายหลังจากที่ออกจากมหาลัย ผมก็ต้องเข้าเป็นทหารเกณฑ์ อีก 1 ปี เมื่อปลดผมก็สอบเข้าเป็นนักเรียนนายสิบได้ แล้วก็เรียนอีก 1 ปี เพราะฉนั้นผมเสียเวลา ไป 4 ปี จาการเรียนไม่จบและอีก 2 จากการเป็นทหาร ตอนที่ผมเริ่มทำงานในสายทหารบรรจุรับราชการ ผมเริ่มตอน อายุ 25 ปี ตอนนี้ทำงานมา 3 ปี เงินเดือน 9xxx ผมอยากกลับไปเรียน วิศวะ เหมือนเดิมมาก ผมจึงไปสมัครเรียน ปวส ภาคพิเศษ เรียนวันหยุด ซึ่งปีแรกที่เข้าทำงานผมไม่ได้ลงเรียนเพราะยังไม่เ้ข้าที่ เ้ข้าทางดี และพอจบ ผมจึงสมัครเรียนต่อวิศวะเครื่องกลแบบเทียบโอน ม.เอกชน ตอนนี้ก็รอแค่เรียนจบครับ เมื่อจบแล้วผมตั้งใจว่าจะลาออกจากงานเดิมเพื่อที่จะมาเป็นวิศวกร ตามความฝันมีเหตุผลข้อเดียวเลยครับ  ผมไม้รู้หรอกว่า การเป็นวิศกรมันยากมากแค่ไหนเพราะผมไม่มีประสบการณ์การทำงานด้านนี้เลย แต่การที่ผมจะลาออกจากราชการนั้นผมก็ยังมีสวัสดิการติดตัวมาด้วยคือ จะไ้ด้ รับเงินเบี้ยหวัดบวกค่าครองชีพเดือนละ 9000 บาท พร้อมกับสวัสดิการการรักษา พ่อ แม่ ภรรยา ลูก อยู่ครบ ประมาณ 10 ปีครับ แต่มีข้อแม้ว่าผมต้องไม่ทำงานเกี่ยวกับราชการอีกครับ ถามว่างานที่ทำหนักไหม ไม่เลยครับสบายมากเพราะผมไม่ไ้ด้ลงใต้ ลืมบอกไปครับว่า ครอบครัวผมมีพี่น้องสองคน รับราชการเป็นทหารทั้งคู่ ผมเป็นคนโต ส่วนน้องผมจะต้องไปทุกที่ที่มีเหตุครับไม่ว่าใต้ กทม. บางครั้งผมสงสารแม่ครับเพราะท่านดูข่าวที่ไรท่านใจไม่ดีเลย อย่าว่าแต่แม่เลยครับขนาดผมถูกฝึกมาให้ทำใจกับเรื่องพวกนี้ผมยังอดห่วงน้องไม่ได้ครับ แต่น้องผมมันรักในอาชีพนี้มากครับ ต่อนะครับ นั้นคือสิ่งที่จะได้เมื่อลาออกครับ ดังนั้นผมจึงอยากถามผู้ที่มีประสบการณ์ทำงานข้างนอกให้คำแนะนำผมด้วยครับว่า
    - อายุ 31 ออกไปเริ่มงานวิศวกรโดยไม่มีประสบการณ์จะหางานได้ไหมครับ
    - ทักษะด้านภาษา สำคัญมากไหม อังกฤษ ญีปุ่น พอได้ครับ
    - จะทำไงดีจะมีอะไรไปอธิบายกับคนในครอบครัวว่าลาออกเพื่ออะไรงานรองรับก็ไม่รู้ว่าจะได้ไหมงานเดิมมั่นคงดีอยู่แล้ว
    - ไม่มีใครเห็นด้วยเลยมีแต่ห้ามแล้วถามผมว่าคิดอะไรอยู่จะบ้าหรอ
ยังไงผมขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์การทำงาน คำแนะนำจากทุกคนด้วยนะครับ ขอบพระคุณครับ