เรากลับมาคบแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้วเกือบปี
กลับมาครั้งนี้ทุกอย่างดีมาก เราตั้งใจว่าเราจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
เพราะที่ผ่านมาที่เลิกกันไปมีหลายสิ่งที่เรายังไม่ได้ทำ

เรามาอยู่บ้านแฟน ทำกับข้าว ทำทุกอย่าง
พยายามเปลี่ยนตัวเองไม่ให้งี่เง่าเหมือนเดิม
พยายามเข้าใจ ใจกว้าง เราทำดีที่สุดแล้วจริงๆ
เหนื่อยแต่ก็เต็มใจทำ เพราะรัก
แต่เราสองคนไม่เคยพูดถึงความสัมพันธ์ว่าทุกวันนี้เราเป็นอะไรกัน
เราคิดว่ายังไงมันก็รับรู้กันได้อยู่แล้ว แค่เพื่อนสนิท ครอบครัวรู้ก็พอ อีกอย่างอยู่แบบนี้มันก็มีความสุขแล้วนิ่จะต้องการอะไร
เค้าก็ดีกับเรา บอกรักเรา ทุกอย่างมันดีมันโอเค

แต่วันนี้อยู่ดีๆมันก็ไม่มีความสุขเลย เราเห็นเค้าคุยไลน์เยอะก็แกล้งถาม
เค้าก็บอกคุยกะน้อง เราก็คิดนะแต่ไม่อยากงี่เง่า ก็ไม่สนใจอะไร จนมันมีโอกาสหยิบโทรศัพท์เค้ามาดู
น้องคนนั้นถามว่าพี่มีแฟนยัง เค้าก็ตอบว่าไม่
เราเห็นแล้วพูดไม่ออก เสียใจมาก แต่ไม่มีน้ำตาจะร้อง
คิดว่าจะไม่พูด ไม่อยากทะเลาะ แต่มันก็อดไม่ได้ ก็ถามเค้า
ว่าทำไมตอบแบบนั้น ละเราเป็นอะไรที่อยู่ด้วยกันทุกวันนี้
เค้าเงียบ ไม่มีคำตอบเลยสักคำ จนเราเหนื่อยที่จะถามจะพูดอยู่คนเดียว
ก็โอเค เราก็ไม่พูดเรื่องนี้อีก และพยายามบอกตัวเองว่าอย่าไปคิดมาก

แต่เมื่อถึงเวลาที่จะต้องรู้ มันก็ได้รู้เอง ไม่ต้องไปขวนขวายตามหา
น้องคนนั้นแอดไลน์เรามาจากเบอร์โทร ซึ่งคงเอามาจากเค้า
เราคุยกัน น้องถามว่าเราเป็นแฟนหรอ เรายังไม่บอก
ถามทุกอย่างที่เราอยากถามก่อน จนได้คำตอบว่าน้องคบกะแฟนเรา
ไม่นาน บอกว่าเราเป็นแฟนเก่า เราจุกมาก ไปไม่ถูก
เราก็บอกว่าเราอยู่ที่บ้านแฟน อยู่กับแฟนทุกวัน ที่บ้านรับรู้
น้องเลยบอกว่าไม่ยุ่งแล้ว ให้เราคุยกันเอง

เราใจเย็นมาก อดทนเพื่อรอคุยต่อหน้ากับแฟน
แต่แฟนไม่กลับบ้าน กลับมาก็รีบเอาเสื้อผ้าไปนอนหอเพื่อน
จนเราทนไม่ไหว โทรไปหา คุยให้รู้เรื่อง
คำตอบที่ได้จากเค้า เราเจ็บมาก เค้าบอกที่ผ่านมาเค้าไม่ได้รู้สึกอะไร
คิดว่ายังไงเราสองคนก็คงไม่มีทางคบกันได้ตลอด เพราะเพื่อนเราพ่อแม่เรา
แล้วบอกว่าเราชอบเปิดเฟสเค้าดู เค้าไม่ชอบ ซึ่งเราอึ้งมาก เรื่องเฟสนี่นะ เราไม่เคยเข้าดู
มีแค่สองวันก่อนจะเกิดเรื่องนี้ เพราะเราคิดมากเรื่องน้องคนนั้น

สุดท้ายกลายเป็นเราที่ผิดหรอ แล้วจบง่ายๆแบบนี้ ตอนนี้เค้าสองคนไปคบกันละค่ะ
เรายังไม่ได้คุยกันต่อหน้า เรารอคุยต่อหน้า แต่ไม่รู้เค้าจะกลับบ้านมั้ย
ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี เรื่องราวมากมายขนาดนี้ แต่เราไม่มีน้ำตา
คงชินชา เพราะเสียใจกับเรื่องนี้มาเยอะ หลายครั้งละค่ะ แต่เราโง่ไม่จำ
ทั้งๆที่คนรอบข้างเตือนตลอดว่ากลับไปก็เป็นเหมือนเดิม ทั้งๆที่เราพยายามทำทุกอย่างให้ดีเพื่อลบคำดูถูกพวกนี้

ความสุขมันสั้นจัง แต่เจ็บยาวนานเหลือเกิน
อยากจะเดินออกจากตรงนี้ ปล่อย ตัดทุกอย่าง
แต่ใจมันไม่ไป มันรักค่ะ รักมากจริงๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำยังไงต่อ