คือตอนนี้ผมเรียน คณะธุรกิจการบิน ภาคอินเตอร์ ที่มหาลัยแห่งหนึ่งย่านซังฮี้ครับ ตอนแรกที่อยากเข้าเพราะว่าวันนั้นsearch googleว่าอาชีพที่รายได้ดีที่สุด หนึ่งในนั้นมีอาชีพเกี่ยวกับสายการบินผมจึงเลือกเรียนสายนี้เพราะว่าผมว่ามันน่าจะไม่ต้องทำอะไรมากแค่ใช้ภาษาและการบริการซึ่งภาษาอังกฤษของผมนั้นดีอยู่แล้วและยังพอได้ภาษาจีนกลางอีกนิดหน่อย ซึ่งตอนแรกคิดว่าคุณสมบัติเท่านี้น่าจะพอแล้ว แต่พอเริ่มเรียนจริงผมรู้สึกว่าธุรกิจการบินไม่ใช่ตัวเองมากๆเพราะผมไม่ชอบอยู่ในกฏที่มันdehumanizeเรา เพราะ คนเราสมควรได้อิสระบนเรือนร่างตัวเองเช่น สีผม การแต่งการ เพราะผมคิดว่าเราควรfocusที่ความคิดมากกว่าพวกappearanceอ่ะครับ แต่ด้วยความที่มันเป็นการบิน เหมือนกับว่าทุกอย่างมันต้องเป๊ะตามกฏซึ่งผมรู้สึกอึดอัดกับมันมากและสิ่งที่เรียนก็รู้สึกว่ามันไม่ได้ใช้ความคิดในการสร้างอะไรใหม่ๆเท่าไหร่ และอีกเหตุผลนึงที่สำคัญเลยก็คือ ช่วงรับน้องอ่ะครับคือผมก็เข้ามั้งไม่เข้ามั้ง นานๆเข้าที เพราะผมคิดว่ากิจกรรมนี้มันไม่ส่งเสริมให้เค้าเราเท่ากันและใช่ระบบseniorityมาแบ่งชนชั้นกัน ซึ่งผมมองว่ามันเป็นเรื่องที่ล้าหลังมาก แต่ว่าแต่ละครั้งที่เข้าไปก็จะโดนตะโกนใส่มั้งว่ามั้งและทางรุ่นพี่ก็จะเน้นตลอดว่าเราต้องไหว้รุ่นพี่ ไหว้ทุกคนที่เป็นรุ่นพี่ ไหว้แม่บ้านด้วย อันนี้บอกเลยว่าผมงงกับตรรกะพี่เค้ามาก แบบว่าถ้าเราไม่รู้จักกันทำไมต้องไหว้ ไหว้แล้วrankingมหาลัยจะดีขึ้นเหรอ ผมไม่ไหว้แม่บ้านไม่ใช่เพราะผมดูถูกเค้าหรืออะไรนะครับแต่ผมคิดว่าก็ไม่รู้จักกันอะทำไมต้องไหว้

ปล.คณะที่ผมอยากย้ายไปเรียนก็คือนิเทศครับ
มหาลัยที่คิดว่าจะย้ายไป  ม.ศรีปทุม,ม.กรุงเทพ
ปล2.อาจเรียงข้อความได้ไม่ดีนักต้องข้ออภัยนะครับคือมันหลายอย่างรวมกันเลยไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี