เมื่อคืนผมนอนหลับก่อนได้ดูเด็กๆเล่นกับอเมริกา....
แน่นอน..เราเชื่อว่าเด็กเราคงถูกอเมริกายำใหญ่...เหมือนทีมเรายำคาซักที่อินชอล...
เช้านี้ผมมาดูเทปย้อนหลัง...อุแม่เจ้า...นี่มันไม่ใช่ถูกยำแล้ว...
เราเกือบเป็นแจ๊คผู้ฆ่ายักษ์...????...โดยเฉพาะเซ็ตสอง....
ใครจะไปเชื่อว่า..ทีมเด็กเมื่อวานซืนทำให้โค้ชเมกาทีมที่วาดหวังถึงแชมป์ต้องเรี ยกเวลานอกถึง 2 ครั้งติดๆกัน...

เด็กเราเสียเปรียบทุกด้าน...ไม่ว่าส่วนสูง น้ำหนัก ประสพการณ์...
แต่เราเล่นขนาดนี้..ส่วนหนึ่งมาจากการฝึกที่หนัก การเล่นเป็นทีม..และที่ต้องยกความดีให้คือ โค้ช...
โค้ชอ๊อด นับเป็นผู้สร้างตำนานของวอลเลย์บอลสาวไทยอย่างแท้จริง...
ผมเชื่อว่า..โค้ชอ๊อดมองเห็นศักยภาพของเด็กชุดนี้..
จึงกล้าฝืนเสียงบ่นและไม่เห็นด้วยของแฟนๆทั่วประเทศที่เอาเด็กชุดนี้มา ชชล...

วันนี้พิสูจน์แล้วว่า..การตัดสินใจนี้ถูกต้อง..
เราไม่แค่มีความหวังในเหรียญเอเซี่ยนเกมส์..
แต่เด็กชุดนี้ก็ทำให้เราตื่นเต้นที่เห็นเด็กๆสู้กับทีมระดับโลกได้สูสี..
ถึงจะแพ้..แต่ก็แพ้แบบชนะใจคนดู...และได้ใจแฟนชาวไทย....

วันนี้..เมื่อเราไปต่างประเทศและพบแฟนบอลวอลเลย์ทั่วโลก...
ผมเชื่อว่าเค้าจะต้องถามว่า..บ้านคุณฝึกเด็กเล่นวอลเลย์อยาางไร..????
ถึงสามารถมาสู้กับมืออาชีพระดับนี้ได้...?????
ฟังแล้วมันน่าภูมิใจสุดๆ...

ขอบคุณสาวๆ..ขอบคุณโค้ชอ๊อด...

คืนนี้...สาวๆจงสู้กับทีมป้าๆคาซัก..ด้วยความสุขไม่กดดัน..
เพราะเธอได้พิสูจน์แล้วว่า..ทีมนี้สามารถชนะได้ทุกทีม...

และหากชนะคาซักคืนนี้รางวัลรออยู่ 50,000 บาทครับ..
และให้รางวัลสุดยอดโค้ช 10,000 ครับ.....

สาวไทย..สู้ๆๆ...