สวัสดีชาวห้องรัชดาทั้งหลายครับ กระทู้ที่ผมตั้งขึ้นมานี้ ผมนั้งคิดมานานมากแล้วว่าจะตั้งดีมั้ย เพราะเป็นคนที่เรียบเรียงหรือเล่าเรื่องได้ไม่ค่อยดี และก็ไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้เท่าไหร่ แต่วันหนึ่งผมก็คิดว่าสิ่งที่ผมจะเล่านี้อาจจะเป็นกำลังใจให้ ใครอีกหลายคนที่ชื่นชอบ Bigbike ได้มีแรงผลักดันได้เหมือนผมบ้าง ซึ่งตัวผมเองมักจะชอบอิจฉาเพื่อนๆหรือน้องๆบ้างคนที่บ้านรวยฐานะดีสามารถขอที่บ้านซื้อให้ได้ แต่ตัวผมกว่าจะได้มาต้องเหนือย เป็นสองเท่า ของคนทั่วไป
ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาในการอวดใดๆ นะครับ เผื่อมีคนเข้าใจกันอย่างนั้น
เกริ่นมาพอละครับ ที่นี้จะเข้าเรื่องละ ละครับ.....เนื่องจากผมเห็นพี่น้องที่ชื่นชอบ Bigbike หลายคนที่ไม่ได้เกิดมารวย หรือทางบ้านมีฐานะดีพอจะซื้อ หรือครอบครอง คือต้องซื้อด้วยเงินตัวเอง บ้างคนตัดพรอ ต่างๆนาๆ น้องๆบ้างคนบอกพยายามจะเก็บเงิน ให้ได้ ซึ่งผมเองก็ผ่านจุดนี้มาได้แล้ว เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ที่ Bigbike ทำให้ชีวิต ผมเปลี่ยน
เริ่มต้นเลย ตัวผมเนี้ย ค่อนข้างชอบ Bigbike มาก ในช่วงต้นที่เรียน ปวช. ก็ฝันแค่ว่าจะมี CBr150r ขี่ก็บุญแล้วครับ 555+แต่เนื่องด้วยทางบ้านไม่ได้รวยอะไรแถม บิดาก็เสียอีก เหลือแม่แค่คนเดี่ยว เงินเรียนก็มรดกสุดท้ายของพ่อ เฮอ ตอนนั้นก็ฝันต่อไป แต่ในเพื่อนรุ่นๆเดี่ยวกันไม่มีใครชอบเหมือนผมเลย เน้นไปทางแว๊นกันสวนใหญ่
พอเริ่มเข้ามหาลัย เริ่มมีความจำเป็นที่ต้องใช้มอไซค์จริงๆ ซะแล้ว มอไซค์ก็ราคาแพงกันซะเหลือเกินครับ CBR150 ในตอนนั้น ก็7-8หมื่น ผ่อนจบเป็นแสน อุตะ แพงเกินไม่ไหวๆ ไปๆมาๆ เออ มือสองก็ได้นิหว่า ตอนนั้นเลยได้จัด CBR150R มือสองมาอครับ ด้วยราคา 28,0000 จร้า ถูกใจจริงๆ หลังจากนั้นก็Happy ได้ตามฝันตอนวัยรุ่นตอนต้นแล้วเย้ๆๆ อ่อ ที่มาของเงินที่ซื้อ CBR150 มือสองมา อันนี้ท่านแม่ให้มานะครับ ผมก็พยายามหาที่ถูกที่สุดแล้ว ผมรักรถคันนี้มาเพราะเป็นรถของผมเองคันแรกเลยถึงแม้จะเงินแม่ก็เหอะ 555+
แต่...ครับแต่ ..หนังม้วนเดิมก็กลับมาครับผม ช่วงนั้นเรียนมาถึงปี 3 ละครับ เกิดเหตุการณ์ที่คาดฝันไว้แล้ว มันก็มาจริงๆ CBr150-CBr250i ออกมาครับ
