วอนขอ
                    แม้เมื่อเรายังเล็กเป็นเด็กน้อย
เคยกล่าวถ้อยวอนจันทราว่าให้สม
ขอข้าวแกง...แหวน...ให้น้องปองนิยม
ขอเตียงตั่งนั่งชมดาว และ เดือน
                    เมื่อเห็นดาว และ เดือนกลาดเกลื่อนฟ้า
ชวนน้องนับดาราที่เป็นเพื่อน
ระยับระยิบพริบตาดาวพร่าเลือน
แต่ดวงเดือนเด่นสว่างกลางโพยม
                    อยากตะกายว่ายฟ้าไปหาจันทร์
และใฝ่ฝันอยากเอื้อมให้ถึงโสม
เคยนึกตามใจชอบปลอบประโลม
ว่าเติบใหญ่จะได้โคมรัตติกาล
                    ฝันไปตามอารมณ์ผสมโง่
ว่าเติบโตจะบินไปด้วยใจหาญ
สอยดวงดาวพราวฟ้ามาเป็นยาน
พาเราผ่านเมฆด้นจนถึงจันทร์