เราชื่อ มะพี มะพีวิทมี นะคะ อายุ 22 ปีถ้วน
จากหัวข้อกระทู้ที่เขียนไว้ เรามิได้เป็นสาวดุ้นแต่อย่างใด แต่ในทางกลับกันนั้น ..นั้น นั้น นั้น ..
เราเคยเป็น
สาวหล่อ มาก่อนต่างหาก
(แอร้ยย ..เขินจะรำลึกอดีตตัวเอง)
แต่ แต่ แต่ ..ตอนนี้เราเป็นผู้หญิงละนะฮร้า ถึงแม้บางกริยายังมีความห้าวอยู่บ้าง
ขอนิดนึง คือเสียงเราจะห้าวหาญชาญชัยฟังคล้ายชายฉกรรจ์มาก ถ้าคิดไม่ออก ลองนึกถึงเหตุการณ์ที่มีสาวสองคนนึงมาทักเราว่าเราทานยาคุมแบรนด์อะไร เพราะหน้า ผิว หุ่น มีความเป็นผู้หญิงมาก และนางเข้าใจว่าเราเป็นสาวสอง!!
อ่าห์... อดีตอันเลวร้ายและขมขื่น
เหตุผลที่มาตั้งกระทู้นี้ก็แค่อยากแบ่งปันค่ะ หลังจากที่เพื่อนได้ส่งอดีตอันเลวร้ายมาให้ดูเมื่อคืนก่อน
พอเทียบกับปัจจุบันแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า
เราช่างมาไกลเหลือเกินนน..
จากอดีตแบบนี้ !
หรือแบบนี้ !
แบบนี้ก็มี !
หรือจะแบบเน้ !!
จะเห้นได้ว่าไม่ได้ดูแลอะไรหนังหน้าเลยยยยยยยยย สิวเม็ดเบ้อเร่อ และชอบแกะด้วยนะ
แต่ตอนนั้นจะว่าไปก็หล่อนะเออ สาวเยอะด้วยนะแกรรรรรรร 55555555555555
หลังจากเราเรียนจบและต่อมหาวิทยาลัย
เราได้เข้าเรียนต่อมหาลัยที่เรารู้จักรุ่นพี่ปีสองอยู่หลายคน
และมีคำสั่งจากพี่ปีสองสั่งมาถึงน้องมะพีปีหนึ่งว่า ว่า ว่า ว่าาาา
ให้น้องมะพีเข้าคัดเลือกดาวประจำคณะ!!!!!!
ในใจตอนนั้นแบบ อืมมม ทำใจไว้แล้วว่าต้องโดนแกล้งแหล่ะ แค่ไม่คิดว่าจะกล้าเอาไปเข้าคัดเลือกดาวคณะ
ก่อนวันงาน รุ่นพี่บอกว่าแต่งตัวสบายๆ เราก็นะ เอาเถอะ มาขนาดนี้แล้ว มึ_จะทำอะไรก็ทำ! 5555555
แต่พอถึงวันงาน ก็ได้แต่งตัวสบายๆจริงๆ
สวยเนอะ
โดนตบรัวๆ
สบายมากกกกกกกกกกก สบายโครตตตตตต โอบิรัดพุง ก้าวขึ้นบันไดก็ลำบาก ขนตาก็กระพือเป็นกันสาด แถมบังทัศนะวิสัยอีกกกกก
แต่งตัวสบายๆมากแกรรรรรรรรร
แต่ตอนนั้นเราก็เริ่มรู้สึกละว่าเราแต่งเป็นผู้หญิงแล้วได้รับคำชมตลอด
(อีนี่บ้ายออีกจ้าาา)
ก็เลยคิดว่าถ้าเราเป็นทอมแบบนี้ เราจะต้องเป็นไปอีกนานแค่ไหนกัน ตอนเราอายุ 50 เราคงเป็นทอมแก่ๆ เรื่องรักก็เป็นไปได้ยาก กับการจะลงเอยกับใครซักคนไปจนตายด้วยสภาพแบบนี้ อย่ากระนั้นเลย
ด้วยพลังแห่งจันทรา จงเปลี่ยนข้าเป็นผู้หญิงบัดเดี๋ยวนี้!
