ตอนแรก http://ppantip.com/topic/32581120
ตอนที่ 2 http://ppantip.com/topic/32585161

สตูเนื้อกวางเรนเดียร์กับขนมปังถูกจัดเตรียมขึ้นโต๊ะ ด้วยฝีมือของเรืออากาศโทเอลม่า เลย์โวแนน เด็กสาวที่เหมือนเป็นที่พักใจเพียงคนเดียวของหมู่รบ ความไร้เดียงสาของเธอ ทำให้แม้แต่ บิวร์ลิ่ง ก็เคยลูบหัวอยู่หลายครั้งด้วยความเอ็นดู

“เอ๋... ? เนื้อกวางอีกแล้วเหรอ” แคทเธอรีนเจ้าของทรวงอกมหึมา แห่งลิเบเรี่ยนกล่าวท้วง

แรกๆทุกคนเหมือนจะตื่นเต้นดีใจกับเนื้อกวางหนักกว่าร้อยกิโลกรัมที่บิวร์ลิ่งล่ามาได้ แต่พอผ่านไปสามวัน แม้จะเป็น สเต็กเนื้อกวางที่มีรสหวานฉ่ำที่สุดก็ยังต้องมีบ่นกันบ้าง

“อดทนหน่อยนะคะทุกคน ตอนนี้เราเหลือขาอีกแค่ข้างเดียวแล้ว”

เอลม่าผู้พยายามคิดค้นเมนูต่างๆจากเนื้อกวางตัวเดียวให้เป็นอาหารสารพัด กล่าวให้กำลังใจ แม้สภาพภูมิอากาศที่ซุโอมุสนี่จะทำให้ของสดเสียยากกว่าที่เป็น แต่ถ้าปล่อยไว้นานรสชาดของมันจะแย่ลงเรื่อยๆอยู่ดี

ในที่สุดทุกคนก็มาล้อมวงรอบโต๊ะอาหารพร้อมหน้าพร้อมตา อุรซุล่า ฮาร์ทมันน์ยังคงพลิกหนังสืออ่านไปด้วยระหว่างทานอาหาร ท่าทางเธอไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่ากำลังกินอะไรอยู่ ขณะที่โทโมโกะถูก ฮารุกะ กับ เซนจูพินา คอยเกาะแกะกระแซะอยู่ตลอดเวลา โดยแคทเธอรีนยังคงกินไปพูดไปแม้จะไม่ได้มีใครตั้งใจฟังเธอเลย และบิวร์ลิ่งนั่งสูบบุหรี่คนเดียวห่างไปจากโต๊ะ ทั้งหมดนี้ทำให้รู้ว่าวันนี้ก็เป็นวันปกติอีกหนึ่งวันของกองบินอาสา เว้นแต่ว่า...

“ทุกคนคะ !”

เรืออากาศโท เอลม่า เลโวเนน ประกาศขึ้นท่ามกลางบรรยากาศอาหารเช้า

“วันนี้ฉันมีเรื่องสำคัญจะประกาศ”

เอลม่า เล่าให้ทุกคนที่กำลังทานไปฟังไปว่า หลังจากที่เธอได้เขียนรายงานเกี่ยวกับ นิวรอย รูปร่างมนุษย์ส่งให้กองทัพ ทางคาร์ลสแลนด์และเหล่าพันธมิตรประเทศอื่นๆก็ได้เริ่มให้ความสนใจกับสถานการณ์ในซุโอมุสมากขึ้น โดยวันนี้จะมีเครื่องบินลำเลียงยุทธโปกรณ์ สเบียง ยา มาส่งพร้อมทั้ง วิทช์ อีกหนึ่งคน

“วิทช์ ?” แคทเธอรีนพูดสวนขึ้นอย่างประหลาดใจ ก่อนที่จะสำลักอาหารลงไปนั่งตัวงอให้ อุรซุล่าทุบหลังให้

