ผมได้มีโอกาสไปรู้จักเธอตอนไปทำงานที่ใหม่ เป็นงานรับจ็อบพิเศษ1อาทิตย์
มีน้องๆผู้หญิงมาสมัครหลายคน มีผู้ชายด้วย ทั้งหมด20คนรวมเด็กเก่าด้วย
งานคือการนับสต็อกประจำปีของห้างดังห้างหนึ่งเกี่ยวกัยการสร้างบ้านในจังหวัดอุดร
ผมได้เจอน้องตอนที่เธอไปรายงานตัว เห็นครั้งแรก จนต้องแปลกใจว่า ทอมคนนี้ หน้าตาดีจัง หล่อๆได้ด้วยแฮะ หล่อเหมือนผู้ชายเลย
จนวันที่เริ่มงานมาถึง ผมได้มีโอกาสได้คุยกับเธอ
เธอมีเสน่ห์มาก คุยด้วยแลัวสนุก เธออัธยาศัยดีมาก
เป็นทอมที่เพอเฟ็คทุกอย่างเรยก้ว่าได้ สูง ขาว หุ่นดี มีสะโพกนิดๆ หน้าตาคม
ผมแปลกใจตัวเอง ผมหลงเสน่ห์น้องทอมคนนี้จริงๆหรือ
วันที่สองได้มีโอกาสกลับบ้านพร้อมกัน ได้คุยกันระหว่างทางกลับ รู้สึกมีความสุขดีแฮะ แต่ก้พยามยามไม่คิดอะไรมาก กลัวจะเสียใจ กลัวน้องเค้ารักกลำบากใจ
จวันที่สามเธอเหมือนพยายามเลี่ยงไม่กลับพร้อมกัน ไม่รุว่าเลี่ยงจริง หรือมีธุระอื่นหรือเปล่า
ผมพยายามไม่เผยความรู้สึกของตัวเองให้น้องเขารู้ จะคุยแบบเพื่อน แบบพี่ชาย แบบคนรู้จักกันธรรมดาๆมากกว่า
ความรู้สึกตอนนี้ผมกับน้องเค้าจึงเปนแบบกระอักกระอ่วก
ผมคิดอยู่ตั้งหลายครั้งว่า จะต้องบอกว่าผมชอบเธอให้เธอรู้ อยากหาโอกาสพูดออกไป แต่ก้ไม่กล้าทุกทีที่ปะหน้ากัน
กัวๆยังไงไม่รู้ครับ กลัวเธอว่าผมโง่หรือเปล่า ที่มาชอบทอม รู้ก้รู้อยู่ว่าทอมชอบผู้หญิง
มุนมีหรือเปล่าครับความรักแบบนี้
แต่ผมก็ถามตัวเองตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ ว่าชอบเธอจริงๆหรอ
แต่ผมบอกได้เพียงแค่ว่า ตอนทำงาน ผมเหลียวมองแลมองหาเธอตลอดเวลา ว่าเธออยู่ตรงไหน ทำอะไร
อยากเจอตลอดเวลา อยากเห็นหน้าบ่อยๆ อยากถามอะไรที่เกี่ยวกับเธอให้มากกว่านี้
แต่บางทีผมก้รู้สึกเจียมตัวกับตัวเองว่า น้องเค้าจะมาสนใจผมหรอ ถ้าเขารู้ เราจะไม่เงิบหรอ
ผมมีโอกาสได้เจอน้องเค้าอีก2วัน ก่อนที่งานจะเสร็จ
ผมจะทำยังไงดีครับ บอกไป หรือเก็บไว้....(เฮ้ออออ เพิ่งเคยตกหลุมรักทอมเป็นครั้งแรก555)
ผมชอบทอมครับ
มีน้องๆผู้หญิงมาสมัครหลายคน มีผู้ชายด้วย ทั้งหมด20คนรวมเด็กเก่าด้วย
งานคือการนับสต็อกประจำปีของห้างดังห้างหนึ่งเกี่ยวกัยการสร้างบ้านในจังหวัดอุดร
ผมได้เจอน้องตอนที่เธอไปรายงานตัว เห็นครั้งแรก จนต้องแปลกใจว่า ทอมคนนี้ หน้าตาดีจัง หล่อๆได้ด้วยแฮะ หล่อเหมือนผู้ชายเลย
จนวันที่เริ่มงานมาถึง ผมได้มีโอกาสได้คุยกับเธอ
เธอมีเสน่ห์มาก คุยด้วยแลัวสนุก เธออัธยาศัยดีมาก
เป็นทอมที่เพอเฟ็คทุกอย่างเรยก้ว่าได้ สูง ขาว หุ่นดี มีสะโพกนิดๆ หน้าตาคม
ผมแปลกใจตัวเอง ผมหลงเสน่ห์น้องทอมคนนี้จริงๆหรือ
วันที่สองได้มีโอกาสกลับบ้านพร้อมกัน ได้คุยกันระหว่างทางกลับ รู้สึกมีความสุขดีแฮะ แต่ก้พยามยามไม่คิดอะไรมาก กลัวจะเสียใจ กลัวน้องเค้ารักกลำบากใจ
จวันที่สามเธอเหมือนพยายามเลี่ยงไม่กลับพร้อมกัน ไม่รุว่าเลี่ยงจริง หรือมีธุระอื่นหรือเปล่า
ผมพยายามไม่เผยความรู้สึกของตัวเองให้น้องเขารู้ จะคุยแบบเพื่อน แบบพี่ชาย แบบคนรู้จักกันธรรมดาๆมากกว่า
ความรู้สึกตอนนี้ผมกับน้องเค้าจึงเปนแบบกระอักกระอ่วก
ผมคิดอยู่ตั้งหลายครั้งว่า จะต้องบอกว่าผมชอบเธอให้เธอรู้ อยากหาโอกาสพูดออกไป แต่ก้ไม่กล้าทุกทีที่ปะหน้ากัน
กัวๆยังไงไม่รู้ครับ กลัวเธอว่าผมโง่หรือเปล่า ที่มาชอบทอม รู้ก้รู้อยู่ว่าทอมชอบผู้หญิง
มุนมีหรือเปล่าครับความรักแบบนี้
แต่ผมก็ถามตัวเองตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ ว่าชอบเธอจริงๆหรอ
แต่ผมบอกได้เพียงแค่ว่า ตอนทำงาน ผมเหลียวมองแลมองหาเธอตลอดเวลา ว่าเธออยู่ตรงไหน ทำอะไร
อยากเจอตลอดเวลา อยากเห็นหน้าบ่อยๆ อยากถามอะไรที่เกี่ยวกับเธอให้มากกว่านี้
แต่บางทีผมก้รู้สึกเจียมตัวกับตัวเองว่า น้องเค้าจะมาสนใจผมหรอ ถ้าเขารู้ เราจะไม่เงิบหรอ
ผมมีโอกาสได้เจอน้องเค้าอีก2วัน ก่อนที่งานจะเสร็จ
ผมจะทำยังไงดีครับ บอกไป หรือเก็บไว้....(เฮ้ออออ เพิ่งเคยตกหลุมรักทอมเป็นครั้งแรก555)