แอบชอบเพื่อนสนิท ควรจะตัดใจยังไง T^T

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ผม และ เอ้(นามสมมติ) เป็นเพื่อนสนิทกัน ผมเป็นเกย์ แต่เอ้เป็นผช แท้ๆที่ชอบผญ ผมอายุมากกว่าเอ้ปีนึง (ผม 22 เอ้21)
จริงๆแล้วที่ผมรู้จักกับเอ้ได้ เพราะเพื่อนอีกคน ซึ่งตอนนั้นผมชวนเค้ามาทำงานด้วยกัน ที่ออฟฟิศแห่งหนึ่งย่านอโศก แรกๆที่ผมรู้จักกับเอ้ผมก็เฉยๆนะ
เอ้เค้าดูเป็นผช ที่เรียบร้อย พูดน้อย ขี้อาย จริงๆแล้วมันคือสเป็กผมเลยแหระ (แอบชั่วนิดๆ 555) แต่ผมก็ยังคิดเสมอ ว่าเอ้คือเพื่อน ก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้ พวกผมก็ทำงานกันปกติ เจอหน้ากันทุกวัน (ทำงาน จ-ศ หยุด ส-อา) จนกระทั่งหมดสัญญางาน คือ3เดือน (ก่อนหน้านี้ผมเป็นเด็ก Freelance ครับ ทำอาชีพอิสระ) เราก็แยกย้ายกันไปหางานอื่นทำ ส่วนเอ้ เอ้มีเรียนทุกวัน ส-อา ก็จะว่าง จ-ศ เพราะเค้าเรียนภาคพิเศษ ส่วนผม ผมเรียนรามครับ รอสอบอย่างเดียว เลยว่างตลอด จึงมีโอกาสหางานอื่นๆทำได้มากกว่าเอ้ ก่อนที่จะหมดสัญญางานเก่าที่อโศก ผมก็ได้แอดเฟซของเอ้ไป เอ้ก็รับแอดเรียบร้อย
บางทีเอ้ก็จะอินบ็อกมาหาผมบ้าง
เอ้ : "ว่างงาน อยากหางานทำถ้ามีงาน เรียกเราไปทำบ้างนะ"
ผมก็รับปากครับ เพราะโดยส่วนตัวเป็นคนชอบช่วยเหลือคนอื่นอยู่แล้ว
ผม : "ได้ๆ เอาไว้ถ้ามีงานที่เอ้สามารถทำได้เราจะบอกนะ"


หลังจากนั้น เวลาก็ผ่านไปเกือบปีครับ ผมไม่ค่อยได้ติดต่อกับเอ้หรอก เพราะผมไม่ค่อยว่างเลย อีกอย่าง มันก็คงเป็นเรื่องแปลกที่เพื่อนผช
จะต้องมาแชท มาโทรคุยกันทุกวัน ซึ่งความเป็นจริงแล้ว เอ้เค้าก็คงเอาเวลาไปคุยกะสาวๆละมั้งนะ ผมคิดว่างั้น 555 แต่ก็มีไปไลค์รูปในเฟซบ้าง
ก็ทักทายกันในแชทบ้าง แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย

จนมีอยู่วันนึง เอ้เค้าก็ทักมาให้ผมช่วยหางานให้เหมือนเดิม

เอ้ : เฮ้ยเบียร์ (นามสมมติของผมล้ะกันนะ) ช่วงนี้มีงานให้ทำบ้างป่าวอ่ะ เราว่างมาก อยากทำงาน
ผม : มีอยู่นะ ตอนนี้บริษัทกำลังขาดคนพอดีเลย
(งานที่ผมชวนเอ้มาทำครั้งนี้ก็คืองานที่ผมและเอ้ทำอยู่ทุกวันนี้ครับ ผมทำได้4เดือนกว่าแล้วล่ะ ส่วนเอ้มาทำได้เกือบๆ 2เดือน อยู่แถวนานาครับ ไม่ไกลจากที่เดิมมาก)
เอ้ : จริงดิ แล้วงานมันเป็นยังไงบ้าง ได้เงินยังไง ทำวันไหนบ้าง?
ผม : ก็เป็นงานออฟฟิศนะ หยุด ส-อา อ่ะ

