อ่านเรื่องของคนอื่นมาเยอะ วันนี้เลยตัดสินใจเล่าเรื่องของตัวเองบ้างนะคะ (อาจจะยาวหน่อยนะคะ )
ย้อนกลับไปเกือบๆ 2 เดือน เราได้รู้จักผช.คนนึงผ่านแอพๆนึง เค้ามาขอแอดเราก่อนค่ะ แล้วเราก็เริ่มคุยกัน
เค้าไม่ได้เข้ามาคุยกับเราแบบมีแฟนรึยัง จีบได้ไหม เค้าเข้ามาคุยแบบเพื่อน (เรา 30 เค้า 31) ซึ่งเราโอเคกับการคุยแบบนี้มากๆ
คุยไปคุยมาเลยแอดไลน์คุยกัน ระหว่างที่คุยเค้าก็ดีนะคะ เป็นห่วงเป็นใยเราดี คุยกันทุกวันแต่ไม่ทั้งวัน (งานเค้ายุ่งมาก)
ไม่เคยขอเบอร์กัน ไม่เคยถามกันว่ามีแฟนอยู่แล้วรึป่าว แต่สถานะของเราทั้งคู่คือโสด เราก็ไม่คิดจะถามค่ะ เพราะคิดว่าวันนึงเราจะรู้เอง
ทุกๆเช้าวันทำงานเค้าจะไลน์มามอร์นิ่งพร้อมกับคำอวยพรนู้นนี่ ซึ่งแน่นอนค่ะ ได้ใจเราไปเต็มๆเพราะเราไม่เคยเจอผช.แบบนี้มาก่อน
ไม่ว่าเค้าจะทำอะไรเรารู้สึกได้ว่าเค้านึกถึงเราเสมอ รายงานตัวกันว่าอยู่ที่ไหน ไปทำอะไร จะกลับแล้วนะ โดยที่เราไม่ต้องถามเลย
ทำแบบนี้ทุกวันจนเรารู้สึกดี การคุยกันของเราไม่ใช่คุยแบบจีบกัน คุยชิลๆ ไม่รู้สึกอึดอัดใจทั้ง 2 ฝ่าย มีหลายครั้งที่เค้าส่งข้อความหรือสติ๊กเกอร์
ประมาณว่าอยากเจอเรานะ แต่ตอนนั้นเหมือนเราแกล้งโง่+ไม่รู้จริงว่าเค้าอยากเจอเรานะ
เดือนแรกทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีมากๆ (ลืมบอกว่าเราเลิกกับแฟนเก่าได้ 3 เดือนจนมาเจอคนนี้) เรามีความสุขมาก-มากที่สุด นั่งยิ้มทั้งวัน
กลับถึงบ้านก็คุยกัน เค้าถามตลอดว่าถึงบ้านรึยัง กินอะไรรึยัง คือเอาใจใส่เรามาก ไม่ว่าเค้าจะกลับดึกแค่ไหนเค้าก็บอกเราตลอด เรานอนไม่หลับ
เค้าก็มาคุยเป็นเพื่อนเรา ความรู้สึกดีๆทีมีต่อเค้ายิ่งเพิ่มขึ้นทุกวัน
เข้าอาทิตย์ที่ 5 การนัดเจอกันครั้งก็เกิดขึ้น อาทิตย์นั้นเรากลับบ้านตจว.ค่ะ เราเคยบอกเค้าไปก่อนหน้านี้ ซึ่งเค้าจำได้ว่าเราจะกลับบ้าน
เค้าอยากได้ของฝาก เราก็ไม่แน่ใจว่าพูดเล่นหรือจะเอาจริงๆ ซึ่งเค้าก็จะเอาจริงๆค่ะ ระหว่างที่เรากำลังเดินทางกลับบ้านเค้าก็ไลน์มาว่านั่งรถปลอดภัยนะ
เราถึงบ้านปั๊บไลน์ก็ดังขึ้นมาทันที เค้าไลน์มาว่า ถึงรึยัง ฝนตกไหม หิวรึป่าว ใครบ้างล่ะคะจะไม่ละลายไปกับคำถามเหล่านี้ เธอห่วงใยชั้นเหลือเกินนนนน
แล้วนัดแรกก็มาถึง เรานัดเจอกันที่ๆนึงค่ะ เราตื่นเต้นมากๆ คิดไปสารพัดว่าจะชวนคุยอะไรดี เค้าจะโอเคกับเราไหม จะประทับใจเราไหม
