ถึงจะกำหนดวางแผงจริงๆ วันพรุ่งนี้ แต่สำหรับคนที่กด Pre-Ordered ใน iTunes ไว้น่าจะได้ฟังครบทุกเพลงแล้ว
เลยอยากจะขอแชร์ความรู้สึกหลังฟังจบครบทั้งสิบเพลงในรอบแรกครับ อาจขาดตกบกพร่องไปบ้าง เพราะเป็นการเขียนสดๆ ในระหว่างที่ฟังเลย
บทความนี้เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคล ไม่มีส่วนได้เสียกับบุคคลหรือองค์กรใดๆ และไม่อนุญาตให้นำไปอ้างอิงหรือคัดลอกไปเผยแพร่ต่อไม่ว่ากรณีใดทั้งสิ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้บทความนี้เขียนไว้ครั้งแรกที่ https://www.facebook.com/shellingz/posts/10152327778816641
1)
เตรียมตัวตาย
ภาคดนตรี เป็นเพลงจังหวะ medium สบายๆ แต่ก็เต็มไปด้วยของมากมายตามสไตล์คุณมือกลอง ส่วนเนื้อหาไม่ได้โหดเหมือนชื่อเพลง ฟังแล้วชอบ
2)
เรือเล็กควรออกจากฝั่ง
อู่โวโหว่ อู่โวโหว่โว้โวโวโว่โหว่~
3)
ชีวิตยังคงสวยงาม
เอาจริงๆ มันก็คนละเรื่องกับเพลงของ 30 seconds to mars จนชวนให้คิดว่าจงใจตัดพรีวิวมาให้คนเถียงกันเพื่อเป็นการโปรโมต (ฮา)
4)
ปลิดปลิว (feat. เมธี Labanoon)
เพลงช้า โชว์กีตาร์ เป็นการรียูเนียนของเพื่อนเก่าด้วย (Labanoon สังกัด Music Bugs) เป็นเพลงที่แต่งมาเพื่อให้เมธีเป็น guest ในคอนเสิร์ตนั่นแหละ
5)
dharmajāti
ขว่ามจริ่งจากฟ้าาาาา~
6)
ครึ่งหลับครึ่งตื่น
เพลงโยกสนุกๆ brass section เด้งเชียว ท่อนโซโล่มีโชว์ของนิดหน่อยด้วย แต่ก็เป็นเพลงที่สับสนพอสมควร
7)
คิดถึง
เพลงช้าอีกเพลง เป็นเพลงให้นักดนตรีได้พักหอบกันเวลาเล่นสด แต่ความเด็ดขาดสู้เพลงเก่าๆ อย่าง "ความรัก" หรือ "นาฬิกาตาย" ไม่ได้เลย
8)
รักอยู่ข้างเธอ (feat. อัญชลี จงคดีกิจ)
เพลง guest อีกหนึ่งเพลง แต่คู่ดูเอตฟังแล้วเหมือนพี่ตูนเป็นเด็กหนุ่มที่จีบรุ่นพี่ติดแล้วให้คำมั่นสัญญา ทำให้เพลงดูมีอะไรขึ้นมาพอสมควร
9)
ความฝันกับจักรวาล
เพลงโชว์ของพาร์ตออเคสตร้า มาเต็มมากๆ ฟังแล้วลงตัวมากๆ องก์ที่เป็นช่วง verse โหดระดับที่ต้องเล่นในคอนแชร์โตฮอลล์
10)
ช่างมันเถอะเหงา
กีตาร์โปร่งหนึ่งตัว กับสำเนียงแบบปู พงษ์สิทธิ์ แต่บันทึกเสียงกีตาร์อะคูสติกไม่ดีเลย ฟังแล้วปวดหัว เป็นเพลงปิดท้ายที่ไม่ค่อยโอเค
ภาพรวม
bodyslam พยายามอย่างหนักในการบอกว่าตัวเองเติบโตขึ้นไปอีกในด้านเนื้อหาและประสบการณ์ชีวิต จากปี 2002 ที่ในตอนนั้นมีเพลงอย่าง "ย้ำ" "สักวันฉันจะดีพอ" หรือแม้แต่ "งมงาย" จนมาถึงปี 2014 ที่เพลงอย่าง dharmajāti กลายเป็นตัวแทนความคิดของ(หัวหน้า)วง ก็บอกได้เป็นอย่างดีว่าพวกเขา(ออกจากฝั่ง)มาไกลแค่ไหนแล้ว
