**** หน้าโรง ลิเก ****

กระทู้สนทนา
http://ppantip.com/topic/32112029  (เล่นต่อ)
เตร่ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง ตระ เร้ง เตรง เตร่ง เตร่งเตรงตระเร้งเตรงเตร่ง

( พระเจ้าตา )
คราสุริยันพลันพลบ          สกุณาหลบเข้าห้องหอ
มุนีเฒ่าเตรียมตั้งหม้อ       ส่อต้มยาช้างพลายพัง
จำหลักประจักษ์ตำรา        ค้นหาสูตรมาปรุงแต่ง
ลงคาถาคำสาปแช่ง          แช่งให้แกร่งเกินกำลัง
ตั้งใจทำเพื่อศิษย์รัก          ที่มักจะย่อจะย่น
หวังครานี้ฟ้าคำรน            คงหนีไม่พ้นคลุ้มคลั่ง
ยาช้างพลายพังรุ่นนี้         หาไม่มีแล้วทั่วโลก
ตาทั้งสับทั้งตำโขลก        เจ้าโลกอุรังอุตัง
ตัวยามันซับมันซ้อน         ปั้นเป็นลูกกลอนเข้าท่า
หนึ่งชั่วยามฟ้าคงมา         กินยาซู่ซ่าปึ๋งปั๋ง ....... (เข้าโรง)

..ตร่ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง ตระ เร้ง เตรง เตร่ง เตร่งเตรงตระเร้งเตรงเตร่ง
(ฟ้าคำรน)
โอ้..โอ้ว่าฟ้าคำรน          ย่อย่นท้อแท้ซานซม
เดินทางถึงหน้าอาศรม     ของพรหมมุนีตาตั้ง
กราบคารวะเจ้าตา          ศิษย์มาของพึ่งบารมี
หวังใจตาไม่ตระหนี่         มอบของดีแถมของขลัง
(พระเจ้าตา)
ตากระหยิ่มยิ้มแย้มบอก    เจ้ากระรอกตกระทวย
เมิงจึงมาหาตาช่วย        แก้ซวยให้เมิงกระมัง
(ฟ้าคำรน)
ใช่แล้วขอรับครับผม       กระรอกซมเอาแต่นอน
จนแม่นางทิพย์เกสร        หล่อนเยาะหล่อนเย้ยทุกครั้ง
(พระเจ้าตา)
อ๊ะยาลูกกลอนกินไป       อะไรอะไรก็แข็ง
กระรอกกระโดดขันแข่ง    แข็งตั้งแข็งตึงปึ๋งปั๋ง
ไปเถิดรีบไปศิษย์รัก        ตาจะพำนักพักผ่อน
รีบไปปะแป้งทิพย์เกสร     ให้หล่อนถูกใจสักครั้ง .....

ตร่ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง ตระ เร้ง เตรง เตร่ง เตร่งเตรงตระเร้งเตรงเตร่ง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่