สวัสดีแม่ๆชาวชาวเรือนทุกท่านค่ะ เรามีปัญหาที่แก้ไม่ตก คิดวนไปวนมาก็หาทางออกไม่ได้ อยากตั้งกระทู้ขอคำปรึกษา
เราเลิกกับอดีตสามีมา 3 ปีกว่าแล้วเพราะสามีติดยาและนอกใจ พอเลิกกันก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก เค้าไม่ได้ส่งเสียอะไรลูกเลย
ช่วงนั้นเราต้องทำงานและอยู่กทม.คนเดียว เลยต้องส่งลูกไปอยู่บ้านปู่ย่าที่ตจว. 3 ปี
รร.ที่ลูกเรียนที่ตจว.กำลังจะถูกยุบเพราะไม่มีครูสอน ครูย้ายไปสอนในเมืองกันหมด เหลือครูแค่ 3 คน
ปีนี้ลูกขึ้นป.1 เราคิดว่าโตพอสมควรแล้วก็เลยย้ายลูกจากตจว.มาสมัครเรียนที่กทม.เมื่อเดือนก.พ.
เราย้ายไปอยู่อพาร์ทเมนท์ใกล้กับบ้านป้า (พี่สาวพ่อ) เพื่ออยู่ใกล้ป้า
ให้ป้าคอยรับลูกที่รร.และอยู่ดูแลจนกว่าเราจะกลับจากทำงาน
ออฟฟิศเราอยู่ถ.วิทยุ บ้านเราอยู่แจ้งวัฒนะ ใช้เวลาเดินทางไปกลับวันละ 2 ชั่วโมง
ป้าเราอายุ 60 กว่าๆ ทำงานอยู่กับบ้าน ลุงเสียไปแล้ว ลูกก็โตหมดแล้ว
ตอนที่คุยกับป้าแรกๆ เราบอกว่าจะจ้างป้าช่วยดูแลลูกแบบรายเดือนแต่ป้าไม่ยอมรับเงิน
บอกว่าเค้าดูแล ไปรับส่งให้ได้ แต่ไม่ต้องมาให้อะไรเค้า
ช่วงแรกๆป้าก็รับลูกเรา ดูแลลูกเราให้ดี มามีปัญหาช่วงหลังที่ลูกเราติดเล่น
พอเลิกเรียนก็วิ่งเล่นกับเพื่อนไม่ยอมกลับบ้าน
เพราะตอนพักเที่ยง ครูจะไม่ปล่อยเด็กเล็กลงมาเล่นที่สนาม กินข้าวเสร็จก็อยู่แต่บนห้อง
พอเลิกเรียนลูกเราก็อยากจะไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ บางทีป้าเราไปรับตอน 15.30 ก็หาไม่เจอ
โทรเข้ามือถือลูกๆก็ไม่รับเพราะตั้งสั่น ลูกคงไม่ค่อยสนใจด้วย มัวห่วงแต่เล่น
แล้วก็ยังมีเรื่องลูกเราเล่นของเล่นแล้วไม่เก็บ เวลาเลิกเรียนก็กินแต่ขนม นมกล่อง แต่ข้าวไม่กิน กินเหลือ ป้าก็บ่นไปหมด
ปัญหามาเกิดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ป้าเราไปรับลูกเราตอน 15.30 แต่หาลูกเราไม่เจอ เพราะลูกเราไปเล่นกับเพื่อนอีกห้องนึง
โทรหาก็ไม่รับโทรศัพท์อีกตามเคย ป้าเราก็วนๆตามหาจน 16.30 ถึงหาลูกเราเจอ ป้าเลยหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม
พอเรากลับถึงบ้านป้า แวะไปรับลูก ป้าก็บ่นใหญ่เลยว่าลูกเราไม่ตรงเวลา จะไปวิ่งเล่นก็ไม่รอเค้ามาถึงรร.ก่อน
(เราถามลูกเราตอนหลัง ลูกบอกว่าที่ไม่รอยายเพราะยายมาช้า เห็นเพื่อนไปเล่นก็อยากตามไปบ้าง)