หลังจากนั้นเราก็เริ่มไว้ผมยาวมาเรื่อยๆ พยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้ตัดผม เพราะเป็นคนที่เวลาเครียดชอบทำอะไรกับผม ทั้งตัด ทั้งย้อมสี เคยเครียดถึงขนาดอยู่ๆก็ตัดจอนทิ้งข้างเดียวด้วย 55555555555555555
ผมเริ่มได้ ต่อมาเราก็เริ่มหัดแต่งหน้า คนอื่นเขาเริ่มจากการทาแป้ง เขียนคิ้ว อินี่ไม่จ้า 55555555555555
เริ่มจากกรีดอายไลน์เนอร์เลยจ้าาา จำได้ว่าซื้ออายไลน์เนอร์ครั้งแรกของ Mei linda ตัวดินสอที่เซ็นทรัลลาดพร้าว
ละตอนซื้อเค้าบอกมาจากเกาหลี แท่งละสองร้อย นี่ก็รีบคว้า เห็นราคาไม่แพง ของก็เหลือไม่เยอะ
ตอนนี้ซื้อมาราคา 80 - 100 บาท อยากกลับไปตบหัวตัวเอง 555555
ผลออกมาเป็นแบบนี้จ้าา
หางชี้ไปคนละทาง 555555555555555555 ตลกตัวเองมากกกกก โอยยยย
หลังจากนั้นเราก็เริ่มสิงห้องแป้ง เริ่มทาบีบี ซื้อเคล็นซิ่งมาล้างเมคอัพ
(รู้จักเคล็นซิ่งนะ ธรรมดาซะที่ไหน แต่ไม่รู้จักทาครีมค่ะ 555555 บ้าไปอีก)
หลังจากนั้นก็เรียนรู้การแต่งหน้าแบบลองผิดบ้าง ถูกบ้าง มั่วบ้าง ไม่เท่ากันบ้าง ไปเรื่อยๆ
วันไหนกรีดตาสวย ไม่หนาเกิน ไม่ยาวเกิน ตวัดกำลังดี วันนั้นจะรู้สึกแฮปปี้มากกกกกกกก
และเริ่มรุ้จักซื้อเสื้อผ้าสวยๆมาใส่ ให้ดูเป็นผู้เป็นคนบ้าง หลังจากแต่งตัวแมนๆมาตลอด
แล้วก็เริ่มย้อมผมครั้งแรก
สีแว๊นซ์มาก
และสีนี้ที่อยากทำซักครั้งก่อนตาย ย้อมเองกับมือ เป็นสีที่ทำแล้วมีความสุขมาก เป็นสีที่เราชอบมาก
เคยไปทำที่ร้านในห้างสรรพสินค้าย่านลาดพร้าว เสียไป 1,200 บาทถ้วน ได้สีแดงอมม่วงที่อยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็หลุด
แต่พอเราทำเองอยู่ได้เกือบๆสองเดือน มีความสุขมากกับสีนี้
(อยากทำอีกกกก แงงงงงง)
สุดท้ายของความพัฒนา เราไปศัลยกรรมจมูกมากับคุณหมอไพศาล
เราโอเคกับคุณหมอท่านนี้นะคะ ด้วยราคาที่ไม่แพงและคุณภาพที่จัดอยู่ในเกณฑ์ดี
จริงๆป๊าเราไม่ให้ทำด้วย แต่ม๊าสนับสนุน 555555555555
ม๊าพูดกับเราว่า อยากทำก็ไปทำเลย ขอป๊าก็ไม่ได้ทำ ทำเสร็จป๊าไม่แงะจมูกออกมาหรอก
(หม่าม๊าเราวัยรุ่นมากกกก 5555555)
เลยเป็นแบบนี้
*รูปไม่ชัดขออภัยนะคะ
เราก็ดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นจนเพื่อนๆพากันแปลกใจ อินี่กลับใจแล้วหรอ 5555555
เราไม่อยากให้คำจำกัดความว่ากลับใจนะ ช่วงเวลาวัยรุ่นมันย่อมมีการลองผิดลองถูกอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอย่าง
เราแอบคิดด้วยซ้ำว่าถ้าเราไม่ได้อยู่มัธยมหญิงล้วน เราอาจจะไม่ได้มีช่วงเวลาที่เป็นทอมมาก่อนก็ได้
เรอะ ?
พล่ามมาเยอะเลย ใครมีอะไรอยากถามบอกได้เลยนะ เค้าอยากตอบ 555555555
ทั้งเรื่องสีผม เรื่องทำจมูก เรื่องสกินแคร์ที่ใช้
ยกเว้นเรื่องแบรนด์ยาคุม 55555
อยากมีเพื่อนเมาท์ 55555555
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆในพันทิพให้เราได้มีความสุขกับการย้อนมองตัวเองในวัยเด็กจนถึงตอนนี้นะคะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่าาาา
เย้ๆ จบแล้วว
[[ MAPEWITHME ]] จากเด็กชาย สู่ นางสาว ..เรามาไกลแค่นี้ก็ดีเหลือเกินน ❤️
จากหัวข้อกระทู้ที่เขียนไว้ เรามิได้เป็นสาวดุ้นแต่อย่างใด แต่ในทางกลับกันนั้น ..นั้น นั้น นั้น ..