  แล้วผมก็อธิบายรายละเอียดงานไปคร่าวๆพอให้เอ้เข้าใจ พอเอ้เข้าใจแล้ว ผมก็นัดวันเค้าให้มาเริ่มงาน เอ้ก็ตกลง รับปากครับ
ช่วงแรก ที่เราได้ทำงานด้วยกัน เอ้ก็ขอเดินทางไปทำงานพร้อมกับเรา เพราะเอ้ไม่ค่อยคุ้นเส้นทาง แต่จริงๆแล้วเอ้ก็มีมอไซค์ส่วนตัวอยู่นะ
บ้านเอ้อยู่แถวเคหะร่มเกล้าครับ ส่วนผมอยู่หน้ารามเลย เวลาไปทำงานก็นั่งเรือไป แต่ส่วนของเอ้ค่อนข้างที่จะลำบากหน่อย เพราะจากร่มเกล้า ไป ที่ทำงาน
ค่อนข้างไกลมาก แรกๆ เอ้บอกว่าจะมารับเราที่ซอยของเรา แล้วก็ไปพร้อมกัน เราจะได้บอกทางให้เอ้ด้วย เราก็ตกลงตามนั้นครับ
      
      เดินทางแบบนี้ได้ประมาณอาทิตย์นึง เอ้เริ่มบ่นว่าเหนื่อย เพราะขับรถไกลมาก แล้วคือรถติดโคตร แถวสุขุมวิทอ่ะครับ น่าจะนึกภาพกันออกนะ
เราเลยเสนออีกทางนึง ก็คือให้เอ้ขับมอไซค์มาจอดไว้ที่ซอยเรา แล้วนั่งเรือไปด้วยกัน เอ้ก็ตกลง และลองทำวิธีนี้ดู
    
      คราวนี้ทำได้เกือบๆเดือน แต่หลังๆผมต้องเลิกงานดึกหน่อย แต่เอ้เค้าอยากรีบกลับบ้าน เพราะเค้าบอกว่าอยากรีบกลับไปพักผ่อน แล้วก็ซ้อมดนตรีด้วย
(เอ้เล่นกีตาร์ โซโล่+ร้องนำครับ) ผมเลยต้องให้เอ้กลับบ้านคนเดียว แล้วผมก็กลับกับรุ่นพี่ที่ทำงานอีกคน
    
      ช่วงหลังๆมา เห็นเอ้มาบอกผมว่า เค้าเปลี่ยนวิธีการเดินทางใหม่ ก็คือขับมอไซค์ไปลงที่ Airport Link สถานี่ลาดกระบัง แล้วก็มาต่อ BTS ที่พญาไท
ไปลงนานาครับ เอ้บอกว่าวิธีนี้ เสียค่าใช้จ่ายเพิ่มจากเดิมอีกไม่มาก แต่ก็สะดวกสบายกว่าแล้วก็ถึงที่หมายเร็วกว่าเดิมด้วยครับ ผมก็เห็นด้วยกับวิธีของเค้านะ  แต่ผมก็ยังต้องทำงานล่วงเวลา และปล่อยให้เอ้กลับบ้านคนเดียวเหมือนเดิม เอ้เค้าก็โอเคนะครับ (ทุกวันนี้เอ้ก็ยังเดินทางด้วยวิธีนี้อยู่)


