♪ "ไม่รู้เป็นไง
ตั้งแต่ได้เห็น พี่บ่าวก็เป็น
คนนั่งในหัวใจ ยอมทำทุกอย่าง
เพื่ออยากอยู่ใกล้ ยกทั้งหัวใจ
ให้พี่บ่าวครอง
คนหลงในรัก มักมองไม่เห็น ปากพูดไม่เป็น
เหมือนถูกจำจอง หูไม่ได้ยิน
ฟังไรไม่คล่อง ถ้าน้ำตานองคงไม่รู้ตัว
ก็เป็นพรรณนี้คนมีความรัก ก็เป็นพรรณนี้สุขใจยิ่งนัก
แม้ไม่หยุดพักหัวใจไม่กลัว ดังเหตุผลพร้าพรมระรัว
รักจนลืมตัวไม่ลืมหูลืมตา พี่บ่าวรู้ม่ายว่าใครคิดถึง กระซิบให้ซึ้งถึงดวงดารา
อยากบอกตรงๆ หลงจริงพี่จ๋า เมื่อไหร่พี่ยา
จะหันมารักน้อง" ♪ ♪ "" ♪