ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากครับ แค่จะบอกว่าวันนี้ผมผิดศีลข้อ 1 ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อ้อ!ข้อ 5 ด้วย คือว่าบ้านผมอ่ะมันอยู่ติดถนน เวลกลางคืนแมลงสาบมันชอบเข้าบ้าน เวลาผมนั่งอยู่ห้องหน้าบ้านดูทีวี เล่นคอม ผมจะเห็นมันเข้ามาหลายตัวเลยครับ วิ่งกันฝักใฝ่ ไม่กลัวเจ้าของบ้านอย่างผมเลย แถมตอนที่เอาไม้กวาดไล่ มันก็ดันวิ่งเข้าหาเราอีกอ่ะ ไล่ยังไงก็ไม่ออก วันนี้เลยต้องมาวัดกันสักที
แมลงสาบเป็นสิ่งที่ผมเกลียดที่สุด (ไม่กลัวแต่เกลียด) แรกที่รู้ว่ามันเข้ามาในบ้าน ก็ได้แต่ไล่ แต่ไม่กล้าตีให้ตาย (เป็นคนดีจนดูโง่เนอะ) เป็นคนอื่นคงตีเดี้ยงไปแล้ว ผมไล่อยู่หลายวัน ไม่ได้ผลอะไรเลย มันยังเข้ามาและเยอะกว่าเดิม เหมือนมันรู้ว่าเจ้าของบ้านนี้ใจบุญ มันเลยได้ใจใหญ่ แล้วคุณๆรู้ไหม มันเข้ามาแล้วน่ะครับ มันไต่ทั่วเลยครับ บางทีนั่งเล่นคอม มันไต่ขึ้นขา หรือบางทีมันไต่ขึ้นไปอยู่บนจอคอมเลยก็มี เห็นแบบนี้ใจบุญไม่ไหวแล้วจริงๆครับ เลยต้องสละศีลข้อ 1 สักที
คราวนี้เจอ ผมตีไม่ยั้งครับ (มันจะออกหากินตอนดึกๆ และผมก็นอนดึก) ตีตายไปหลายสิบตัวครับ รู้สึกบาปครับ แต่ก็ทนไม่ไหวจริงๆ เกลียด แค้นพวกมันมากๆเลย ได้เพียงบอกว่า "ขอโทษน่ะ แล้วจะทำบุญไปให้" (แหม พ่อใจบุญ) แต่ว่าถึงผมจะตีตายไปเยอะแล้ว มันก็ไม่หมดน่ะครับ
หน้าบ้านผมมันมีรอยปูนแตก แล้วพวกมันก็อยู่ในนั้นซอกปูกแตกร้าวนั่นเอง มิน่าละถึงตียังไงก็ไม่หมด คราวนี้เลยขอบาปชุดเดียวแต่ชุดใหญ่ ผมเลยไปซื้อไบกอนมา จัดการฉีดลงซอกตามที่มันอยู่ อย่ากบอกคุณๆว่า เมื่อผมฉีดลงไปน่ะครับ เหมือนไปทำรังมันแตกอ่ะ โหว มันพุ่งขึ้นมาเลยครับ คือแบบว่ายาแรง วิ่งออกมาชักกระแด่วๆ วิ่งพล่านไปทั่ว บางตัวตายคารัง บอกตรงๆครับรู้สึกสะใจ (ไอ่คนใจบาป) วิธีการนี้ได้ผลครับ ฉีดทีเดียวตายยกรัง และไม่ได้ฉีดในบ้านด้วย
หลังจากทำไปเสร็จแล้ว ก็รู้สึกผิดครับว่าเราฆ่าสัตว์ ถึงมันจะเป็นสัตว์เล็กแต่มันก็เป็นสิ่งมีชีวิต การที่เราไปเบียดเบียนเค้ามันก็ไม่ถูกต้องอยู่แล้ว แต่ก็ทำใจครับ ยอมรับกรรมหากมันจะมีอ่ะน่ะ เพราะผมคิดว่าเกิดมาในโลกนี้ยังไงทุกชีวิวตก็ต้องมีการกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ถ้าผมใจดีให้พวกมันมาไต่ข้าวของในบ้าน แล้วพวกมันก็เป็นพาหะนำโรคมาแพร่ในบ้าน ผมก็ไม่ถือว่าเป็นคนที่ดีนักที่ไม่ยอมทำอะไรเลย งานนี้ผมเลยขอบาปครับ ยิ้มรับการกระทำ