      เริ่มเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เกริ่นนำมายาวมากกกกก 5555 เหตุเกิดจาก ตอนนที่เอ้มาทำงานที่นี่ เอ้ก็ยังไม่ค่อยสนิทกับใคร เวลาไปไหนมาไหน
เอ้ก้จะไปกับผมตลอด ไปกินข้าว ไปซื้อนู่นนี่นั่น เอ้ก็จะไปกับผมตลอด คือติดกันมากกกกก แล้วเอ้จะเป็นคนที่ค่อนข้างเทคแคร์เก่ง
ดูแลเอาใจใส่ผมดีมากกก ดีซะจนบางทีผมคิดว่า "เฮ้ย เอ้มันคิดอะไรกับเรารึเปล่าวะ" ถึงขนาด พี่ๆที่ทำงานก็ยังแซวเลย ว่า2คนนี้มันยังไงกันเนี่ย
เป็นแฟนกันรึเปล่าวะ แต่เอ้มันก็ยืนยันกับพี่ๆที่ทำงานนะครับ ว่ามันเป็นชายแท้ร้อยเปอ ชอบผญ แต่มันก็ยังดูแล เทคแคร์ผมเหมือนเดิม คือเอาง่ายๆ ลองนึกภาพตามนะครับ ถ้าคนอื่นไม่รู้จักผมทั้ง2คน มาเจอแบบนี้ ก็ไม่คิดหรอกครับว่าเป็นเพื่อนกัน เพราะเวลาอยู่ด้วยกันนี่ เหมือนแฟนกันมากกว่า
ซึ่งผมก็ชอบแอบคิดเข้าข้างตัวเองอยู่บ่อยๆ พี่ๆที่ทำงานก็แซวกันประจำนะครับ ว่าหวานเกินไปล้ะคู่นี้ เป้นคู่จิ้นกันมั่งแหระ สารพัดเลย
แต่เอ้เค้าก็ไม่พูด ไม่ว่าอะไรนะครับ เค้าก็แค่ยิ้มๆปกติ


      จนกระทั่ง วันนึง แฟนของผม(ที่เป็นเกย์เหมือนกันก็กลับมาจากสมุยครับ ผมลืมบอกว่าผมมีแฟนแล้ว) ผมก็เลยชวนแฟนมาทำงานที่นี่ด้วย เพราะอยู่ในช่วงปิดเทอมพอดี แฟนผมก็ตกลงครับ
    
     แต่พอแฟนผมมาทำงาน เอ้ก็เริ่มเปลี่ยนไป ไม่ค่อยมาคุยกับผม ไม่ค่อยมากินข้าวด้วยกัน คือเอ้จะเอาข้าวมากินบนออฟฟิศตลอดเลย
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม หรือจะเป็นเพราะที่ผมชวนแฟนมาทำงานด้วย เอ้เลยเปลี่ยนไป แต่ลองคิดอีกทางนึง เอ้เค้าเป็นผช เค้าชอบผญ
อีกอย่าง เค้าก็มองเราว่าเป็นแค่เพื่อนสนิทกัน ผมก็เลยยังงงๆ ว่าที่เอ้เปลี่ยนไป เพราะอะไร แต่ก้ไม่เคยถามซักที
     จนกระทั่ง มีเหตุที่ทำให้ผมต้องเลิกกับแฟนครับ ด้วยเหตุผลที่ผมอดทนมานานมากแล้ว เอาไว้ถ้าอยากรู้รายละเอียดเพิ่มเติมผมจะเล่าเสริมให้ฟังนะครับ
ว่าเป็นยังไง
    หลังจากนั้นมา ผมก็ลงไปกินข้าวกับพี่ๆที่ออฟฟิศเหมือนเดิมครับ แค่ไม่มีแฟนลงไปด้วย แต่เอ้ก็ยังคงเอาข้าวมากินเองที่ออฟฟิศเหมือนเดิม ผมก็ลองถามเค้าดูแล้วนะว่าทำไมไม่ลงมากินข้าวด้วยกัน เอ้เค้าก็บอกว่า งานเยอะ ขี้เกียจลงไป จะรีบทำงานให้เสด ผมก็โอเคครับ

[เดี๋ยวผมมาเล่าต่อนะครับ ขอไปทำธุระก่อนค้าบ]
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่