หลังจากที่แฝงตัวอยู่ห้องบลูแพลนเน็ตมานาน แต่ไม่เคยมีความคิดที่จะรีวิวทริปของตัวเองบ้างเลย
วันนี้ฤกษ์งามยามดีขอเขียนรีวิวแรกในชีวิตเลยละกัน

ก่อนอื่นต้องขออธิบายว่าทำไมถึงตั้งกระทู้ว่า "สาวปากเซแบกเป้เที่ยวหลี่ผี-คอนพะเพ็ง" ก็เพราะว่า จขกท ทำงานประจำอยู่ที่ปากเซคร่า
ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มาหลายเดือนต้องนุ่งซิ่นไปทำงานทุกวันตอนนี้เลยกลายเป็นสาวลาวไปโดยปริยาย วันหลังจะเอาแฟชั่นนุ่งซิ่นมาให้ได้ชมกันนะคะ

เกริ่นมาเยอะแล้วตามไปเที่ยวกันดีกว่าเนอะ Let's go!!

รีวิวนี้ไม่ขอเอ่ยถึงการเดินทางจากไทยมาที่นี่นะคะอย่างที่บอก จขกท ใช้ชีวิตอยู่ที่ปากเซอยากไปไหนก็ขับรถไปชิวๆจ้า แต่ถ้าเพื่อนๆคนไหนจะมาอยากสอบถามเส้นทาง ต้องขึ้นรถที่ไหนยังไงก็หลังไมค์มาได้เลยนะจ๊ะ

เราทำงานหยุด ส-อา ตลอด พอถึงวันหยุดก็จะศึกษาเส้นทางที่สามารถขับรถไปได้ใกล้ๆ ทริปนี้เลยตั้งใจจะไปหลี่ผีและคอนพะเพ็ง[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หลี่ผีเป็นน้ำตกที่อยู่บนเกาะ(ภาษาลาวเรียกว่าดอน)ต้องนั่งเรือไป
เริ่มออกเดินทางจากตัวเมืองปากเซมุ่งตรงไปยังเมืองโขงระยะทางประมาณ 150 กิโลเมตร เพื่อขึ้นเรือที่ท่าเรือนากระสัง เราขับรถไปเรื่อยๆจนกระทั่งเห็นป้ายบ้านนากระสังก็เลี้ยวเลยจ้า


จากปากทางเข้าไปถึงท่าเรือประมาณ 3 กิโลเมตร ที่นั่นมีที่รับฝากรถเราจัดแจงฝากรถเสร็จแล้วก็เดินไปซื้อปี้โดยสารขึ้นเรือกันเลย


เดินไปไม่ไกลจากจุดจอดรถจะเจอท่าเรือและที่ขายตั๋ว


พอไปถึงตรงขายตั๋วคุณลุงคนขายตั๋วถามว่าจะไปดอนไหน (ท่าเรือนากระสังจะมีเรือสำหรับไปดอนเดดและดอนคอน) เอาแล้วไงจะไปดอนไหนดีล่ะ อีตอนหาข้อมูลก็ไม่ทันได้ดู เลยถามลุงว่าไปดอนไหนดี คุณลุงบอกว่าหลี่ผีอยู่บนดอนคอนแต่ที่นั่นจะเงียบไม่ค่อยคึกคัก ถ้าชอบความวุ่นวายต้องไปนอนดอนเดด ทริปนี้เรากะจะไปแบบชิวๆเงียบๆคนเดียวเลยตัดสินใจไปดอนคอน ว่าแล้วก็ซื้อปี้ลงเรือเลยจ้า



มุ่งหน้าไปยังดอนคอนกันเล้ย


ฝั่งซ้ายคือดอนคอน ฝั่งขวาคือดอนเดด ทั้ง 2 ดอนนี้มีสะพานเชื่อมหากันจะพักที่ดอนไหนก็สามารถไปหลี่ผีได้สบายๆค่ะ


พอลงเรือที่ดอนคอนก็เดินหาที่พักตามอัธยาศัยเลย เราไม่เน้นเรื่องความสะดวกสบาย เน้นประหยัดพอนอนได้ห้องน้ำสะอาด
เดินไปเรื่อยๆจนเจอ Guest House เล็กๆ มีให้เลือกทั้งแบบห้องแอร์และพัดลม ห้องแอร์ราคา 500 บาท มี 2 ห้อง ส่วนห้องพัดลมราคา 350 บาท มี 4 ห้อง เราเลือกนอนห้องพัดลมเพราะอยู่ติดริมน้ำ แต่ราคา 350 เนี่ยมันยังแพงอยู่นะสำหรับห้องพักที่มีแค่ที่นอนหมอนมุ้งและพัดลม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เทียบกับตอนที่ไปพักที่วังเวียงห้องพักราคา 250 บาทมีครบทุกอย่าง แอร์ ทีวี เครื่องทำน้ำอุ่นและ wifi ว่าแล้วก็เริ่มปฏิบัติการออดอ้อนทำหน้าตาบ้องแบ๊วใสสื่อขอต่อราคาคุณป้าบอกว่าเป็นคนลาวคือกัน คุณป้าใจดีลดให้เหลือ 300 มันเริ่ดตรงนี้แหละ




