ได้ไปสังสรรค์กับเพื่อนเก่ามาครับ มีหัวข้อนึงที่คุยกันคือ
คนใกล้ตัว อยากจะเป็นแบบไอดอลที่ไม่เรียนแต่ประสบความสำเร็จ
ประมาณว่า ไม่ต้องเรียนจบก็ประสบความสำเร็จได้ พอประสบความสำเร็จแล้ว พวกลูกน้องก็เป็นพวกที่เรียนจบมานั่นแหละ
เช่น
หลานเพื่อนไม่อยากเรียนหนังสือแต่อยากเป็นมือกีต้าร์คนดังระดับประเทศที่เรียนไม่จบ วันๆ เล่นแต่กีต้าร์
แฟนน้องเพื่อนไม่สนใจเรียน อยากจะลาออกไปขายของ แบบเถ้าแก่คนนึง
น้องของเพื่อนของเพื่อนไม่อยากเรียน แต่อยากเป็นเซียนพระ แบบเซียนพระคนนึงแถวท่าพระจันทร์
หรือไม่ก็ อยากเป็นแบบ คนสมัยก่อนที่ไม่เรียนหนังสือ หรือเรียนหนังสือไม่จบ แต่ปัจจุบันเป็นเจ้าของกิจการ เจ้าของธุรกิจระดับประเทศ
(เดากันเองนิดนึงนะครับ ว่าไอดอลมีใครบ้าง ผมไม่อยากบอกชื่อพาดพิง)
ในมุมมองผู้ใหญ่ก็จะมองว่า มันก็ดีนะถ้าทำได้ แต่ว่าหนูเอ๊ย มันเสี่ยงมากไปนะ
แต่ในมุมมองอีกมุมนึงก็จะโต้กลับมาด้วยเหตุผลว่า แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเรียนไปแล้วสุดท้ายไม่ตกงาน
เรื่องมันก็อะไรทำนองนี้ครับ
ถ้าคุณเจอสถานการณ์นี้ คุณเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยครับ
รบกวนแสดงความเห็นครับ
ขอบคุณครับ
คนรู้จักอยากจะเป็นแบบไอดอลที่เรียนไม่จบแต่ประสบความสำเร็จ
คนใกล้ตัว อยากจะเป็นแบบไอดอลที่ไม่เรียนแต่ประสบความสำเร็จ
ประมาณว่า ไม่ต้องเรียนจบก็ประสบความสำเร็จได้ พอประสบความสำเร็จแล้ว พวกลูกน้องก็เป็นพวกที่เรียนจบมานั่นแหละ
เช่น
หลานเพื่อนไม่อยากเรียนหนังสือแต่อยากเป็นมือกีต้าร์คนดังระดับประเทศที่เรียนไม่จบ วันๆ เล่นแต่กีต้าร์
แฟนน้องเพื่อนไม่สนใจเรียน อยากจะลาออกไปขายของ แบบเถ้าแก่คนนึง
น้องของเพื่อนของเพื่อนไม่อยากเรียน แต่อยากเป็นเซียนพระ แบบเซียนพระคนนึงแถวท่าพระจันทร์
หรือไม่ก็ อยากเป็นแบบ คนสมัยก่อนที่ไม่เรียนหนังสือ หรือเรียนหนังสือไม่จบ แต่ปัจจุบันเป็นเจ้าของกิจการ เจ้าของธุรกิจระดับประเทศ
(เดากันเองนิดนึงนะครับ ว่าไอดอลมีใครบ้าง ผมไม่อยากบอกชื่อพาดพิง)
ในมุมมองผู้ใหญ่ก็จะมองว่า มันก็ดีนะถ้าทำได้ แต่ว่าหนูเอ๊ย มันเสี่ยงมากไปนะ
แต่ในมุมมองอีกมุมนึงก็จะโต้กลับมาด้วยเหตุผลว่า แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเรียนไปแล้วสุดท้ายไม่ตกงาน
เรื่องมันก็อะไรทำนองนี้ครับ
ถ้าคุณเจอสถานการณ์นี้ คุณเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยครับ
รบกวนแสดงความเห็นครับ
ขอบคุณครับ