“มีกำลังเสริมส่งมาเพิ่มอย่างนั้นเหรอ ?” โทโมโกะ ถามต่อ

“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ...” เอลม่าตอบ “ดูเหมือนจะเป็นผู้เชี่ยชาญด้านทักษะเวท [Magic Skills] มากกว่า”

“ทักษะเวท!?” แคทเธอรีนที่ยังไม่หายสำลักดีสวนขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะลงไปนั่งจุกอีกรอบ

ทักษะเวท หนึ่งในอาวุธสำคัญที่ใช้ต่อต้านนิวรอย โดยในหมู่วิทช์นอกจะบินด้วยสไตรเกอร์ ยูนิท ได้อย่างเชี่ยชาญ ใช้อาวุธได้อย่างชำนาญ และมีโล่หรือสนามพลังเวทมนตร์อันแข็งแกร่งแล้ว ในบรรดาวิทช์จะมีบางคนที่มีทักษะเวท ซึ่งแต่ล่ะคนจะแตกต่างกันไป โดยจะเกิดขึ้นได้ขึ้นอยู่กับพรสวรรค์และการฝึกฝน โดยที่จักรวรรดิ์ฟุโซก็มี “พันตรีมิโอะ ซาคาโมโตะ” ที่มีทักษะเวทตาทิพย์ที่สามารถค้นหาจุดอ่อนของนิวรอยและใช้ทักษะดาบอันยอดเยี่ยมจัดการศัตรูได้อย่างหมดจด หรือแม้กระทั้งที่ซุโอมุสแห่งนี้ก็เคยมีวิทช์ที่การโจมตีใดๆก็มีอาจทำอันตรายกับเธอได้ “เอล่า อิลมาทาร์ ยูทิไลเนน”

“ยูหมายความว่า จะมีวิทช์มาสอนการใช้ทักษะเวทให้พวกเรางั้นเหรอ ?”

แคทเธอรีนที่ในที่สุดก็หายสำลักจริงๆซักที

“ค่ะ...” เอลม่าตอบพลางยิ้มกว้าง ไม่มีอะไรน่าดีใจเท่าเมื่อรู้ว่า ซุโอมุสดินแดนที่เธอรักจะปลอดภัยมากขึ้น“ตามกำหนดการก็น่าจะมาถึงวันนี้ล่ะค่ะ”

“ไม่ใช่ว่ามาถึงแล้วหรอกเหรอ...”

บิวร์ลิ่งที่นั่งนิ่งมานานเอ่ยขึ้นเรียบๆทำให้สายตาของทุกคนหันมองไปยังหญิงสาวที่นั่งสูบบุหรี่ตรงมุมห้องเพียงลำพัง

“ใช่ไหม...? วิลม่า บิชอป”

สิ้นคำถามของบิวร์ลิ่ง อากาศว่างเปล่าเบื้องหลังของเธอจู่ๆก็ปรากฏร่างหญิงสาวผิวขาวผมสีน้ำตาลอ่อน ในเสื้อแจ็คเก็ตกับหมวกทหารขึ้นมาพร้อมกับโน้มตัวลงกอดคนตรงหน้าทันที

“ใจร้ายจังเลยนะ อลิซาเบธ ถ้ารู้ตัวอยู่แล้วก็น่าจะบอกกันก่อนสิ ทำเอาฉันที่แกล้งให้ฉันหายตัวอยู่ตั้งนานแบบนี้เป็นเหมือนกับคนบ้าอย่างไงอย่างงั้นแนะ”

หญิงสาวที่เรียกชื่อจริงของบิวร์ลิ่งอย่างสนิทสนมเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอาแก้มขาวอมชมพูระเรื่อ แนบกับเรือนผมของคนที่เธอคิดถึงมานานอย่างดีใจ

“เอ๋ !!!”

เสียงอุทานพร้อมกันของทุกคนในกองบิน ดังจนทำให้หิมะที่ค้างอยู่บนกิ่งสนข้างนอกร่วงลงมา