เมื่อวันก่อนเราได้มีโอกาสซื้อนิยายเรื่องนึง ของนักเขียน "ภาคินัย" มาอ่าน

อ่านจบเรารู้สึกหดหู่ เสียใจ สงสาร นางเอกมากๆ
เราจะขอเล่าเรื่องคร่าวๆนะคะ...

นางเอกถูกจับตัวไปขังไว้ในคุกพร้อมๆกับคนในหมู่บ้านเพราะว่าพวกเธอเป็นชนกลุ่มน้อยนั่นเอง
พ่อของเธอที่เป็นหัวหน้าหมู่บ้าน แม่ พี่ชาย น้องชาย และพี่เลี้ยงของเธอก็ถูกฆ่าตายหมด
(พ่อและแม่ของเธอถูกฆ่าแล้วเอาศพมาแขวนประจานในคุกที่เธออยู่ พี่ชายถูกเผาทั้งเป็นต่อหน้าเธอ น้องชายและพี่เลี้ยงถูกยิงทิ้ง)
เธอต้องใช้ชีวิตอย่างทุข์ทรมาณในคุกที่โหดร้ายแห่งนั้นอย่างโดดเดี่ยว คุกที่ไร้ความปราณี
แต่แล้วเธอก็พบกับพระเอกที่เป็นผู้คุมนักโทษ ทั้งสองรักกันและพยายามจะพากันหนีออกไปจากคุกนรกแห่งนี้
แต่เมื่อเรื่องความรักของทั้งสองล่วงรู้ไปถึงหูลูกสาวนายพลที่แอบรักพระเอกและนายทหารที่ไม่กินเส้นกับพระเอก
ทั้งสองพยายามขัดขวางทุกวิธีทาง
จนท้ายที่สุดนายทหารผู้ชั่วร้ายก็ได้ข่มขืนนางเอกและตัดหัวนางเอก โยนไปให้พระเอกในคุก
(พระเอกถูกจับได้ว่ารักกับนักโทษและทำผิดกฏจึงต้องถูกขังคุก)
พระเอกกอดหัวนางเอกเอาไว้แล้วเอาแต่ร้องไห้ อิสระภาพที่ทั้งคู่ต้องการจะหนีไปสร้างชีวิตใหม่ด้วยกันมันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว

พออ่านแล้วก็เศร้ามากเลย ขนาดเป็นแค่นิยายนะเนี่ย หดหู่ตาม อ่านจบร้องไห้เลย 555

--------

แล้วคุณล่ะเคยอ่านหรือดูละครที่ละครเรื่องไหน แล้วรู้สึกสะเทือนใจมากๆมั้ยค่ะ มาแชร์กัน