เราเคยเป็น สาวหล่อ มาก่อนต่างหาก (แอร้ยย ..เขินจะรำลึกอดีตตัวเอง)
แต่ แต่ แต่ ..ตอนนี้เราเป็นผู้หญิงละนะฮร้า ถึงแม้บางกริยายังมีความห้าวอยู่บ้าง
ขอนิดนึง คือเสียงเราจะห้าวหาญชาญชัยฟังคล้ายชายฉกรรจ์มาก ถ้าคิดไม่ออก ลองนึกถึงเหตุการณ์ที่มีสาวสองคนนึงมาทักเราว่าเราทานยาคุมแบรนด์อะไร เพราะหน้า ผิว หุ่น มีความเป็นผู้หญิงมาก และนางเข้าใจว่าเราเป็นสาวสอง!!
อ่าห์... อดีตอันเลวร้ายและขมขื่น
เหตุผลที่มาตั้งกระทู้นี้ก็แค่อยากแบ่งปันค่ะ หลังจากที่เพื่อนได้ส่งอดีตอันเลวร้ายมาให้ดูเมื่อคืนก่อน
พอเทียบกับปัจจุบันแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า
เราช่างมาไกลเหลือเกินนน..
จากอดีตแบบนี้ !
หรือแบบนี้ !
แบบนี้ก็มี !
หรือจะแบบเน้ !!
จะเห้นได้ว่าไม่ได้ดูแลอะไรหนังหน้าเลยยยยยยยยย สิวเม็ดเบ้อเร่อ และชอบแกะด้วยนะ
แต่ตอนนั้นจะว่าไปก็หล่อนะเออ สาวเยอะด้วยนะแกรรรรรรร 55555555555555
หลังจากเราเรียนจบและต่อมหาวิทยาลัย
เราได้เข้าเรียนต่อมหาลัยที่เรารู้จักรุ่นพี่ปีสองอยู่หลายคน
และมีคำสั่งจากพี่ปีสองสั่งมาถึงน้องมะพีปีหนึ่งว่า ว่า ว่า ว่าาาา
ให้น้องมะพีเข้าคัดเลือกดาวประจำคณะ!!!!!!
ในใจตอนนั้นแบบ อืมมม ทำใจไว้แล้วว่าต้องโดนแกล้งแหล่ะ แค่ไม่คิดว่าจะกล้าเอาไปเข้าคัดเลือกดาวคณะ
ก่อนวันงาน รุ่นพี่บอกว่าแต่งตัวสบายๆ เราก็นะ เอาเถอะ มาขนาดนี้แล้ว มึ_จะทำอะไรก็ทำ! 5555555
แต่พอถึงวันงาน ก็ได้แต่งตัวสบายๆจริงๆ
สวยเนอะ โดนตบรัวๆ
สบายมากกกกกกกกกกก สบายโครตตตตตต โอบิรัดพุง ก้าวขึ้นบันไดก็ลำบาก ขนตาก็กระพือเป็นกันสาด แถมบังทัศนะวิสัยอีกกกกก
แต่งตัวสบายๆมากแกรรรรรรรรร
แต่ตอนนั้นเราก็เริ่มรู้สึกละว่าเราแต่งเป็นผู้หญิงแล้วได้รับคำชมตลอด (อีนี่บ้ายออีกจ้าาา)
ก็เลยคิดว่าถ้าเราเป็นทอมแบบนี้ เราจะต้องเป็นไปอีกนานแค่ไหนกัน ตอนเราอายุ 50 เราคงเป็นทอมแก่ๆ เรื่องรักก็เป็นไปได้ยาก กับการจะลงเอยกับใครซักคนไปจนตายด้วยสภาพแบบนี้ อย่ากระนั้นเลย
ด้วยพลังแห่งจันทรา จงเปลี่ยนข้าเป็นผู้หญิงบัดเดี๋ยวนี้!