แอบเห็นห้องข้างๆล็อคกุญแจเลยถามว่ามีคนพักหรอคะ คุณป้าบอก 3 ห้องนี้มีคนพักแล้วเป็นฝรั่ง OMG!! เข้าทางเลยแอบ มโน ว่าต้องเป็นหนุ่มๆตาน้ำข้าวหล่อล่ำ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อเก็บกระเป๋าเสร็จก็เดินออกมาหน้าที่พักเช่าจักรยานปั่นไปหลี่ผีดีกว่า ที่นี่มีร้านเช่าจักรยานและมอเตอร์ไซเยอะเลยค่ะ
แต่เราเลือกเช่าจักรยานเพราะจากที่พักไปหลี่ผีแค่ 2 กิโลเอง ราคา 40 บาท ได้รถแล้วก็ซื้อเครื่องดื่มใส่ตะกร้าหน้ารถเผื่อระหว่างทางไม่มีที่ซื้อ
ว่าแล้วก็เริ่มปั่นๆๆๆๆ ทางก็ไม่ค่อยจะดีมือข้างนึงถือขวดเบียร์อีกข้างจับแฮนด์รถช้านจะปั่นไปถึงจุดหมายปลายทางมั้ยเนี่ย

ปั่นไปเรื่อยๆ ชื่นชมธรรมชาติและลิ้มรสเบียร์ลาวไป ระหว่างทางวิวสวยมากค่ะ แต่ถ่ายรูปได้ไม่เยอะนะคะ บอกแล้วว่ามือไม่ว่าง ฮ่าๆๆๆ


ไม่ต้องกลัวว่าจะหลงไปแบบไม่ต้องมีแผนที่ถามไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ถึงค่ะ ระหว่างทางจะมีจุดจำหน่ายบัตรสำหรับเข้าน้ำตกนะคะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้น้ำตกหลี่ผีมีอีกชื่อหนึ่งคือน้ำตกสมพะมิด (เขียนแบบภาษาลาว)


ปั่นไปไม่ไกลจะถึงทางแยกมีป้ายบอกทางค่ะ อ๊ะๆๆ ป้ายบอกว่า "GONE TO THE BEACH" มันมีบีชด้วยหราพลาดแระงานนี้มะได้เตรียมบิกินี่มาเลยอ่า T^T


ระยะทาง 2 กิโลแต่ใช้เวลาปั่นนานมากเพราะไม่ได้รีบร้อนอะไรปั่นไปจิบเบียร์ไปในที่สุดก็มาถึงค่ะ เจอป้าย "GONE TO THE BEACH" อีกแล้ว ยังคิดในใจว่ามันจะมีบีชได้ไงหว่า ว่าแล้วก็จอดจักรยานแล้วเดินต่อเลย


เดินๆไปก็จินตนาการถึงภาพถ่ายที่เคยเห็นว่าหลี่ผีสวยงามเยี่ยงไร และแล้วก็ได้ยินเสียงน้ำตก รีบเดินมุ่งตรงไปตามเสียงนั้นทันที
ภาพที่เห็นตรงหน้านั้นเกินคำบรรยายได้แต่ร้องอุทานออกไปว่า OMG!! นี่ใันน้ำตกรึน้ำป่าไหลหลากฟระ น้ำตาจะไหล T^T



กรรมของกรูดันมาช่วงหน้าฝน ไปเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ 16 สิงหาคม ที่นี่ดูๆไปแล้วไม่ต่างจากน้ำป่าไหลหลากจริงๆ แต่ถ้าเป็นช่วงหน้าแล้งจะมีเกาะแก่งมาก สามารถลองแก่งได้ค่ะแต่ไม่เป็นไรไหนๆมาละถ่ายรูปเป็นที่ระทึกหน่อยละกัน มาคนเดียวเซลฟี่เองแต่ทำเนียนๆถ่ายด้านข้างเสมือนว่ามีคนถ่ายให้