ส่วนภาคดนตรี แม้องค์ประกอบหลักๆ ทั้งสี่ห้าชิ้นจะสมบูรณ์ในตัวเองอยู่แล้ว แต่ก็ต้องยอมรับว่าพาร์ตออเคสตร้าเป็นอะไรที่ทำให้ dharmajāti โหดสัสได้อย่างที่มันสมควรเป็น อย่างไรก็ตาม มันก็ทำให้พาร์ตหลักกลัวโดนกลบจนใส่อะไรมาเยอะไปเหมือนกัน
ตัดคะแนน
8.5/10
แฟนเดนตายก็ซื้อเต็มอัลบัมไปเถอะ ส่วนแฟนรุ่นใหม่ ลองจิ้มฟังพรีวิวแล้วเลือกเฉพาะเพลงที่โอเคก็พอ เช่นเพลงที่มีพาร์ตออเคสตร้า
Edit: ข้อมูลเพิ่มเติมเรื่องเพลง "ช่างมันเถอะเหงา" จากที่พี่ตูนและวงบอดี้สแลมให้สัมภาษณ์วันพรีเมียร์อัลบัมที่ Seed นะครับ
- คำร้องและทำนองโดย แอ๊ด คาราบาว โดยเป็นเพลงที่น้าแอ๊ดแต่งเก็บไว้แต่ไม่อยากร้องเอง เพราะแกมองว่ามันวัยรุ่นไป
- พี่ตูนแย้งว่าเนื้อเพลงแบบนี้ต้องเป็นคนที่โชกโชนด้วยประสบการณ์ชีวิตเท่านั้นถึงจะแต่งได้แบบนี้ (อันนี้ผมเห็นด้วย เนื้อเพลงไม่ขี้เหร่เลย)
- แต่พี่ตูนก็น้อมรับมาร้องด้วยความเต็มใจ
- มีการทดลองเรียบเรียงพาร์ตดนตรีมาหลากหลายรูปแบบ ทั้งเต็มวง สี่ชิ้น จนในที่สุดลงตัวที่กีตาร์อะคูสติกชิ้นเดียว แล้วมาเสริมไลน์แซกโซโฟนโดย อ.โก้ Mr.Saxman พร้อมเปียโนของพี่โอมคลอเบาๆ
- พี่ตูนบันทึกเสียงทั้งกีตาร์และร้องแบบสดๆ ในเทคเดียว ไม่มีการตัดต่อ
พี่ตูนอัดเองนี่เอง ซาวด์ถึงได้หลุดมาตรฐานเหลือเกิน
[CR] [รีวิวด่วนๆ] bodyslam - dharmajāti : เรือเล็กที่กำลังแล่นออกจากฝั่ง และยังอยู่แค่กลางทาง
ถึงจะกำหนดวางแผงจริงๆ วันพรุ่งนี้ แต่สำหรับคนที่กด Pre-Ordered ใน iTunes ไว้น่าจะได้ฟังครบทุกเพลงแล้ว
เลยอยากจะขอแชร์ความรู้สึกหลังฟังจบครบทั้งสิบเพลงในรอบแรกครับ อาจขาดตกบกพร่องไปบ้าง เพราะเป็นการเขียนสดๆ ในระหว่างที่ฟังเลย
บทความนี้เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคล ไม่มีส่วนได้เสียกับบุคคลหรือองค์กรใดๆ และไม่อนุญาตให้นำไปอ้างอิงหรือคัดลอกไปเผยแพร่ต่อไม่ว่ากรณีใดทั้งสิ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
1) เตรียมตัวตาย
ภาคดนตรี เป็นเพลงจังหวะ medium สบายๆ แต่ก็เต็มไปด้วยของมากมายตามสไตล์คุณมือกลอง ส่วนเนื้อหาไม่ได้โหดเหมือนชื่อเพลง ฟังแล้วชอบ
2) เรือเล็กควรออกจากฝั่ง
อู่โวโหว่ อู่โวโหว่โว้โวโวโว่โหว่~
3) ชีวิตยังคงสวยงาม
เอาจริงๆ มันก็คนละเรื่องกับเพลงของ 30 seconds to mars จนชวนให้คิดว่าจงใจตัดพรีวิวมาให้คนเถียงกันเพื่อเป็นการโปรโมต (ฮา)
4) ปลิดปลิว (feat. เมธี Labanoon)
เพลงช้า โชว์กีตาร์ เป็นการรียูเนียนของเพื่อนเก่าด้วย (Labanoon สังกัด Music Bugs) เป็นเพลงที่แต่งมาเพื่อให้เมธีเป็น guest ในคอนเสิร์ตนั่นแหละ