หลังจากนั้นเราก็เริ่มไว้ผมยาวมาเรื่อยๆ พยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้ตัดผม เพราะเป็นคนที่เวลาเครียดชอบทำอะไรกับผม ทั้งตัด ทั้งย้อมสี เคยเครียดถึงขนาดอยู่ๆก็ตัดจอนทิ้งข้างเดียวด้วย 55555555555555555
ผมเริ่มได้ ต่อมาเราก็เริ่มหัดแต่งหน้า คนอื่นเขาเริ่มจากการทาแป้ง เขียนคิ้ว อินี่ไม่จ้า 55555555555555
เริ่มจากกรีดอายไลน์เนอร์เลยจ้าาา จำได้ว่าซื้ออายไลน์เนอร์ครั้งแรกของ Mei linda ตัวดินสอที่เซ็นทรัลลาดพร้าว
ละตอนซื้อเค้าบอกมาจากเกาหลี แท่งละสองร้อย นี่ก็รีบคว้า เห็นราคาไม่แพง ของก็เหลือไม่เยอะ
ตอนนี้ซื้อมาราคา 80 - 100 บาท อยากกลับไปตบหัวตัวเอง 555555
ผลออกมาเป็นแบบนี้จ้าา
หางชี้ไปคนละทาง 555555555555555555 ตลกตัวเองมากกกกก โอยยยย
หลังจากนั้นเราก็เริ่มสิงห้องแป้ง เริ่มทาบีบี ซื้อเคล็นซิ่งมาล้างเมคอัพ
(รู้จักเคล็นซิ่งนะ ธรรมดาซะที่ไหน แต่ไม่รู้จักทาครีมค่ะ 555555 บ้าไปอีก)
หลังจากนั้นก็เรียนรู้การแต่งหน้าแบบลองผิดบ้าง ถูกบ้าง มั่วบ้าง ไม่เท่ากันบ้าง ไปเรื่อยๆ
วันไหนกรีดตาสวย ไม่หนาเกิน ไม่ยาวเกิน ตวัดกำลังดี วันนั้นจะรู้สึกแฮปปี้มากกกกกกกก
และเริ่มรุ้จักซื้อเสื้อผ้าสวยๆมาใส่ ให้ดูเป็นผู้เป็นคนบ้าง หลังจากแต่งตัวแมนๆมาตลอด
แล้วก็เริ่มย้อมผมครั้งแรก
สีแว๊นซ์มากและสีนี้ที่อยากทำซักครั้งก่อนตาย ย้อมเองกับมือ เป็นสีที่ทำแล้วมีความสุขมาก เป็นสีที่เราชอบมาก
เคยไปทำที่ร้านในห้างสรรพสินค้าย่านลาดพร้าว เสียไป 1,200 บาทถ้วน ได้สีแดงอมม่วงที่อยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็หลุด
แต่พอเราทำเองอยู่ได้เกือบๆสองเดือน มีความสุขมากกับสีนี้ (อยากทำอีกกกก แงงงงงง)
สุดท้ายของความพัฒนา เราไปศัลยกรรมจมูกมากับคุณหมอไพศาล
เราโอเคกับคุณหมอท่านนี้นะคะ ด้วยราคาที่ไม่แพงและคุณภาพที่จัดอยู่ในเกณฑ์ดี
จริงๆป๊าเราไม่ให้ทำด้วย แต่ม๊าสนับสนุน 555555555555
ม๊าพูดกับเราว่า อยากทำก็ไปทำเลย ขอป๊าก็ไม่ได้ทำ ทำเสร็จป๊าไม่แงะจมูกออกมาหรอก
(หม่าม๊าเราวัยรุ่นมากกกก 5555555)
เลยเป็นแบบนี้
*รูปไม่ชัดขออภัยนะคะ
เราก็ดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นจนเพื่อนๆพากันแปลกใจ อินี่กลับใจแล้วหรอ 5555555
เราไม่อยากให้คำจำกัดความว่ากลับใจนะ ช่วงเวลาวัยรุ่นมันย่อมมีการลองผิดลองถูกอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอย่าง
เราแอบคิดด้วยซ้ำว่าถ้าเราไม่ได้อยู่มัธยมหญิงล้วน เราอาจจะไม่ได้มีช่วงเวลาที่เป็นทอมมาก่อนก็ได้
เรอะ ?พล่ามมาเยอะเลย ใครมีอะไรอยากถามบอกได้เลยนะ เค้าอยากตอบ 555555555
ทั้งเรื่องสีผม เรื่องทำจมูก เรื่องสกินแคร์ที่ใช้
ยกเว้นเรื่องแบรนด์ยาคุม 55555อยากมีเพื่อนเมาท์ 55555555
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆในพันทิพให้เราได้มีความสุขกับการย้อนมองตัวเองในวัยเด็กจนถึงตอนนี้นะคะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่าาาา
เย้ๆ จบแล้วว