พอดีผมได้อ่าน ได้ฟังกระทู้หนึ่งแล้วผมรู้สึกอึกอัดมากๆ ครับ
>>> ทำไมมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (มช.) ถึงได้เป็นที่สามของประเทศครับ <<<
http://ppantip.com/topic/32597459
กระทู้เดิมของผม
http://ppantip.com/topic/32234495 เขียนเมื่อ 3 เดือนที่แล้วครับ
กระทู้นี้ไม่ได้มีอะไรน่ะครับ แต่ที่มาวันนี้ อยากให้ เด็กๆ ทุกๆ คนรู้ไว้ว่า ไม่ว่าคุณอยู่สถาบันไหน (มีคนดูถูกสถาบันเรา ก็ต้องขึ้นเป็นธรรมดา) คุณสามารถประสบความสำเร็จได้หมด ขอแค่คุณมีความตั้งใจ จริงใจกับทุกๆคนครับ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม มช ถึงเป็นอันดับที่ 3 ของประเทศครับ แต่จะเป็นอันดับไหน ไม่สนใจครับ ผมรู้ว่า ผมดีใจ ที่ได้เลือกเรียนที่นี่ ได้มีความสุข ได้เรียนรู้ ได้ประสบการณ์จากที่นี่ ได้คำสอนของอาจารย์ คำสอนจากรุ่นพี่ คำสอนจากเพื่อนครับ กระทู้นี้จะไม่ลงรายละเอียดเรื่องธุรกิจน่ะครับ แต่จะเล่าถึงประสบการณ์ที่ได้ ที่ผ่านมา ที่ได้รับจากการเรียนในรั่ว มช. ครับ
คร่าวๆ ครับ ผมไม่ได้เป็นที่เรียนเก่ง ตั้งแต่เด็กครับ ตอนสอบเข้า มงฟอร์ต ตอน ป.1 พ่อก็ต้องบริจาคเงินให้ รร. ด้วยถึงจะเข้าได้ 55 เกรดก็อยู่ที่ 3 นิดๆ มาตลอด มีจุดเปลี่ยนอยู่ที่ตอน ป.6 ครับ เทอมที่ 1 ผมได้เกรด 1 (D) วิชาภาษาอังกฤษ ครับ โดนพ่อว่าเลยว่า โง่ !!! นั้นคือแรงบรรดาลใจตั้งแต่วันนั้นมาครับ ผมเป็นคนที่ไม่ชอบถูกใครว่า ถ้าถูกว่า ครั้งหน้าจะไม่ถูกว่าอีกแล้ว ช่วงนั้น แม่ของผมให้ลองสวดพระคาถาชินบัญชร ครับ ผมใช้เวลาร่วมเดือน ก็สามารถจำทั้งหมด 16 บทได้ ด้วยวัยเพียง 12 ขวบ 555 << ผมว่าเทพมากๆ เลยน่ะ ตั้งแต่นั้นมา ผมเลยมีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจครับ แนะนำน่ะครับ ถ้าสวด 10 จบ ในวันพระหัส หันหน้าไปทาง อิสาน จะตั้งจิต ขอ พรจากท่านได้ และจะสมหวัง จริงๆ ครับ ต่อๆ ครับ หลังจากวันนั้น 2.73 กระโยดมาเป็น 3.8 ทันที ด้วยการเปลี่ยนตัวเองครับ (ถือว่าประสบความสำเร็จก้าวหนึ่งในวัยเด็กน่ะครับ) ผมก็เรียนที่ มงฟอร์ตเรื่อยมาครับ เกรดเฉลี่ย ก็ประมาณนี้มาตลอดครับ สุดท้ายก้ติดโครงการเรียนดี วิศวะ มช. ครับ