โอ้ยกิเลสมาเต็มๆ แต่ครับแต่ มีแต่ตลอด ในครั้งนี้มันไม่ใช่ด้วยความจำเป็น ครั้นจะเปลี่ยนรถใหม่ ก็ใช่เหตุ บ้านฉานไม่ได้รวยขนาดนั้นนะเฟ้ย ทำไงดีๆ เฟ้อเจ้อมากอยากได้ๆ ดูรีวิว CBR250 เกือบทุกวันๆ จนสุดท้ายแรงผลักดันความมุง (ด้วยแต่เดิมตัวผมมีความมุงมั้นอยู่แล้วว่าจะรีบเรียนให้จบ เพื่อจะได้ไม่เป็นภาระทางบ้าน เนื่องจากผมกู้เรียน แถมเงินค่ากินอยู่ท่านพี่ชายก็ให้เดือนละ 2 พัน ตอนนี้เพิ่มความมุงมั่นมาอีกว่าจะรีบเรียนให้จบเก็บเงินออก CBR250 จ้า)
ด้วยแรงผลักดันแบบเด็กๆของ ผมพอขึ้นปี 4 ผมเหลือวิชา เรียนเพียงแค่ เทอมละ 1-2 ตัว ผมจึงรีบเลยคราบ หางานพิเศษทำสิรออะไรเดียวก็ไม่ได้ขี่หรอก อิอิ และแล้วตัวผมก็ได้งานทำ เป็นงานoffice ได้วันละ 400คราบผม ดีใจมาก ทำงานอยู่ 3-4 เดือน เก็บเงิน +ขายคันเก่าจร้า ซึ่งตอนขายนี้ไม่ได้บอกใครเลยโดนที่บ้านด่ายับเยิน 555+ก็ทำหูทวนลมไป อิอิ เก็บเงินได้สุดท้ายก็ได้เงินมาดาว์ เจ้า CBR250ABS จนได้ครับผม ตอนนั้นอายุแค่20เอง เกือบไม่ผ่านไฟแนนท์ แต่กว่าจะผ่านจุดนี้มาได้เถียงกะที่บ้านมากมาย เด็กดื้อจริงๆ
หลังจากได้รถคันนี้มาเป็นคันที่ผมปลื้มมากๆ เพราะพยายาม เก็บเงินเอง ส่วนหนึ่งด้วย เรียนไปทำงานไปผ่อนรถไป เกินตัวจริงๆ
อ่อที่สำคัญผมไม่ลืมที่จะไปเรียน ขับขี่ปลอดภัย ครับไปเรียนที่นี้ได้ความรู้ความคล่องตัวเพิ่มขึ้นมากครับ
เริ่มขี่เกียจอ่านกันรึยังครับ 555+ ความฝันมันยาววๆ แต่สามารถทำให้เป็นจริงได้ครับ .....ยังไม่จบครับๆ มีต่อๆ เพราะมันไม่จบแค่ CBR250 แน่ๆ
แล้วหลังจากนั้นตัวผมก็ขี่เจ้า250นี้ เรื่อยจนทำงานได้ 1 ปี หนังม้วนเดิม จ๊ะ กลับมาอีกแล้วรายได้เพิ่มขึ้น กิเลสเจ้าเก่ามันมาอีกแล้ว ครับ CBR500 มันออกมาอีกแล้วคราบบบบ กิเลสๆจร้า แต่..ครับแต่...มันแรงขึ้นจริงครับแต่มิติรถมันยังไม่โดนใจ ผมเลยกำเงินต่อไป สุดท้ายตัดใจจะเก็บเงินไว้ปิดเจ้า250 ของผมครับ แต่...เจ้ากิเลสผมละเจ็บใจมันจริงๆ สุดท้ายผมแพ้มันอีกแล้วเอาเงินที่เก็บได้ไปดาว์ เจ้า นินจา 650 ซะงั้น
ตามสูตรที่บ้านด่ายับจร้าไม่เอารถเก๋งนู้นนี้นั้น เออ...ผมเห็นแก่ตัวครับไม่ได้อยากได้รถเก๋ง ไม่ได้อยากพาที่บ้านไปไหน แถมรถที่บ้านก็มีอยู่แล้วด้วยย เอามาทำไมละ อิอิ สุดท้ายก็ จบเหมือนเดิม เจ้า นินจา650 มาประจำการเรียบร้อย ซึ่งตอนที่ผมขายเจ้า250 ไปน้ำตาผมเกือบไหลเมื่อเห็นเจ้าของคนใหม่ควบมันออกไป เศร้าจริงไรจริงครับ
ท่านผู้อ่านๆที่ตั้งใจอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ อาจจะสงสัยบ้างแล้ว ว่าสุดท้ายมันเปลี่ยนชีวิตผมอย่างไรบ้าง ผมจะสรุปให้อ่านละกันนะครับเพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้ที่ใฝ่ฝันเหมือนผม