เราบอกว่าถ้าเป็นแบบนี้ ป้าไปรับลูกเราเลทๆหน่อยก็ได้ ให้เค้าเล่นไปก่อน สัก 16.00-16.30 ก็ได้
ป้าเราบอกที่เค้าต้องไปตรงเวลาเพราะกลัวลูกเราหาไม่เจอ ถ้าไม่เห็นมียายมารับ (จริงๆลูกเราติดเล่นกับเพื่อนมากกว่า)
เราก็บอกไม่ต้องกังวลเพราะเด็กวัยนี้ก็อยากจะไปวิ่งเล่นกับเพื่อนก่อนนั่นแหล่ะ ถ้าเล่นในรร. ไม่ไปไหนก็ปล่อยเค้าเถอะ
ป้าเลยเคือง พูดประชดว่าต่อไปเค้าจะไม่ไปรับลูกให้แล้วนะ เดี๋ยวให้จ้างวินมอไซค์ที่เป็นเพื่อนกับพ่อเราไปรับแทน
เราก็บอกว่าป้าจะจ้างวินไปรับลูกเราก็ได้ เดี๋ยวเราจ่ายค่าวินเอง ป้าติดต่อวินให้หน่อยนะเพราะเราไม่รู้จักเค้า
เค้าก็โพล่งออกมาเลยว่า แกไปติดต่อวินเอาเองก็แล้วกันนะ ชั้นไม่เอาธุระ ไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยหรอก ไปรับส่งกันเอาเองเถอะ
เราก็เห็นว่าป้าอารมณ์ไม่ดีแล้วก็เลยบอกงั้นเดี๋ยวเราจะหาวินก็แล้วกัน เราก็พาลูกกลับบ้าน
พอวันศ. เราไปส่งลูกที่รร.แล้วไปทำงานปรกติ พอใกล้เวลาลูกเราเลิกเรียน เราพยายามโทรหาลูกแต่เค้าไม่รับสายเพราะคงติดเล่น
เรางานยุ่งมากเพราะบ่าย 4 โมงมีประชุม คิดว่าป้าคงไปรับให้นั่นแหล่ะ ไม่น่าจะทิ้งหลานตาดำๆ
พอเรากลับถึงบ้านป้า ไปรับลูกที่บ้านป้าปรกติ ป้าไม่พูดอะไร เราก็คิดว่าคงหายงอนเรื่องเมื่อวานแล้ว
พอเรามาถึงห้องตัวเอง ก็เลยถามลูกว่าวันนี้ยายไปรับกี่โมง?
ลูกเราบอกว่าวันนี้แม่...(ชื่อเพื่อน) มาส่งหนูที่บ้านยาย เราก็งงเลย...ถามลูกว่ายายไม่ไปรับเหรอ
ลูกก็เล่าว่าเค้านั่งรอที่ศาลาในรร. (เราสั่งว่าวันนี้ไม่ต้องวิ่งเล่นแล้วนะ ให้รอยายนะ เดี๋ยวยายโกรธ)
ลูกเรานั่งอ่านหนังสือรอที่ศาลาตั้งแต่ 15.30-17.30 ไม่ได้วิ่งไปไหน ไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนเลย
แต่ยายก็ไม่มารับสักที ลูกเราก็ยังนั่งรออยู่ตรงนั้น
พอดีแม่ของเพื่อนลูกเรามารับลูก เค้าก็สงสัยว่าเย็นป่านนี้แล้วทำไมลูกเรายังไม่กลับก็เลยขอเบอร์ป้าเราจากลูกเราโทรหา
จากนั้นพ่อแม่เพื่อนลูกเราก็ไปส่งที่บ้านให้
ตอนเจอหน้าป้าๆเราไม่ได้พูดเลยว่าเค้าไม่ได้ไปรับ
เค้าพูดแต่ว่าแม่เพื่อนลูกเรามาส่ง เพราะพวกเค้าแวะมาซื้อของที่หน้าปากซอยบ้านเราพอดี
เราถามลูกว่าหนูจำเวลาผิดรึเปล่า? ลูกเราบอกได้ยินแม่เพื่อนพูดว่า "จะหกโมงแล้ว ยายยังไม่มารับอีกเหรอ?"