ผมจบวิศวกรรมศาลตร์สาขาความพิวเตอร์ เป็นสาขาไม่ชอบเลยครับ ตั้งแต่ตอนเลือกครับ พ่อของผมเป็นคนเลือกให้ เพียงเพราะ เป็น สาขาที่คะแนนสูงสุดในวิศวะ เท่านั้นเอง (ตอนนี้รู้แล้วครับ ว่า พ่อเลือกถูก ) วิชา Major ที่ได้เรียน คือ ภาษา C ครับ คะแนนเต็ม 10 ผมได้ 0.5 ครับ สุดท้ายร้องไห้ครับ ไปบอกพ่อ ว่า ได้คะแนนเท่านี้ แต่ความนี้พ่อผมไม่ว่าซักคำเลย ได้กำลังใจมากอีก เพราะว่า ตอนมหาลัย พ่อผมก็ไม่เก่งหลายๆ วิชาครับ และแล้ว อาจารย์ก็ช่วยผมครับ ให้ได้ B อาจารย์บอกผมว่า อาจารย์ไม่ได้มองคะแนนรวม อาจารย์ Growth ครับ ว่า คุณพัฒนา ขึ้นมากขนาดไหน ผมดีใจมากๆ ครับ จบเทอมนั้น ไปก็ถือว่ารอดครับ ลืมบอกไปว่า การทำอะไรก็ต้องมีเป้าหมายระยะสั้น ระยะยาวครับ ถ้านับเฉพาะตอนเรียนมหาลัย เป้าหมายระยยสั้นคือ ทุกๆวิชา ต้องไม่ต่ำกว่า B+ ครับ เกรดถึงจะ 3.5 ระยะยาวคือ GPA ต้องไม่ต่ำกว่า 3.5 คือ เกียรตินิยม อันดับ 1 นั่นเอง และแล้ว เวลาก็ผ่านไปครับ ดีใจมาก ได้ 4.00 มา เทอม ครับ ตอนปี 3 และสุดท้ายจบมา เกียรตินิยม อันดับ 1 ตามฝันครับ << (พ่อแม่ผมได้เอาไปโม้ ครับ 555) ช่วงเวลาที่เรียน มช. ไม่นับช่วงสอบน่ะครับ ผมกินเหล้า เข้าผับ ทุกๆ อังคาร ศุกร์ เด็กมช. จะรู้จักกันดีครับ Monkey Club ถ้าอยากหรูหน่อย ต้อง Warm up Cafe ครับ เมาแค่ไหน ก็ต้องเข้าเรียน เหนื่อยแค่ไหน ก็ต้องอ่านหนังสือ ถ้าอาจารย์ออก 10 บท ต้องอ่านให้ครบ 10 บท พวกวิชาที่ผม เคยผ่านมา สาย ฟิสิก เคมี Math มีกี่ตัว A ทุกตัว ผมมีความสุขมากจริง ทั้งเพื่อนในคณะ เพื่อนนอกคณะ รุ้นพี่ รุ้งน้อง .... อาจารย์ทุกคนที่ผ่านเข้ามาใน ชีวิตผม ทุกคนเป้นครูในใจผมเสมอครับ จนวันที่ผมเริ่มทำงาน และเข้ามาอยู่ใน กทม
ตั้งแต่เกิดจน เรียนจบ 22 ปี อยู่เชียงใหม่ตลอด ครั้งนี้ ต้องมาเริ่มต้นเช่าหอเอง จ่ายเงินเองทุก อย่าง ชีวิตในเมืองหลวงลำบากมาก แต่โชคดีที่ผมได้คู่ชีวิตที่ดีครับ (ปัจจุบัน เธอเป็นภรรยาของผม) เลยทำให้ ตลอด 6 ปี ที่ทำงานมา หรือทำธุรกิจที่เชียงใหม่มา ได้ประสบการ์ เยอะมากครับ ทั้งสิ่งที่มีในห้องเรียน และ ไม่มีในห้องเรียน สิ่งที่ มช ทำให้ผมมีวันนี้
1. มช. ทำให้ผม หางานง่ายมากๆ (หรือเพราะเกรดดี ไม่รู้) << อาจารย์ผมหาให้ครับ
2. มช. ทำให้ผมรู้จักคำว่าอดทน (รู้ไม๊ รับน้องวิศวะเป้นยังไง 555 สุดยอด !! ผ่านมาแล้ว)
3. มช. ทำให้ผมสู้งาน และประมาณตัวเองอยู่เสมอว่า เราไม่ใช่คนที่นี่ เราต้องสู้ !!
