เตย หัทยา คือผู้เล่น MB ที่ดีที่สุดของทีมไทยชุดบี มี sense ในการเล่นบอล มีความเป็นมืออาชีพมากขึ้น สามารถอ่านบล็อค ไล่บล็อคได้ และการตีลูกสามารถตีได้รวดเร็ว "สมกับเป็นบอลเร็ว" การขึ้นตีบอลดูเป็นธรรมชาติ ไม่เก้งๆ กังๆ มีสติ สมาธิไม่หลุด เรียกได้ว่า อนาคตทีมชาติไทยชุด A ค่อนข้างสดใส หากหน่องเลิกเล่นหลังจากโอลิมปิกที่บราซิล ก็จะเป็นเธอที่ขึ้นมายืนไขว้สลับกับแนน ทัดดาว เท่านั้น

โสรยา คือมือเซ็ตที่ดูธรรมดา แต่เหมือนไม่ธรรมดา เพราะเธอคือร่างโคลนมาจากนุสรา ไม่ว่าจะเป็นอากัปกิริยาที่ไม่ต้องแสดงออกมากมายให้รำคาญตา หรือวิธีการเซ็ตบอล คือเมื่อเซ็ตบอลให้กับตำแหน่งอื่นๆ แล้วรู้สึกดูผ่อนคลายมาก สามารถสร้างเกมส์รุกได้หลากหลายที่สุด ไม่จำเป็นต้องเป็นบอลหลักหัวเสาอยู่ตลอดเวลา เพราะโสรยาเซ็ตสลับไปมาระหว่างบอลหัวเสาบ้าง สามเมตรบ้าง หรือบอลเร็วบ้าง นั่งดูแล้วมันเหมาะกับทีมไทยมากที่สุด อย่างที่โค้ชอ๊อดบอกว่า ต้องเล่นเกมส์ผสม

ปล.ถ้าเราเป็นยายนา จะขอโค้ชอ๊อดไม่กลับขึ้นทีมชุดใหญ่ เพราะเล่นกับเด็กๆ มันเหมือนกับการ reborn ตัวเองใหม่อีกครั้ง รู้สึกมีแรงกระตุ้นให้อยากเล่นอยู่ตลอดเวลา แถมสามารถแนะนำหรือสอนรุ่นน้องได้หลายๆ อย่าง ทั้งๆ ที่ไม่ต้องเป็นกัปตันทีม และยังได้ความรู้สึกที่ยังอยากเล่นวอลเลย์บอลต่อไปอีกเรื่อยๆ

ปล.2 วันพรุ่งนี้ "แทมมี่" แทมมารีน จะเล่นเอเชี่ยนเกมส์ประเภทหญิงคู่รอบชิงชนะเลิศ ซึ่งคิดว่าแทมมี่คงเล่นเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว เพราะขนาดอายุ 37 ปี ยังสามารถวิ่งตีลูก รับลูกได้อย่างดี ติดตามเชียร์มาตั้งแต่สมัยได้แชมป์เยาวชนวิมเบิลดัน เอเชี่ยนเกมส์ครั้งที่ 13 จนวันนี้ เอเชี่ยนเกมส์ครั้งที่ 17 เธอก็ยังคงเล่นอยู่ (เวลาผ่านไปเร็วมาก อิอิ) เพราะฉะนั้น ถ้านักกีฬาวอลเลย์บอลอายุยังไม่ถึง 30 ก็ได้โปรดอย่าเพิ่งไปไล่ โดยใช้เหตุผลว่าพวกเธอ "แก่แล้ว"