เก็บตก..สิ่งที่มันโผล่มานอกจากแมลาสาบ อยากบอกว่าเห็นแล้วแทบกรี๊ดเป็นกระเทยควาย มันคือ ตะขาบ...แม่เจ้าจ๊อด มันตัวใหญ่มากๆๆๆ คือแบบถ้าโดนมันกัดน่ะครับ ลางานได้เลยครึ่งเดือนครับ โหตัวมันใหญ่มาก ผมไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูด้วย รู้สึกมันจะโดนไบกอนเข้าไป คลานขาพันกันทั้ง 100 กว่าขามันอ่ะ เห็นแล้วทั้งขำทั้งตกใจ แต่ผมไม่ได้ฆ่ามันน่ะครับ ไม่อยากฆ่า เลยกวาดให้มันไปนอนหงายอยู่กลางถนนแทน (ถรุ๊ย..) ถ้ามันไปกัดใครเข้า ผมคงบาปที่ไม่ฆ่าซะ หรือถ้าผมไม่ฆ่ามัน แล้วมันก็คลานเข้าบ้านมากัดผมเอง เอ..ตกลงผมควรจะเลือกแบบไหนดี
นี่แหละครับ ความวุ่นวายของชีวิตสัตว์ทั้งหลาย คนที่จะบริศุทธิ์จากบาปจริงๆ คงต้องอดทนเป็นที่สุด แต่สำหรับปุถุชนคนธรรมดาอย่างเรา ก็ต้องยอมใจร้ายบ้าง เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องให้คนอื่นว่า ดีแต่โง่ แต่ก็ใช้กับทุกเรื่องไม่ได้น่ะครับ ต้องแยกแยะกันไปตามกรณี
ส่งท้าย ระว่างกำลังพิมพ์ คลานออกมาจากใต้โต๊ะตัวนึง สงสัยเมายาที่ผมเพิ่งฉีดครั้งสองในรอบ 1 เดือน งานนี้ไม่ใจดีครับ....เดี้ยงไปอีก 1 อย่าว่าผมใจบาปเลยน่ะครับ
อย่าว่าผมใจบาปเลยน่ะครับ แต่มันทนไม่ได้แล้วจริงๆครับ
แมลงสาบเป็นสิ่งที่ผมเกลียดที่สุด (ไม่กลัวแต่เกลียด) แรกที่รู้ว่ามันเข้ามาในบ้าน ก็ได้แต่ไล่ แต่ไม่กล้าตีให้ตาย (เป็นคนดีจนดูโง่เนอะ) เป็นคนอื่นคงตีเดี้ยงไปแล้ว ผมไล่อยู่หลายวัน ไม่ได้ผลอะไรเลย มันยังเข้ามาและเยอะกว่าเดิม เหมือนมันรู้ว่าเจ้าของบ้านนี้ใจบุญ มันเลยได้ใจใหญ่ แล้วคุณๆรู้ไหม มันเข้ามาแล้วน่ะครับ มันไต่ทั่วเลยครับ บางทีนั่งเล่นคอม มันไต่ขึ้นขา หรือบางทีมันไต่ขึ้นไปอยู่บนจอคอมเลยก็มี เห็นแบบนี้ใจบุญไม่ไหวแล้วจริงๆครับ เลยต้องสละศีลข้อ 1 สักที
คราวนี้เจอ ผมตีไม่ยั้งครับ (มันจะออกหากินตอนดึกๆ และผมก็นอนดึก) ตีตายไปหลายสิบตัวครับ รู้สึกบาปครับ แต่ก็ทนไม่ไหวจริงๆ เกลียด แค้นพวกมันมากๆเลย ได้เพียงบอกว่า "ขอโทษน่ะ แล้วจะทำบุญไปให้" (แหม พ่อใจบุญ) แต่ว่าถึงผมจะตีตายไปเยอะแล้ว มันก็ไม่หมดน่ะครับ
