คือเราคบกับแฟนมาสามปีได้ค่ะ เรากับแฟนอายุห่างกันเก้าปี เขาอายุเยอะกว่าค่ะ และจัดว่าเป็นคนหน้าตาดีคนนึง
ตลอดเวลาที่คบกันเขาก็ดีกับเราตลอดค่ะ คอยเป็นห่วง ให้คำแนะนำ คอยรับฟังเรื่องราวของเรา ซื้อนู่นนี่นั่นให้ ชอบถามว่าอยากได้อะไรมั๊ย อยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่า ปกติเราจะเป็นคนสบายๆ ไม่ค่อยอยากได้อะไรจากเขา หรือชอบปฏิเสธบ้างว่าไม่เป็นไร แต่บางทีเขาก็ซื้อให้ เราก็รับค่ะ 5555 คือชอบทุกอย่างที่เขาเต็มใจให้
คือเราเป็นคนไม่จู้จี้จุกจิก คุยง่าย แต่อย่าให้เกิดเรื่องกรือมีอะไรให้คิด เพราะจะเป็นคนคิดมากคิดไกล และขี้น้อยใจค่ะ งอลบ้างแต่ไม่เคยโวยวาย คุยกันด้วยเหตุผลทุกครั้ง
คนเราคบกัน หากคนข้างๆ เปลี่ยนไปเราจะรู้ทันที เหมือนมีเซ้นอะไรซักอย่าง แต่เราไม่รู้ว่าคืออะไร จนวันเวลามันแสดงออกมาเอง และได้รับรู้เองโดยบังเอิญ
เราจับได้ว่าเขาแอบคุย แอบไปกับคนอื่น สามครั้งได้ค่ะ (ไม่ลงรายละเอียดนะคะเดี๋ยวยาว o.o) สามครั้งนี่คือรู้โดยบังเอิญนะคะ เพราะไม่เคยตาม และไม่เคยคุ้ยโทรศัพท์ค่ะ เราก็ให้อภัยเขาตลอด เพราะเรารักเขาค่ะ และทุกๆ ครั้งเขาก็ขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ติดอยู่อย่างเดียว คือเขาไม่เคยยอมรับความจริง ไม่เคยยอมรับว่าเป็นคนก่อ ทุกๆ ครั้งก็จบด้วยการขอโทษครั้งแล้วครั้งเล่า เราเหมือนรู้สึกแบบเดิมซ้ำๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เหมือนทุกๆ ครั้งเขาหาคำอธิบายมาพูดกับเราแบบเนียนมาก คือแบบว่าแถเก่งค่ะ เราก็รู้นะ แต่เราก็ฟังและให้อภัย เพราะการดูแลความรักมันต้องรู้จักให้อภัยซึ่งกันและกัน และคิดว่าเขาคงนึกถึงใจเราบ้าง
นับวันเราก็ได้แต่สงสัย ผู้ชายเจ้าชู้ ถ้าจับไม่ได้คาหนังคาเขา จะไม่ยอมรับเลยหรือไง ยอมรับแบบแมนๆ แล้วขอโทษ เรายังโอเคกว่าปฏิเสธแล้วขอโทษอ่ะเราว่า
...เราให้อภัยและอดทนตั้งสามครั้ง ครั้งสี่นี่คงสุดทน
ความจริงครั้งเดียวก็น่าจะพอ เฮ้ออ