4. มช. ทำให้ผมรักบ้านเกิด และอยากกลับไปใช้ชีวิต ที่นั้น
5. มช. เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ งาน ในสายงานของผม คือ Bussiness Intellegence เป็นระดับประเทศ
6. มช. ทำให้ผมรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ทำร้านอาหาร ที่มีชื่อเสียงในภาคเหนือ / เชียงใหม่ได้
7. มช. ทำให้ผมเป็นผู้นำเข้า เบียร์ต่างประเทศได้
8. มช. ทำให้ผม เป็นเจ้าของระบบร้านอาหารที่ผม เขียนและได้ประสบการณ์จากการเรียน / การทำธุรกิจ ที่มีมากกว่า 10 ร้านได้
9. มช. ทำให้ผมมีร้านไอศครีม ได้ (I like Ice Cream Chiangmai)
10. มช. ทำให้ผมมี บ้านมีรถ มีลูกๆ 2 ตัว มีภรรยาที่ดี มีเพื่อนที่จริงใจ มีอาจารย์ และมีอนาคตที่ดีครับ
ผมภูมิใจมากๆ ที่ได้เรียนที่ มช. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ครับ ตอนนี้ ผมก็ยังคงเป็นมนุษย์ เงินเดือนในกรุงเทพ และมีธุรกิจต่างๆ ที่เชียงใหม่ และลูกค้าหลัก ก็ยังคงเป็นรุ่นน้อง มช. ครับ และทุกวันนี้เพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน ก็ไม่เคยทิ้งกัน ก็ มช.ครับ ขอบคุณครับ ที่ผมได้เป็นลูกช้าง เชือกน้อยๆ ของ มช. ครับ
ทำไมเด็กเชียงใหม่ (มช.) ถึงจะประสบความสำเร็จในเมืองหลวง ไม่ได้ครับ ??
>>> ทำไมมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (มช.) ถึงได้เป็นที่สามของประเทศครับ <<<
http://ppantip.com/topic/32597459
กระทู้เดิมของผม http://ppantip.com/topic/32234495 เขียนเมื่อ 3 เดือนที่แล้วครับ
กระทู้นี้ไม่ได้มีอะไรน่ะครับ แต่ที่มาวันนี้ อยากให้ เด็กๆ ทุกๆ คนรู้ไว้ว่า ไม่ว่าคุณอยู่สถาบันไหน (มีคนดูถูกสถาบันเรา ก็ต้องขึ้นเป็นธรรมดา) คุณสามารถประสบความสำเร็จได้หมด ขอแค่คุณมีความตั้งใจ จริงใจกับทุกๆคนครับ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม มช ถึงเป็นอันดับที่ 3 ของประเทศครับ แต่จะเป็นอันดับไหน ไม่สนใจครับ ผมรู้ว่า ผมดีใจ ที่ได้เลือกเรียนที่นี่ ได้มีความสุข ได้เรียนรู้ ได้ประสบการณ์จากที่นี่ ได้คำสอนของอาจารย์ คำสอนจากรุ่นพี่ คำสอนจากเพื่อนครับ กระทู้นี้จะไม่ลงรายละเอียดเรื่องธุรกิจน่ะครับ แต่จะเล่าถึงประสบการณ์ที่ได้ ที่ผ่านมา ที่ได้รับจากการเรียนในรั่ว มช. ครับ
