อ่านเจอใน facebook ว่าอาจารย์ ถวัลย์ ดัชชี เขียนถึงความเป็น 'ครู' ของอาจารย์ ศิลป พีระศรี ว่าไม่ธรรมดา ด้วยภาษาอลังการตามลีลาเฉพาะตัวของท่าน

ในความเห็นของตัวเอง งานเขียนข้างล่างนี้  มีพลังไม่ต่างอะไรกับผลงานภาพเขียนของอาจารย์ที่ใครๆรู้จักดี
ส่วนตัวอ่านแล้ว สะเทือนใจไม่น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่วงการการศึกษาของไทยดูเหมือนว่า 'สั่นคลอน' มากเหลือเกิน
ข้อความที่เขียนถึงความเป็นครูนี้ ทำให้ตัวเองระลึกถึง ‘ครู’ ของตัวเองหลายท่าน ว่าได้มีส่วนเปิดโลกแคบๆของเราให้กว้างขึ้นอย่างมากมาย

ก็เลยอยากจะชวนว่า ถ้าเพื่อนๆในพันทิปได้อ่าน ที่อาจารย์ถวัลย์เขียนถึง “ครู” ของท่านแล้ว  ทำให้ตัวเองระลึกถึง 'ครู' ท่านใด  จะได้เเชร์ความรู้สึกเเละประสบการณ์นั้น

tag หลายห้องหน่อยนะคะ เพราะคิดว่าทุกคนมี "ครู" ในดวงใจทั้งนั้นเเหละ