เราเลยคิดว่าลูกเราไม่น่าจะโกหก เราได้แต่อึ้งเพราะไม่คิดว่าป้าเราจะทิ้งลูกเราได้ลงคอ
ไม่โทรหาเราว่าไปรับลูกยังไง? ไม่ถาม ไม่ห่วง ไม่กังวลเรื่องลูกเราสักนิด
เราไม่รู้จะทำยังไง โทรปรึกษาแม่เราที่อยู่ตจว. (คนละจังหวัดกับปู่ย่า) บอกให้เราเอาลูกไปอยู่กับเค้าดีกว่า
แต่เราสงสารลูกมาก เพราะเราไม่ได้เลี้ยงเค้าตลอด 3 ปีที่ผ่านมา พอมาอยู่กับเรา 7 เดือนก็ต้องย้ายไปอยู่กับยายอีก
แม่เราแต่งงานใหม่ อยู่กับสามีใหม่และน้องชายเราอายุ 12 ขวบ ลูกเราไม่ได้อยู่กับยายเพราะติดกับปู่ย่ามากกว่า
บางครั้งป้าไม่ว่างดูแลลูก เราก็ต้องใช้วันลาป่วย (เราเพิ่งทำได้ 2-3 เดือน ยังไม่มีลาพักร้อน)
ไปดูลูกจนเพื่อนที่บ.เริ่มแซวๆแล้วว่าป่วยบ่อย เรากำลังหางานใหม่ที่ใกล้บ้าน จะได้กลับถึงบ้านเร็วหน่อย
แต่อายุเยอะและงานที่เราทำก็อยู่ใจกลางเมืองเลยหางานใหม่ไม่ได้สักที
เราพยายามหาทางออก แต่มองไปทางไหนก็ตันไปหมด
คิดไม่ออกเลยว่าเราควรทำยังไงดี ... ตอนนี้เครียดมาก
ขอคำปรึกษาแม่ๆห้องชานเรือนหน่อยค่ะ เราควรทำยังไง?
[แม่เลี้ยงเดี่ยว] ไม่มีคนเลี้ยงลูก หาทางออกยังไงดีคะ?
เราเลิกกับอดีตสามีมา 3 ปีกว่าแล้วเพราะสามีติดยาและนอกใจ พอเลิกกันก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก เค้าไม่ได้ส่งเสียอะไรลูกเลย
ช่วงนั้นเราต้องทำงานและอยู่กทม.คนเดียว เลยต้องส่งลูกไปอยู่บ้านปู่ย่าที่ตจว. 3 ปี
รร.ที่ลูกเรียนที่ตจว.กำลังจะถูกยุบเพราะไม่มีครูสอน ครูย้ายไปสอนในเมืองกันหมด เหลือครูแค่ 3 คน
ปีนี้ลูกขึ้นป.1 เราคิดว่าโตพอสมควรแล้วก็เลยย้ายลูกจากตจว.มาสมัครเรียนที่กทม.เมื่อเดือนก.พ.