คร่าวๆ ครับ ผมไม่ได้เป็นที่เรียนเก่ง ตั้งแต่เด็กครับ ตอนสอบเข้า มงฟอร์ต ตอน ป.1 พ่อก็ต้องบริจาคเงินให้ รร. ด้วยถึงจะเข้าได้ 55 เกรดก็อยู่ที่ 3 นิดๆ มาตลอด มีจุดเปลี่ยนอยู่ที่ตอน ป.6 ครับ เทอมที่ 1 ผมได้เกรด 1 (D) วิชาภาษาอังกฤษ ครับ โดนพ่อว่าเลยว่า โง่ !!! นั้นคือแรงบรรดาลใจตั้งแต่วันนั้นมาครับ ผมเป็นคนที่ไม่ชอบถูกใครว่า ถ้าถูกว่า ครั้งหน้าจะไม่ถูกว่าอีกแล้ว ช่วงนั้น แม่ของผมให้ลองสวดพระคาถาชินบัญชร ครับ ผมใช้เวลาร่วมเดือน ก็สามารถจำทั้งหมด 16 บทได้ ด้วยวัยเพียง 12 ขวบ 555 << ผมว่าเทพมากๆ เลยน่ะ ตั้งแต่นั้นมา ผมเลยมีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจครับ แนะนำน่ะครับ ถ้าสวด 10 จบ ในวันพระหัส หันหน้าไปทาง อิสาน จะตั้งจิต ขอ พรจากท่านได้ และจะสมหวัง จริงๆ ครับ ต่อๆ ครับ หลังจากวันนั้น 2.73 กระโยดมาเป็น 3.8 ทันที ด้วยการเปลี่ยนตัวเองครับ (ถือว่าประสบความสำเร็จก้าวหนึ่งในวัยเด็กน่ะครับ) ผมก็เรียนที่ มงฟอร์ตเรื่อยมาครับ เกรดเฉลี่ย ก็ประมาณนี้มาตลอดครับ สุดท้ายก้ติดโครงการเรียนดี วิศวะ มช. ครับ
ผมจบวิศวกรรมศาลตร์สาขาความพิวเตอร์ เป็นสาขาไม่ชอบเลยครับ ตั้งแต่ตอนเลือกครับ พ่อของผมเป็นคนเลือกให้ เพียงเพราะ เป็น สาขาที่คะแนนสูงสุดในวิศวะ เท่านั้นเอง (ตอนนี้รู้แล้วครับ ว่า พ่อเลือกถูก ) วิชา Major ที่ได้เรียน คือ ภาษา C ครับ คะแนนเต็ม 10 ผมได้ 0.5 ครับ สุดท้ายร้องไห้ครับ ไปบอกพ่อ ว่า ได้คะแนนเท่านี้ แต่ความนี้พ่อผมไม่ว่าซักคำเลย ได้กำลังใจมากอีก เพราะว่า ตอนมหาลัย พ่อผมก็ไม่เก่งหลายๆ วิชาครับ และแล้ว อาจารย์ก็ช่วยผมครับ ให้ได้ B อาจารย์บอกผมว่า อาจารย์ไม่ได้มองคะแนนรวม อาจารย์ Growth ครับ ว่า คุณพัฒนา ขึ้นมากขนาดไหน ผมดีใจมากๆ ครับ จบเทอมนั้น ไปก็ถือว่ารอดครับ ลืมบอกไปว่า การทำอะไรก็ต้องมีเป้าหมายระยะสั้น ระยะยาวครับ ถ้านับเฉพาะตอนเรียนมหาลัย เป้าหมายระยยสั้นคือ ทุกๆวิชา ต้องไม่ต่ำกว่า B+ ครับ เกรดถึงจะ 3.5 ระยะยาวคือ GPA ต้องไม่ต่ำกว่า 3.5 คือ เกียรตินิยม อันดับ 1 นั่นเอง และแล้ว เวลาก็ผ่านไปครับ ดีใจมาก ได้ 4.00 มา เทอม ครับ ตอนปี 3 และสุดท้ายจบมา เกียรตินิยม อันดับ 1 ตามฝันครับ << (พ่อแม่ผมได้เอาไปโม้ ครับ 555) ช่วงเวลาที่เรียน มช. ไม่นับช่วงสอบน่ะครับ ผมกินเหล้า เข้าผับ ทุกๆ อังคาร ศุกร์ เด็กมช. จะรู้จักกันดีครับ Monkey Club ถ้าอยากหรูหน่อย