หน้าบ้านผมมันมีรอยปูนแตก แล้วพวกมันก็อยู่ในนั้นซอกปูกแตกร้าวนั่นเอง มิน่าละถึงตียังไงก็ไม่หมด คราวนี้เลยขอบาปชุดเดียวแต่ชุดใหญ่ ผมเลยไปซื้อไบกอนมา จัดการฉีดลงซอกตามที่มันอยู่ อย่ากบอกคุณๆว่า เมื่อผมฉีดลงไปน่ะครับ เหมือนไปทำรังมันแตกอ่ะ โหว มันพุ่งขึ้นมาเลยครับ คือแบบว่ายาแรง วิ่งออกมาชักกระแด่วๆ วิ่งพล่านไปทั่ว บางตัวตายคารัง บอกตรงๆครับรู้สึกสะใจ (ไอ่คนใจบาป) วิธีการนี้ได้ผลครับ ฉีดทีเดียวตายยกรัง และไม่ได้ฉีดในบ้านด้วย
หลังจากทำไปเสร็จแล้ว ก็รู้สึกผิดครับว่าเราฆ่าสัตว์ ถึงมันจะเป็นสัตว์เล็กแต่มันก็เป็นสิ่งมีชีวิต การที่เราไปเบียดเบียนเค้ามันก็ไม่ถูกต้องอยู่แล้ว แต่ก็ทำใจครับ ยอมรับกรรมหากมันจะมีอ่ะน่ะ เพราะผมคิดว่าเกิดมาในโลกนี้ยังไงทุกชีวิวตก็ต้องมีการกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ถ้าผมใจดีให้พวกมันมาไต่ข้าวของในบ้าน แล้วพวกมันก็เป็นพาหะนำโรคมาแพร่ในบ้าน ผมก็ไม่ถือว่าเป็นคนที่ดีนักที่ไม่ยอมทำอะไรเลย งานนี้ผมเลยขอบาปครับ ยิ้มรับการกระทำ
เก็บตก..สิ่งที่มันโผล่มานอกจากแมลาสาบ อยากบอกว่าเห็นแล้วแทบกรี๊ดเป็นกระเทยควาย มันคือ ตะขาบ...แม่เจ้าจ๊อด มันตัวใหญ่มากๆๆๆ คือแบบถ้าโดนมันกัดน่ะครับ ลางานได้เลยครึ่งเดือนครับ โหตัวมันใหญ่มาก ผมไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูด้วย รู้สึกมันจะโดนไบกอนเข้าไป คลานขาพันกันทั้ง 100 กว่าขามันอ่ะ เห็นแล้วทั้งขำทั้งตกใจ แต่ผมไม่ได้ฆ่ามันน่ะครับ ไม่อยากฆ่า เลยกวาดให้มันไปนอนหงายอยู่กลางถนนแทน (ถรุ๊ย..) ถ้ามันไปกัดใครเข้า ผมคงบาปที่ไม่ฆ่าซะ หรือถ้าผมไม่ฆ่ามัน แล้วมันก็คลานเข้าบ้านมากัดผมเอง เอ..ตกลงผมควรจะเลือกแบบไหนดี
นี่แหละครับ ความวุ่นวายของชีวิตสัตว์ทั้งหลาย คนที่จะบริศุทธิ์จากบาปจริงๆ คงต้องอดทนเป็นที่สุด แต่สำหรับปุถุชนคนธรรมดาอย่างเรา ก็ต้องยอมใจร้ายบ้าง เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องให้คนอื่นว่า ดีแต่โง่ แต่ก็ใช้กับทุกเรื่องไม่ได้น่ะครับ ต้องแยกแยะกันไปตามกรณี
ส่งท้าย ระว่างกำลังพิมพ์ คลานออกมาจากใต้โต๊ะตัวนึง สงสัยเมายาที่ผมเพิ่งฉีดครั้งสองในรอบ 1 เดือน งานนี้ไม่ใจดีครับ....เดี้ยงไปอีก 1 อย่าว่าผมใจบาปเลยน่ะครับ