วันนี้ไปทานข้าวกับผู้ชายคนหนึ่งมา ในฐานะเพื่อนร่วมงานค่ะ คือจะพูดยังไงดีล่ะ
ไม่เชิงจีบค่ะ เป็นความสัมพันธ์ที่อาจพัฒนาเป็นแฟนกันได้ หรืออาจเป็นเพื่อนกันได้
เป็นครั้งแรกที่เราทานข้าวเย็นกับผู้ชาย (คิดเอาเองว่าเดท อิอิ) โดยไม่ได้ตั้งใจค่ะ
เพราะปกติเราจะทานข้าวกับเพื่อนๆ แต่วันนี้ ผู้ชายคนนี้อาสามาส่งเรากับเพื่อน
พอดีเพื่อนเรารีบกลับด้วย เขาจึงไปส่งเพื่อนเราก่อน และไปส่งเราเป็นคนสุดท้าย
ระหว่างทางเราบ่นว่าหิว (เราปวดฟัน ทำให้ตอนกลางวันกินข้าวได้นิดเดียว)
เขาขับรถเลยที่พักเราค่ะ... อ้าว เราบอกเลยแล้วค้าาาา เขาบอกก็หิวข้าวไม่ใช่หรอ
เดี๋ยวพาไปกิน (เราก็หิวจริงๆ) เขาถามว่าอยากกินอะไร เราเลยชวนไปกินนมปั่นค่ะ
พอไปถึงร้าน เราเห็นเขาดูนาฬิกาบ่อยๆ เราถามว่ารีบหรอ เขาตอบว่าไม่รีบ
แต่เราสังเกตเห็นเขาดูนาฬิกาอีกบ่อยๆ เราแซวเขาว่านัดใครไว้รึปล่าวคะ เขาตอบ
ว่าปล่าว ไม่ได้นัดใครไว้เลย แล้วเขาก็ถอดนาฬิกาออกและเก็บใส่กระเป๋ากางเกง
เรานึกขำในใจ แต่เรารู้สีกว่าเขาไม่ได้สนใจเราเท่าไหร่ คือเรายอมรับว่าเราไม่สวย
ไม่น่ารักเท่าไหร่ เขาก็นั่งมองคนอื่นไปเรื่อย มองนั่นมองนี่ บางทีก็นั่งกดโทรศัพท์
เราจึงเป็นฝ่ายลุกไปตักน้ำมา 2 แก้วค่ะ (น้ำฟรี อิอิ) จากนั้น เราสั่งชาเขียวปั่น
เขาสั่งนมเย็นปั่นและข้าวไก่ทอดราดซอสมะนาวอีกคนละจาน เราแบ่งไก่ให้เขา
ครึ่งหนึ่งแต่แรก (เรากินไม่หมดแน่ๆ) เขาก็กินของเขาจนหมด แต่ไม่ได้กินในส่วน
ที่เราแบ่งให้ เราถามว่ารังเกียจหรอ เขาบอกอิ่มแล้ว เราชวนเขากินชาเขียวกับเรา
เขาก็ปฏิเสธ บอกว่าเคยกินบ่อย เราบอกให้เอาหลอดของเขามาดูดก็ได้ เขาก็ยิ้ม
กินเสร็จ เราขอจ่ายคนละครึ่ง เขาไม่ยอม บอกว่าคราวหน้า ให้เราเป็นคนเลี้ยง
มื้อแรกนี้เขาขอเลี้ยงเอง เราสั่งกลับไปให้เพื่อนอีก 1 กล่องค่ะ แต่ส่วนนี้เราจ่าย
เงินเองนะ (ยังคิดว่าจะมีคราวหน้าอีกไหมเนี่ย)

เรารู้สึกเหมือนเขาไม่ค่อยสนใจเราเลย ไม่ค่อยมีส่วนร่วมกับเราเท่าไหร่ แต่ว่า
เขาคุยสนุกค่ะ และเสียงหล่อมาก ฟังแล้วอบอุ่น ฟินค่ะ ส่วนเรื่องหน้าตาก็ไม่ได้
หล่ออะไรมาก แต่ถือว่าดูดีกว่าหลายๆคนในที่ทำงานนะ

สงสัยจะไม่รอด...เห้อ คงได้โสดต่อไป