ต้อง Warm up Cafe ครับ เมาแค่ไหน ก็ต้องเข้าเรียน เหนื่อยแค่ไหน ก็ต้องอ่านหนังสือ ถ้าอาจารย์ออก 10 บท ต้องอ่านให้ครบ 10 บท พวกวิชาที่ผม เคยผ่านมา สาย ฟิสิก เคมี Math มีกี่ตัว A ทุกตัว ผมมีความสุขมากจริง ทั้งเพื่อนในคณะ เพื่อนนอกคณะ รุ้นพี่ รุ้งน้อง .... อาจารย์ทุกคนที่ผ่านเข้ามาใน ชีวิตผม ทุกคนเป้นครูในใจผมเสมอครับ จนวันที่ผมเริ่มทำงาน และเข้ามาอยู่ใน กทม
ตั้งแต่เกิดจน เรียนจบ 22 ปี อยู่เชียงใหม่ตลอด ครั้งนี้ ต้องมาเริ่มต้นเช่าหอเอง จ่ายเงินเองทุก อย่าง ชีวิตในเมืองหลวงลำบากมาก แต่โชคดีที่ผมได้คู่ชีวิตที่ดีครับ (ปัจจุบัน เธอเป็นภรรยาของผม) เลยทำให้ ตลอด 6 ปี ที่ทำงานมา หรือทำธุรกิจที่เชียงใหม่มา ได้ประสบการ์ เยอะมากครับ ทั้งสิ่งที่มีในห้องเรียน และ ไม่มีในห้องเรียน สิ่งที่ มช ทำให้ผมมีวันนี้
1. มช. ทำให้ผม หางานง่ายมากๆ (หรือเพราะเกรดดี ไม่รู้) << อาจารย์ผมหาให้ครับ
2. มช. ทำให้ผมรู้จักคำว่าอดทน (รู้ไม๊ รับน้องวิศวะเป้นยังไง 555 สุดยอด !! ผ่านมาแล้ว)
3. มช. ทำให้ผมสู้งาน และประมาณตัวเองอยู่เสมอว่า เราไม่ใช่คนที่นี่ เราต้องสู้ !!
4. มช. ทำให้ผมรักบ้านเกิด และอยากกลับไปใช้ชีวิต ที่นั้น
5. มช. เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ งาน ในสายงานของผม คือ Bussiness Intellegence เป็นระดับประเทศ
6. มช. ทำให้ผมรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ทำร้านอาหาร ที่มีชื่อเสียงในภาคเหนือ / เชียงใหม่ได้
7. มช. ทำให้ผมเป็นผู้นำเข้า เบียร์ต่างประเทศได้
8. มช. ทำให้ผม เป็นเจ้าของระบบร้านอาหารที่ผม เขียนและได้ประสบการณ์จากการเรียน / การทำธุรกิจ ที่มีมากกว่า 10 ร้านได้
9. มช. ทำให้ผมมีร้านไอศครีม ได้ (I like Ice Cream Chiangmai)
10. มช. ทำให้ผมมี บ้านมีรถ มีลูกๆ 2 ตัว มีภรรยาที่ดี มีเพื่อนที่จริงใจ มีอาจารย์ และมีอนาคตที่ดีครับ
ผมภูมิใจมากๆ ที่ได้เรียนที่ มช. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ครับ ตอนนี้ ผมก็ยังคงเป็นมนุษย์ เงินเดือนในกรุงเทพ และมีธุรกิจต่างๆ ที่เชียงใหม่ และลูกค้าหลัก ก็ยังคงเป็นรุ่นน้อง มช. ครับ และทุกวันนี้เพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน ก็ไม่เคยทิ้งกัน ก็ มช.ครับ ขอบคุณครับ ที่ผมได้เป็นลูกช้าง เชือกน้อยๆ ของ มช. ครับ