5) dharmajāti
ขว่ามจริ่งจากฟ้าาาาา~
6) ครึ่งหลับครึ่งตื่น
เพลงโยกสนุกๆ brass section เด้งเชียว ท่อนโซโล่มีโชว์ของนิดหน่อยด้วย แต่ก็เป็นเพลงที่สับสนพอสมควร
7) คิดถึง
เพลงช้าอีกเพลง เป็นเพลงให้นักดนตรีได้พักหอบกันเวลาเล่นสด แต่ความเด็ดขาดสู้เพลงเก่าๆ อย่าง "ความรัก" หรือ "นาฬิกาตาย" ไม่ได้เลย
8) รักอยู่ข้างเธอ (feat. อัญชลี จงคดีกิจ)
เพลง guest อีกหนึ่งเพลง แต่คู่ดูเอตฟังแล้วเหมือนพี่ตูนเป็นเด็กหนุ่มที่จีบรุ่นพี่ติดแล้วให้คำมั่นสัญญา ทำให้เพลงดูมีอะไรขึ้นมาพอสมควร
9) ความฝันกับจักรวาล
เพลงโชว์ของพาร์ตออเคสตร้า มาเต็มมากๆ ฟังแล้วลงตัวมากๆ องก์ที่เป็นช่วง verse โหดระดับที่ต้องเล่นในคอนแชร์โตฮอลล์
10) ช่างมันเถอะเหงา
กีตาร์โปร่งหนึ่งตัว กับสำเนียงแบบปู พงษ์สิทธิ์ แต่บันทึกเสียงกีตาร์อะคูสติกไม่ดีเลย ฟังแล้วปวดหัว เป็นเพลงปิดท้ายที่ไม่ค่อยโอเค
ภาพรวม
bodyslam พยายามอย่างหนักในการบอกว่าตัวเองเติบโตขึ้นไปอีกในด้านเนื้อหาและประสบการณ์ชีวิต จากปี 2002 ที่ในตอนนั้นมีเพลงอย่าง "ย้ำ" "สักวันฉันจะดีพอ" หรือแม้แต่ "งมงาย" จนมาถึงปี 2014 ที่เพลงอย่าง dharmajāti กลายเป็นตัวแทนความคิดของ(หัวหน้า)วง ก็บอกได้เป็นอย่างดีว่าพวกเขา(ออกจากฝั่ง)มาไกลแค่ไหนแล้ว
ส่วนภาคดนตรี แม้องค์ประกอบหลักๆ ทั้งสี่ห้าชิ้นจะสมบูรณ์ในตัวเองอยู่แล้ว แต่ก็ต้องยอมรับว่าพาร์ตออเคสตร้าเป็นอะไรที่ทำให้ dharmajāti โหดสัสได้อย่างที่มันสมควรเป็น อย่างไรก็ตาม มันก็ทำให้พาร์ตหลักกลัวโดนกลบจนใส่อะไรมาเยอะไปเหมือนกัน
ตัดคะแนน
8.5/10
แฟนเดนตายก็ซื้อเต็มอัลบัมไปเถอะ ส่วนแฟนรุ่นใหม่ ลองจิ้มฟังพรีวิวแล้วเลือกเฉพาะเพลงที่โอเคก็พอ เช่นเพลงที่มีพาร์ตออเคสตร้า
Edit: ข้อมูลเพิ่มเติมเรื่องเพลง "ช่างมันเถอะเหงา" จากที่พี่ตูนและวงบอดี้สแลมให้สัมภาษณ์วันพรีเมียร์อัลบัมที่ Seed นะครับ
- คำร้องและทำนองโดย แอ๊ด คาราบาว โดยเป็นเพลงที่น้าแอ๊ดแต่งเก็บไว้แต่ไม่อยากร้องเอง เพราะแกมองว่ามันวัยรุ่นไป
- พี่ตูนแย้งว่าเนื้อเพลงแบบนี้ต้องเป็นคนที่โชกโชนด้วยประสบการณ์ชีวิตเท่านั้นถึงจะแต่งได้แบบนี้ (อันนี้ผมเห็นด้วย เนื้อเพลงไม่ขี้เหร่เลย)
- แต่พี่ตูนก็น้อมรับมาร้องด้วยความเต็มใจ
- มีการทดลองเรียบเรียงพาร์ตดนตรีมาหลากหลายรูปแบบ ทั้งเต็มวง สี่ชิ้น จนในที่สุดลงตัวที่กีตาร์อะคูสติกชิ้นเดียว แล้วมาเสริมไลน์แซกโซโฟนโดย อ.โก้ Mr.Saxman พร้อมเปียโนของพี่โอมคลอเบาๆ
- พี่ตูนบันทึกเสียงทั้งกีตาร์และร้องแบบสดๆ ในเทคเดียว ไม่มีการตัดต่อ
พี่ตูนอัดเองนี่เอง ซาวด์ถึงได้หลุดมาตรฐานเหลือเกิน