(เราหน้าตาธรรมดา ไม่ขาวมาก สูง164 อวบระยะสุดท้ายแต่เราอาศัยแต่งตัวเป็นเลย ^^) เราเตรียมใจมาประมาณนึงถ้าเค้าไม่ประทับใจเรา
ทันทีที่ได้เจอกันความกังวลต่างๆนานาของเราหายไปหมด เค้าไนซ์มากๆชวนเราคุยนู้นนี่ เป็นมื้อเที่ยงที่มีความสุขมาก ดูเค้าก็น่าจะโอเคกับเรา
หลังจากวันนั้นเราก็ยังไลน์คุยกันปกติจนเราวางใจว่าคงได้สานต่อ แต่มันแค่ 3 วันแรกเท่านั้นค่ะ
วันที่ 4 เค้าหายไปเลย จากที่ไลน์มามอร์นิ่งก็ไม่มี เรารอจนเที่ยงจนบ่ายก็แล้ว เราเลยทักไปก่อน เค้าอ่านนะคะแต่ไม่ตอบ
เรางงมากว่าเค้าหายไปไหน เป็นอะไรรึป่าว แต่ไม่กล้าที่จะโทรหาค่ะ คิดว่าเด๋ววันรุ่งขึ้นเค้าจะทักกลับมาเอง
จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบ 2 อาทิตย์ที่เค้าก็ไม่ติดต่อเรากลับมาเลยค่ะ เราไลน์ไปว่าขอคุยอะไรหน่อยด้วยได้ไหม เค้าอ่านและไม่ตอบ
ในหัวมีแต่เรี่องเค้า คิดหาคำคอบว่าทำไมเค้าถึงหายไป ขนาดหลับเรายังฝันถึงเค้าทุกคืน จากที่เราเป็นคนร่าเริงก็กลายเป็นคนนิ่งเงียบ
เรารู้สึกดีกับเค้ามากๆ ไม่อยากให้หายไปเลย เพราะเค้าคือผช.แบบที่เราชอบจริงๆ
ถ้าเป็นพวกคุณๆจะทำยังไงคะ จะใช้ชีวิตต่อไปแบบงงๆแบบไม่มีความสุขหรือโทรไปคุยให้เคลียร์ให้หายค้างคาใจกัน ว่าทำไมอยู่ๆหายไป ???
ถ้าเป็นคุณๆจะทำยังไงกันคะ
ย้อนกลับไปเกือบๆ 2 เดือน เราได้รู้จักผช.คนนึงผ่านแอพๆนึง เค้ามาขอแอดเราก่อนค่ะ แล้วเราก็เริ่มคุยกัน
เค้าไม่ได้เข้ามาคุยกับเราแบบมีแฟนรึยัง จีบได้ไหม เค้าเข้ามาคุยแบบเพื่อน (เรา 30 เค้า 31) ซึ่งเราโอเคกับการคุยแบบนี้มากๆ
คุยไปคุยมาเลยแอดไลน์คุยกัน ระหว่างที่คุยเค้าก็ดีนะคะ เป็นห่วงเป็นใยเราดี คุยกันทุกวันแต่ไม่ทั้งวัน (งานเค้ายุ่งมาก)
ไม่เคยขอเบอร์กัน ไม่เคยถามกันว่ามีแฟนอยู่แล้วรึป่าว แต่สถานะของเราทั้งคู่คือโสด เราก็ไม่คิดจะถามค่ะ เพราะคิดว่าวันนึงเราจะรู้เอง
ทุกๆเช้าวันทำงานเค้าจะไลน์มามอร์นิ่งพร้อมกับคำอวยพรนู้นนี่ ซึ่งแน่นอนค่ะ ได้ใจเราไปเต็มๆเพราะเราไม่เคยเจอผช.แบบนี้มาก่อน
ไม่ว่าเค้าจะทำอะไรเรารู้สึกได้ว่าเค้านึกถึงเราเสมอ รายงานตัวกันว่าอยู่ที่ไหน ไปทำอะไร จะกลับแล้วนะ โดยที่เราไม่ต้องถามเลย
ทำแบบนี้ทุกวันจนเรารู้สึกดี การคุยกันของเราไม่ใช่คุยแบบจีบกัน คุยชิลๆ ไม่รู้สึกอึดอัดใจทั้ง 2 ฝ่าย มีหลายครั้งที่เค้าส่งข้อความหรือสติ๊กเกอร์
ประมาณว่าอยากเจอเรานะ แต่ตอนนั้นเหมือนเราแกล้งโง่+ไม่รู้จริงว่าเค้าอยากเจอเรานะ
เดือนแรกทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีมากๆ (ลืมบอกว่าเราเลิกกับแฟนเก่าได้ 3 เดือนจนมาเจอคนนี้) เรามีความสุขมาก-มากที่สุด นั่งยิ้มทั้งวัน
กลับถึงบ้านก็คุยกัน เค้าถามตลอดว่าถึงบ้านรึยัง กินอะไรรึยัง คือเอาใจใส่เรามาก ไม่ว่าเค้าจะกลับดึกแค่ไหนเค้าก็บอกเราตลอด เรานอนไม่หลับ
เค้าก็มาคุยเป็นเพื่อนเรา ความรู้สึกดีๆทีมีต่อเค้ายิ่งเพิ่มขึ้นทุกวัน
เข้าอาทิตย์ที่ 5 การนัดเจอกันครั้งก็เกิดขึ้น อาทิตย์นั้นเรากลับบ้านตจว.ค่ะ เราเคยบอกเค้าไปก่อนหน้านี้ ซึ่งเค้าจำได้ว่าเราจะกลับบ้าน
เค้าอยากได้ของฝาก เราก็ไม่แน่ใจว่าพูดเล่นหรือจะเอาจริงๆ ซึ่งเค้าก็จะเอาจริงๆค่ะ ระหว่างที่เรากำลังเดินทางกลับบ้านเค้าก็ไลน์มาว่านั่งรถปลอดภัยนะ
เราถึงบ้านปั๊บไลน์ก็ดังขึ้นมาทันที เค้าไลน์มาว่า ถึงรึยัง ฝนตกไหม หิวรึป่าว ใครบ้างล่ะคะจะไม่ละลายไปกับคำถามเหล่านี้ เธอห่วงใยชั้นเหลือเกินนนนน
แล้วนัดแรกก็มาถึง เรานัดเจอกันที่ๆนึงค่ะ เราตื่นเต้นมากๆ คิดไปสารพัดว่าจะชวนคุยอะไรดี เค้าจะโอเคกับเราไหม จะประทับใจเราไหม
(เราหน้าตาธรรมดา ไม่ขาวมาก สูง164 อวบระยะสุดท้ายแต่เราอาศัยแต่งตัวเป็นเลย ^^) เราเตรียมใจมาประมาณนึงถ้าเค้าไม่ประทับใจเรา
ทันทีที่ได้เจอกันความกังวลต่างๆนานาของเราหายไปหมด เค้าไนซ์มากๆชวนเราคุยนู้นนี่ เป็นมื้อเที่ยงที่มีความสุขมาก ดูเค้าก็น่าจะโอเคกับเรา
หลังจากวันนั้นเราก็ยังไลน์คุยกันปกติจนเราวางใจว่าคงได้สานต่อ แต่มันแค่ 3 วันแรกเท่านั้นค่ะ
วันที่ 4 เค้าหายไปเลย จากที่ไลน์มามอร์นิ่งก็ไม่มี เรารอจนเที่ยงจนบ่ายก็แล้ว เราเลยทักไปก่อน เค้าอ่านนะคะแต่ไม่ตอบ
เรางงมากว่าเค้าหายไปไหน เป็นอะไรรึป่าว แต่ไม่กล้าที่จะโทรหาค่ะ คิดว่าเด๋ววันรุ่งขึ้นเค้าจะทักกลับมาเอง
จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบ 2 อาทิตย์ที่เค้าก็ไม่ติดต่อเรากลับมาเลยค่ะ เราไลน์ไปว่าขอคุยอะไรหน่อยด้วยได้ไหม เค้าอ่านและไม่ตอบ
ในหัวมีแต่เรี่องเค้า คิดหาคำคอบว่าทำไมเค้าถึงหายไป ขนาดหลับเรายังฝันถึงเค้าทุกคืน จากที่เราเป็นคนร่าเริงก็กลายเป็นคนนิ่งเงียบ
เรารู้สึกดีกับเค้ามากๆ ไม่อยากให้หายไปเลย เพราะเค้าคือผช.แบบที่เราชอบจริงๆ
ถ้าเป็นพวกคุณๆจะทำยังไงคะ จะใช้ชีวิตต่อไปแบบงงๆแบบไม่มีความสุขหรือโทรไปคุยให้เคลียร์ให้หายค้างคาใจกัน ว่าทำไมอยู่ๆหายไป ???