1.เริ่มจาก ตอนเรียนมันทำให้ตัวผมมุ่งมันกว่าเพื่อนๆคนอื่นมาก เพราะอยากรีบทำงานเก็บเงิน ผมจึงลงเรียนเยอะกว่าเพื่อนๆ 2 เท่า
2.ทำให้ช่วงทำงาน ผมขยันหาเงินกว่าคนทั่วไป 2เท่า เช่นกัน ผมทำงานเสริม จนปัจจุบันงามเสริมแซงเงินเดือนประจำแล้ว อิอิ
3.เพราะผมมีภาระที่ต้องจ่าย ให้ที่บ้าน ผ่อนชำระหนี้กู้ยืมเรียน ผมจึงต้องค่อยข้างประหยัดเพื่อความฝัน กับความรับผิดชอบ
4.ทำให้ผมมีความมุ่งมั่น ว่าเป้าหมายคืออะไร มีความฝันอะไรต่อไป ทำให้ผมทุ่มเท และไม่หลงทาง
5.และด้วยความุ่งมั่นเหล่านี้ผมให้ทุกวันเป็นกำไรจากความขยัน จนรายได้ เยอะกว่าผู้จัดการที่ทำงานเก่าซธอีก 555+
ปล.ความฝันทุกช่วงเวลาของผมจะต้องมี Bigbike มาเกี่ยวข้องด้วยซะเสมอ ค่อยข้างอาการหนักครับ อิอิ และตอนนี้ความฝันสูงสุดสำหรับ Bigbikeของผมคงอาจจะจบแค่ 650 นี้ละครับ เพราะแค่นี้ก็เติมน้ำมันจะไม่ไหวแล้ว 555+
ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เพื่อเป็นกำลังใจต่อผู้อื่นจริงๆครับ เพราะตัวผมเองก็ไม่ได้รวย อะไร แถมอายุก็ยังไม่ได้เยอะ อะไรเลย ได้มาเพราะทำงานหนักกว่าชาวบ้านทั่วไปก็เท่านั้นครับ และที่ทนทำงานหนักก็เพราะความฝัน ครับ ซึ่งวันนี้ผมก็ทำได้ตามที่ต้องการแล้ว
หากตัวคุณเองมีความฝันแรงกล้าพอผมเชื่อว่าทุกคนทำได้หมด ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่พยายามอ่านกันจนจบนะครับ ขอเซ็นเซอร์หน้านะครับ เพราะคิดว่าคนในนนี้ต้องมีเป็นเพื่อนร่วมFace bookผมแน่ๆ อิอิ
ก็แค่ Bigbike....ทำไมถึงทำให้ชีวิตเปลี่ยน มีความฝัน ความมุ่งมั้น เป้าหมาย
ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาในการอวดใดๆ นะครับ เผื่อมีคนเข้าใจกันอย่างนั้น
เกริ่นมาพอละครับ ที่นี้จะเข้าเรื่องละ ละครับ.....เนื่องจากผมเห็นพี่น้องที่ชื่นชอบ Bigbike หลายคนที่ไม่ได้เกิดมารวย หรือทางบ้านมีฐานะดีพอจะซื้อ หรือครอบครอง คือต้องซื้อด้วยเงินตัวเอง บ้างคนตัดพรอ ต่างๆนาๆ น้องๆบ้างคนบอกพยายามจะเก็บเงิน ให้ได้ ซึ่งผมเองก็ผ่านจุดนี้มาได้แล้ว เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ที่ Bigbike ทำให้ชีวิต ผมเปลี่ยน
