มันก็กลายเป็นว่าเราทำอะไรดูเปิ่นๆ เงอะๆงะๆ

ไม่เข้าตา เหมือนพนักงานมองกันเอง

บวกกับไม่มีใครทัก ไม่มีคนคุย ซึ่งเราก็จะอดทนต่อไปให้รู้ไปเลย ว่าเค้าแบนเรา

แต่เราไม่ทำให้เค้าเดือดร้อน เราเป็นยังงี้เป็นตัวของตัวเอง เพราะที่ผ่านมาเราก็ไม่หยิ่ง

แคร์ด้วยซ้ำไป ประมาณว่าเราต้องทักนะเราต้องตีสนิทนะ ด้วยความที่เราเป็นพนักงานใหม่

ไม่รู้ระบบงาน ไม่เข้าใจงานเพราะอ่อนประสบการณ์ ไม่เคยทำงาน แรกๆเราก็เข้าใจมันจะปรับตัวยาก

แต่ถ้าอยู่ไปนานๆล่ะ แล้วมันไม่ดีขึ้น แล้วต้องฝืนอดทนแล้วยิ้มกับมันใช่มั้ย

งานที่เราทำ 7-11 ค่ะ ซึ่งเราไม่เคยทำในชีวิตเลย หาประสบการณ์เอา แล้วเผอิญเจอเพื่อนๆเป็นแบบนี้

เราจะก้าวไปยังไง ทำแบบไหนให้งานที่เราทำจะทำเป็นปีๆ เราไม่อยากออก เพราะคนข้างนอกเค้าดูถูก

รู้สึกกดดันจริงๆ ทำไมต้องเกิดกับเราด้วย ทั้งๆที่เราทำเต็มที่แล้ว เรานิสัยไม่ดีพอหรอ มันบั่นทอนจริงๆนะ

แล้วงานบริการเค้าต้องพูดเก่งๆ แป๋นๆ แบบๆเข้าไว้ ซึ่งต่างกับเราที่เราไม่เป็นแบบนั้น บุคลิกเราจะเงียบบ้างคุยบ้าง

ไม่ค่อยกล้าแสดงออก ทีนี้พอทำอะไรก็ดูเงอะๆ ไม่ค่อยจะเป็นตัวเอง เครียดมากไหนจะยืนเครื่อง ต้องทำยอดขายให้ได้

ซึ่งเราไม่เคยผ่านจุดๆนี้ เราไม่เก่งพอ หน้าก็ไม่ค่อยยิ้มด้วยแต่นิสัยของเราจริงๆไม่หยิ่ง คุยง่ายด้วยซ้ำ ไม่รู้วางตัวแบบไหนแล้ว

บุคลิกเราย้ำนะคะ ว่าเป็นคนก้ำๆกึ่งๆ กล้าๆกลัวๆ ขี้อายนิดๆ พูดน้อยบางทีคนที่สนิทๆเท่านั้นจะรู้ แต่ถ้าคุยแบบผ่านๆคนอื่นจะเข้าใจว่า

เราคุยไม่สนุก แป็กนะ ทำหน้าอึนๆใส่ ยอมรับว่าเป็นที่ตัวเราที่เราเข้ากับคนอื่นไม่ค่อยได้ เรากลัวมาก ว่าอนาคตเราจะทำได้นานมั้ย

อยู่ไปนานเค้าจะเข้าใจมั้ยว่าเรานิสัยเป็นแบบนี้ ซึ่งเราไม่ได้เลวร้ายอะไร กลัวสายตาคนมองแปลกๆ กลัวว่าตัวเองเป็ฯส่วนเกิน แคร์จริงๆ

จะให้เราพยายามทำตัวยังไง วางตัวยังไงต่อไป เพราะงานนี้เป็นชีวิตการทำงานของเรา เราต้องทำเป็นเดือนๆทำไปนานๆ แต่กลัวว่าจะก้าวไม่ออก

หนักอกหนักใจมาก