เราย้ายไปอยู่อพาร์ทเมนท์ใกล้กับบ้านป้า (พี่สาวพ่อ) เพื่ออยู่ใกล้ป้า
ให้ป้าคอยรับลูกที่รร.และอยู่ดูแลจนกว่าเราจะกลับจากทำงาน
ออฟฟิศเราอยู่ถ.วิทยุ บ้านเราอยู่แจ้งวัฒนะ ใช้เวลาเดินทางไปกลับวันละ 2 ชั่วโมง
ป้าเราอายุ 60 กว่าๆ ทำงานอยู่กับบ้าน ลุงเสียไปแล้ว ลูกก็โตหมดแล้ว
ตอนที่คุยกับป้าแรกๆ เราบอกว่าจะจ้างป้าช่วยดูแลลูกแบบรายเดือนแต่ป้าไม่ยอมรับเงิน
บอกว่าเค้าดูแล ไปรับส่งให้ได้ แต่ไม่ต้องมาให้อะไรเค้า
ช่วงแรกๆป้าก็รับลูกเรา ดูแลลูกเราให้ดี มามีปัญหาช่วงหลังที่ลูกเราติดเล่น
พอเลิกเรียนก็วิ่งเล่นกับเพื่อนไม่ยอมกลับบ้าน
เพราะตอนพักเที่ยง ครูจะไม่ปล่อยเด็กเล็กลงมาเล่นที่สนาม กินข้าวเสร็จก็อยู่แต่บนห้อง
พอเลิกเรียนลูกเราก็อยากจะไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ บางทีป้าเราไปรับตอน 15.30 ก็หาไม่เจอ
โทรเข้ามือถือลูกๆก็ไม่รับเพราะตั้งสั่น ลูกคงไม่ค่อยสนใจด้วย มัวห่วงแต่เล่น
แล้วก็ยังมีเรื่องลูกเราเล่นของเล่นแล้วไม่เก็บ เวลาเลิกเรียนก็กินแต่ขนม นมกล่อง แต่ข้าวไม่กิน กินเหลือ ป้าก็บ่นไปหมด
ปัญหามาเกิดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ป้าเราไปรับลูกเราตอน 15.30 แต่หาลูกเราไม่เจอ เพราะลูกเราไปเล่นกับเพื่อนอีกห้องนึง
โทรหาก็ไม่รับโทรศัพท์อีกตามเคย ป้าเราก็วนๆตามหาจน 16.30 ถึงหาลูกเราเจอ ป้าเลยหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม
พอเรากลับถึงบ้านป้า แวะไปรับลูก ป้าก็บ่นใหญ่เลยว่าลูกเราไม่ตรงเวลา จะไปวิ่งเล่นก็ไม่รอเค้ามาถึงรร.ก่อน
(เราถามลูกเราตอนหลัง ลูกบอกว่าที่ไม่รอยายเพราะยายมาช้า เห็นเพื่อนไปเล่นก็อยากตามไปบ้าง)
เราบอกว่าถ้าเป็นแบบนี้ ป้าไปรับลูกเราเลทๆหน่อยก็ได้ ให้เค้าเล่นไปก่อน สัก 16.00-16.30 ก็ได้
ป้าเราบอกที่เค้าต้องไปตรงเวลาเพราะกลัวลูกเราหาไม่เจอ ถ้าไม่เห็นมียายมารับ (จริงๆลูกเราติดเล่นกับเพื่อนมากกว่า)
เราก็บอกไม่ต้องกังวลเพราะเด็กวัยนี้ก็อยากจะไปวิ่งเล่นกับเพื่อนก่อนนั่นแหล่ะ ถ้าเล่นในรร. ไม่ไปไหนก็ปล่อยเค้าเถอะ
ป้าเลยเคือง พูดประชดว่าต่อไปเค้าจะไม่ไปรับลูกให้แล้วนะ เดี๋ยวให้จ้างวินมอไซค์ที่เป็นเพื่อนกับพ่อเราไปรับแทน
เราก็บอกว่าป้าจะจ้างวินไปรับลูกเราก็ได้ เดี๋ยวเราจ่ายค่าวินเอง ป้าติดต่อวินให้หน่อยนะเพราะเราไม่รู้จักเค้า
เค้าก็โพล่งออกมาเลยว่า แกไปติดต่อวินเอาเองก็แล้วกันนะ ชั้นไม่เอาธุระ ไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยหรอก ไปรับส่งกันเอาเองเถอะ
เราก็เห็นว่าป้าอารมณ์ไม่ดีแล้วก็เลยบอกงั้นเดี๋ยวเราจะหาวินก็แล้วกัน เราก็พาลูกกลับบ้าน
พอวันศ. เราไปส่งลูกที่รร.แล้วไปทำงานปรกติ พอใกล้เวลาลูกเราเลิกเรียน เราพยายามโทรหาลูกแต่เค้าไม่รับสายเพราะคงติดเล่น
เรางานยุ่งมากเพราะบ่าย 4 โมงมีประชุม คิดว่าป้าคงไปรับให้นั่นแหล่ะ ไม่น่าจะทิ้งหลานตาดำๆ
พอเรากลับถึงบ้านป้า ไปรับลูกที่บ้านป้าปรกติ ป้าไม่พูดอะไร เราก็คิดว่าคงหายงอนเรื่องเมื่อวานแล้ว
พอเรามาถึงห้องตัวเอง ก็เลยถามลูกว่าวันนี้ยายไปรับกี่โมง?