เริ่มต้นเลย ตัวผมเนี้ย ค่อนข้างชอบ Bigbike มาก ในช่วงต้นที่เรียน ปวช. ก็ฝันแค่ว่าจะมี CBr150r ขี่ก็บุญแล้วครับ 555+แต่เนื่องด้วยทางบ้านไม่ได้รวยอะไรแถม บิดาก็เสียอีก เหลือแม่แค่คนเดี่ยว เงินเรียนก็มรดกสุดท้ายของพ่อ เฮอ ตอนนั้นก็ฝันต่อไป แต่ในเพื่อนรุ่นๆเดี่ยวกันไม่มีใครชอบเหมือนผมเลย เน้นไปทางแว๊นกันสวนใหญ่
พอเริ่มเข้ามหาลัย เริ่มมีความจำเป็นที่ต้องใช้มอไซค์จริงๆ ซะแล้ว มอไซค์ก็ราคาแพงกันซะเหลือเกินครับ CBR150 ในตอนนั้น ก็7-8หมื่น ผ่อนจบเป็นแสน อุตะ แพงเกินไม่ไหวๆ ไปๆมาๆ เออ มือสองก็ได้นิหว่า ตอนนั้นเลยได้จัด CBR150R มือสองมาอครับ ด้วยราคา 28,0000 จร้า ถูกใจจริงๆ หลังจากนั้นก็Happy ได้ตามฝันตอนวัยรุ่นตอนต้นแล้วเย้ๆๆ อ่อ ที่มาของเงินที่ซื้อ CBR150 มือสองมา อันนี้ท่านแม่ให้มานะครับ ผมก็พยายามหาที่ถูกที่สุดแล้ว ผมรักรถคันนี้มาเพราะเป็นรถของผมเองคันแรกเลยถึงแม้จะเงินแม่ก็เหอะ 555+
แต่...ครับแต่ ..หนังม้วนเดิมก็กลับมาครับผม ช่วงนั้นเรียนมาถึงปี 3 ละครับ เกิดเหตุการณ์ที่คาดฝันไว้แล้ว มันก็มาจริงๆ CBr150-CBr250i ออกมาครับ
โอ้ยกิเลสมาเต็มๆ แต่ครับแต่ มีแต่ตลอด ในครั้งนี้มันไม่ใช่ด้วยความจำเป็น ครั้นจะเปลี่ยนรถใหม่ ก็ใช่เหตุ บ้านฉานไม่ได้รวยขนาดนั้นนะเฟ้ย ทำไงดีๆ เฟ้อเจ้อมากอยากได้ๆ ดูรีวิว CBR250 เกือบทุกวันๆ จนสุดท้ายแรงผลักดันความมุง (ด้วยแต่เดิมตัวผมมีความมุงมั้นอยู่แล้วว่าจะรีบเรียนให้จบ เพื่อจะได้ไม่เป็นภาระทางบ้าน เนื่องจากผมกู้เรียน แถมเงินค่ากินอยู่ท่านพี่ชายก็ให้เดือนละ 2 พัน ตอนนี้เพิ่มความมุงมั่นมาอีกว่าจะรีบเรียนให้จบเก็บเงินออก CBR250 จ้า)
ด้วยแรงผลักดันแบบเด็กๆของ ผมพอขึ้นปี 4 ผมเหลือวิชา เรียนเพียงแค่ เทอมละ 1-2 ตัว ผมจึงรีบเลยคราบ หางานพิเศษทำสิรออะไรเดียวก็ไม่ได้ขี่หรอก อิอิ และแล้วตัวผมก็ได้งานทำ เป็นงานoffice ได้วันละ 400คราบผม ดีใจมาก ทำงานอยู่ 3-4 เดือน เก็บเงิน +ขายคันเก่าจร้า ซึ่งตอนขายนี้ไม่ได้บอกใครเลยโดนที่บ้านด่ายับเยิน 555+ก็ทำหูทวนลมไป อิอิ เก็บเงินได้สุดท้ายก็ได้เงินมาดาว์ เจ้า CBR250ABS จนได้ครับผม ตอนนั้นอายุแค่20เอง เกือบไม่ผ่านไฟแนนท์ แต่กว่าจะผ่านจุดนี้มาได้เถียงกะที่บ้านมากมาย เด็กดื้อจริงๆ
หลังจากได้รถคันนี้มาเป็นคันที่ผมปลื้มมากๆ เพราะพยายาม เก็บเงินเอง ส่วนหนึ่งด้วย เรียนไปทำงานไปผ่อนรถไป เกินตัวจริงๆ
อ่อที่สำคัญผมไม่ลืมที่จะไปเรียน ขับขี่ปลอดภัย ครับไปเรียนที่นี้ได้ความรู้ความคล่องตัวเพิ่มขึ้นมากครับ
