ปกติผมเป็นคนชิวครับ. ไม่เครียดอะไร แต่ก็มีบางเรื่องที่จริงจังมาก "ความรัก" ครับ ซึ่งเมื่อผมจริงจังแล้วในหัวก็จะมีแต่เรื่องนี้ครับ

มันทำให้ผมเริ่มคิดมาก. เริ่มไขว่ขว้า เริ่มง้องแง้ง เริ่มไม่มีเหตุผล ผมไม่อยากเป็นแบบนี้

ผมมักน้อยใจกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง แบบไร้สาระก็เก็บมาคิดหมด ไอพวกเราบอกกู้ดไนทเทอ ไมเทอไม่บอกเราบ้าง ไรแบบนี้

บางทีก้รู้สึกตัวเองงี้เง่านะ แต่มันไม่ยอมหายน่ะสิครับ ไอเรื่องโซเชียลด้วย


ปกติผมจะไม่ได้เป็นเพื่อนกับ เทอ ในเฟส แต่เมื่อก่อนเทอตั้งพับบลิค

ผมก้ยังเข้าไปส่องๆดูความเป็นไปของเทอได้ เวลาเทอโพสไรเหมือนเหนื่อยๆ ผมก้จิตตกไปเลยนะ  แล้วก้รีบเทคแคร์เทอ แต่ตอนนี้เทอตั้งไพรเวทแล้ว

ผมก้คิดอยู่จะแอดไปดีไหม ที่แอดไม่ได้จะจับผิดไรหรอกครับแค่อยากดูความเป็นไปของเทอ อยากรู้ว่าทำอะไรอยู่ไปไหน มีความสุขอยู่ไหม

ตอนนี้ก็ทำไม่ได้ละครับ

บางเรื่องก็คิดอีกทั้งๆที่ไม่มีอะไรก็แค่อาการน้อยใจ เช่น เทอไม่ค่อยสนใจความเป็นไปของผมบ้าง เทอไม่อยากรู้หรือว่าตอนนีผมทำอะไรอยู่

กลับถึงบ้านหรือยัง ทำข้อสอบได้ไหม อะไรทำนองนี้

โดยรวมแล้วผมรู้สึกว่า ผมเป็นคนคิดมาก ขี้น้อยใจมากๆ อยากให้มีคนมาแคร์มากๆ

แปลกมากครับทั้งๆที่มีเพื่อนมากนะ แต่ผมกลับเหงาเพราะอยากให้แค่เทอทักมา คุยมา ถามมา.

ขออภัยนะครับกระทู้อาจจะไร้สาระไปหน่อย