ลูกเราบอกว่าวันนี้แม่...(ชื่อเพื่อน) มาส่งหนูที่บ้านยาย เราก็งงเลย...ถามลูกว่ายายไม่ไปรับเหรอ
ลูกก็เล่าว่าเค้านั่งรอที่ศาลาในรร. (เราสั่งว่าวันนี้ไม่ต้องวิ่งเล่นแล้วนะ ให้รอยายนะ เดี๋ยวยายโกรธ)
ลูกเรานั่งอ่านหนังสือรอที่ศาลาตั้งแต่ 15.30-17.30 ไม่ได้วิ่งไปไหน ไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนเลย
แต่ยายก็ไม่มารับสักที ลูกเราก็ยังนั่งรออยู่ตรงนั้น
พอดีแม่ของเพื่อนลูกเรามารับลูก เค้าก็สงสัยว่าเย็นป่านนี้แล้วทำไมลูกเรายังไม่กลับก็เลยขอเบอร์ป้าเราจากลูกเราโทรหา
จากนั้นพ่อแม่เพื่อนลูกเราก็ไปส่งที่บ้านให้
ตอนเจอหน้าป้าๆเราไม่ได้พูดเลยว่าเค้าไม่ได้ไปรับ
เค้าพูดแต่ว่าแม่เพื่อนลูกเรามาส่ง เพราะพวกเค้าแวะมาซื้อของที่หน้าปากซอยบ้านเราพอดี
เราถามลูกว่าหนูจำเวลาผิดรึเปล่า? ลูกเราบอกได้ยินแม่เพื่อนพูดว่า "จะหกโมงแล้ว ยายยังไม่มารับอีกเหรอ?"
เราเลยคิดว่าลูกเราไม่น่าจะโกหก เราได้แต่อึ้งเพราะไม่คิดว่าป้าเราจะทิ้งลูกเราได้ลงคอ
ไม่โทรหาเราว่าไปรับลูกยังไง? ไม่ถาม ไม่ห่วง ไม่กังวลเรื่องลูกเราสักนิด
เราไม่รู้จะทำยังไง โทรปรึกษาแม่เราที่อยู่ตจว. (คนละจังหวัดกับปู่ย่า) บอกให้เราเอาลูกไปอยู่กับเค้าดีกว่า
แต่เราสงสารลูกมาก เพราะเราไม่ได้เลี้ยงเค้าตลอด 3 ปีที่ผ่านมา พอมาอยู่กับเรา 7 เดือนก็ต้องย้ายไปอยู่กับยายอีก
แม่เราแต่งงานใหม่ อยู่กับสามีใหม่และน้องชายเราอายุ 12 ขวบ ลูกเราไม่ได้อยู่กับยายเพราะติดกับปู่ย่ามากกว่า
บางครั้งป้าไม่ว่างดูแลลูก เราก็ต้องใช้วันลาป่วย (เราเพิ่งทำได้ 2-3 เดือน ยังไม่มีลาพักร้อน)
ไปดูลูกจนเพื่อนที่บ.เริ่มแซวๆแล้วว่าป่วยบ่อย เรากำลังหางานใหม่ที่ใกล้บ้าน จะได้กลับถึงบ้านเร็วหน่อย
แต่อายุเยอะและงานที่เราทำก็อยู่ใจกลางเมืองเลยหางานใหม่ไม่ได้สักที
เราพยายามหาทางออก แต่มองไปทางไหนก็ตันไปหมด
คิดไม่ออกเลยว่าเราควรทำยังไงดี ... ตอนนี้เครียดมาก
ขอคำปรึกษาแม่ๆห้องชานเรือนหน่อยค่ะ เราควรทำยังไง?