เราเป็นคนนึงที่ตั้งแต่เด็กเลย ชอบผู้หญิงเท่ๆ ผู้หญิงห้าวๆ ตอนนั้นยังไม่รู้จักเพศทอมเท่าไรนัก พอโตมาคบผู้ชายมาตลอดนะ จนกระทั่งวันนึงอกหักแล้วมารู้จักกับพี่คนนึงที่เป็นทอม เราบอกเขาไปเลยว่า "เราเพิ่งอกหักนะ" พี่เขาเหมือนจะเต็มใจเป็นยารักษาใจให้ ตอนแรก ไม่คิดจริงจัง แต่ด้วยน่าตาน่ารักมั้งคะ ตัวเล็ก ผิวขาวนุ้มนุ่ม หุ่นแป๊ะมากเวลาใส่โอนามิ (เอิ่ม...เสื้อกล้ามของทอมอะคะ) เราตอนแรกยอมรับเลยว่าชอบพี่เขาที่ภายนอก ช่วงแรกๆที่คบกัน ทุกอย่างหวานชื่นไปหมด พี่เขาเทคแคร์ดีมาก ดูแล เอาใจใส่ ซึ่งที่ผ่านมาเราไม่เคยได้รับการดูแลดีอย่างนี้กับแฟนผู้ชายเลย ฟังดูเหมือนดีไปซะหมด เราลืมคนเก่าได้แล้ว และเปิดใจกับพี่ทอมมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนนับจาก0-100 แต่พี่เขาเหมือนนับจาก100-0 และแล้วเรื่องดีก็กลับร้ายไปซะหมด ด้วยความที่น่าตาพี่เขาดีเลยทำให้มีสาวเยอะแยะมากมายเข้ามาคุยด้วย หลายครั้งหลายคราและหลายคน ในที่สุดจากความเจ้าชู้ของเขาทำให้เรารับไม่ได้ เราถามใจตัวเองตอนนั้นเลยว่า เรารักเขาเขารึเปล่า? อยากเลิกมั้ย? เลิกแล้วเสียใจรึเปล่า?
ต้องบอกก่อนเลยว่า ครอบครัวฉันไม่ยอมรับเรื่องคบกับทอม อคติมากด้วย แต่เราก็ฝืนและบอกครอบครัวไปว่า เราเลิกกับเขาแล้วทันทีที่แม่ให้เลิก แต่ก็แอบคบกับเขาอยู่ คบมาเรื่อยๆ จึงเป็นคำถามในใจเราอีกหนึ่งคำถามว่า เรื่องของเราจะเป็นไปได้เหรอ?
เราตัดสินใจเลิกกับพี่ทอม...ช่วงเวลาที่มีความสุขด้วยกันจริงๆ มีเพียง 5 เดือนแรกของการคบกัน ส่วนอีกปีครึ่งคือความรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรนัก ฉันเสียใจและดีใจไปพร้อมๆกันกับการเลิกรา และตอนนี้เรามีความรักใหม่เกิดขึ้นอีกครั้ง คบกับทอมคนใหม่ และคำถามแรกที่คิดเกิดขึ้นในใจตั้งแต่คบกับเขาคือ เราจะพูดให้ที่บ้านเข้าใจได้ยังไงว่า ลูกสาวคนเดียวของบ้านมีแฟนเป็นทอม?? เราอยากบอกที่บ้านนะ อยากให้พวกเขายอมรับ และรับรู้ว่าทอมไม่ได้เป็นบุคคลอันตราย แต่เราจะทำยังไง??