เริ่มขี่เกียจอ่านกันรึยังครับ 555+ ความฝันมันยาววๆ แต่สามารถทำให้เป็นจริงได้ครับ .....ยังไม่จบครับๆ มีต่อๆ เพราะมันไม่จบแค่ CBR250 แน่ๆ
แล้วหลังจากนั้นตัวผมก็ขี่เจ้า250นี้ เรื่อยจนทำงานได้ 1 ปี หนังม้วนเดิม จ๊ะ กลับมาอีกแล้วรายได้เพิ่มขึ้น กิเลสเจ้าเก่ามันมาอีกแล้ว ครับ CBR500 มันออกมาอีกแล้วคราบบบบ กิเลสๆจร้า แต่..ครับแต่...มันแรงขึ้นจริงครับแต่มิติรถมันยังไม่โดนใจ ผมเลยกำเงินต่อไป สุดท้ายตัดใจจะเก็บเงินไว้ปิดเจ้า250 ของผมครับ แต่...เจ้ากิเลสผมละเจ็บใจมันจริงๆ สุดท้ายผมแพ้มันอีกแล้วเอาเงินที่เก็บได้ไปดาว์ เจ้า นินจา 650 ซะงั้น
ท่านผู้อ่านๆที่ตั้งใจอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ อาจจะสงสัยบ้างแล้ว ว่าสุดท้ายมันเปลี่ยนชีวิตผมอย่างไรบ้าง ผมจะสรุปให้อ่านละกันนะครับเพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้ที่ใฝ่ฝันเหมือนผม
1.เริ่มจาก ตอนเรียนมันทำให้ตัวผมมุ่งมันกว่าเพื่อนๆคนอื่นมาก เพราะอยากรีบทำงานเก็บเงิน ผมจึงลงเรียนเยอะกว่าเพื่อนๆ 2 เท่า
2.ทำให้ช่วงทำงาน ผมขยันหาเงินกว่าคนทั่วไป 2เท่า เช่นกัน ผมทำงานเสริม จนปัจจุบันงามเสริมแซงเงินเดือนประจำแล้ว อิอิ
3.เพราะผมมีภาระที่ต้องจ่าย ให้ที่บ้าน ผ่อนชำระหนี้กู้ยืมเรียน ผมจึงต้องค่อยข้างประหยัดเพื่อความฝัน กับความรับผิดชอบ
4.ทำให้ผมมีความมุ่งมั่น ว่าเป้าหมายคืออะไร มีความฝันอะไรต่อไป ทำให้ผมทุ่มเท และไม่หลงทาง
5.และด้วยความุ่งมั่นเหล่านี้ผมให้ทุกวันเป็นกำไรจากความขยัน จนรายได้ เยอะกว่าผู้จัดการที่ทำงานเก่าซธอีก 555+
ปล.ความฝันทุกช่วงเวลาของผมจะต้องมี Bigbike มาเกี่ยวข้องด้วยซะเสมอ ค่อยข้างอาการหนักครับ อิอิ และตอนนี้ความฝันสูงสุดสำหรับ Bigbikeของผมคงอาจจะจบแค่ 650 นี้ละครับ เพราะแค่นี้ก็เติมน้ำมันจะไม่ไหวแล้ว 555+
ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เพื่อเป็นกำลังใจต่อผู้อื่นจริงๆครับ เพราะตัวผมเองก็ไม่ได้รวย อะไร แถมอายุก็ยังไม่ได้เยอะ อะไรเลย ได้มาเพราะทำงานหนักกว่าชาวบ้านทั่วไปก็เท่านั้นครับ และที่ทนทำงานหนักก็เพราะความฝัน ครับ ซึ่งวันนี้ผมก็ทำได้ตามที่ต้องการแล้ว
หากตัวคุณเองมีความฝันแรงกล้าพอผมเชื่อว่าทุกคนทำได้หมด ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่พยายามอ่านกันจนจบนะครับ ขอเซ็นเซอร์หน้านะครับ เพราะคิดว่าคนในนนี้ต้องมีเป็นเพื่อนร่วมFace bookผมแน่ๆ อิอิ