ตุ๊กแกคงรักแป้งมากเลยสินะ
หนังรักเรื่องนี้อบอวลไปด้วยบรรยากาศอดีตในวัยเด็กอันแสนหอมหวาน ผ่านบทเพลงวันวาน ข้าวของเครื่องใช้ที่เคยเล่น ป้ายโปสเตอร์หนังแบบวาดด้วยมือ โดยเฉพาะกับคนที่มีประสบการณ์ร่วมเช่นเดียวกับในหนังก็จะยิ่งเข้าใจและเคลิบเคลิ้มกับสิ่งเหล่านั้นได้เป็นอย่างดี และยังสะท้อนวงการหนังไทยบ้านเราผ่านเรื่องราวชีวิตของเด็กชายคนหนึ่ง ชือ ตุ๊กแก เริ่มตั้งแต่การได้เข้าไปคลุกคลีอยู่ในโรงหนังที่เชียงคานตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งกลายเป็นแรงบันดาลใจที่จะทำหนังของตัวเอง แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำหนังสักเรื่องเพราะแค่มีความตั้งใจก็ยังไม่พอ ต้องมีมากกว่านั้น
นี่คือส่วนดีและเป็นส่วนที่น่าสนใจของหนังเรื่องนี้
แต่กลับร้อยเรียงเรื่องราวความสัมพันธ์ของ ตุ๊กแก และ แป้ง พระเอกนางเอกของหนังเรื่องนี้ได้อย่างน่าผิดหวัง เรื่องราวดูธรรมดาจนถึงขั้นเชย คือ พระเอกหลงรักนางเอกมาตั้งแต่เด็ก จนเมื่อโตขึ้นก็ยังคงรักอยู่ ยินดีทำเพื่อนางเอกแบบไม่หวังผลตอบแทน ไม่ต้องการให้รู้ และยอมถูกกระทำโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ จนกระทั่งถึงตอนจบ ก็ยังจบแบบอ่อนแอชนิดที่ไม่ทำให้คนดูรู้สึกอะไรเลย ยกเว้นก็แต่เรื่องราวในตอนเด็กที่ทำได้ดีกว่าเรื่องราวในตอนโตเสียอีก มีอารมณ์ของหนังเด็กสดใสไร้เดียงสา สะท้อนความรู้สึกนึกคิดในแบบเด็กได้ค่อนข้างตรงไปตรงมาแม้ว่าจะมีบ้างที่ไม่เป็นธรรมชาติและดูจงใจใส่มุกตลกเพื่อให้หนังครึกครื้นขึ้น แต่โดยรวมแล้วเรื่องราวในตอนเด็กก็จัดว่าน่าดูและน่าติดตามกว่าตอนโตอย่างเห็นได้ชัด
ถ้าเอาเรื่องราวในตอนเด็กไปเทียบกับ แฟนฉัน ซึ่งจะมีข้อแตกต่างกันอย่างชัดเจนตรงที่แฟนฉันเล่นเรื่องราวในตอนเด็กแทบจะทั้งเรื่อง ขณะที่ตุ๊กแกรักแป้งมากเล่นเรื่องราวในส่วนตอนเด็กและตอนโตค่อนข้างใกล้เคียงกัน แต่ไม่รู้ทำไมถึงเล่นประเด็นความรู้สึกผิดในวัยเด็กเหมือนกันเลย เป๊ะจัง คงต้องบอกว่าชอบ แฟนฉัน มากกว่าเพราะรู้สึกว่าจริงและเป็นธรรมชาติมากกว่า
การนำเสนอเรื่องราวขั้นตอนในกระบวนการทำหนังไทยผ่านเรื่องราวชีวิตของตุ๊กแกตอนโต แม้จะต้องการนำเสนอให้เห็นถึงความยากลำบากและปัญหาต่างๆที่ต้องเผชิญว่ากว่าจะออกมาเป็นหนังสักเรื่องหนึ่งนั้นหนักหนาสักเพียงไร แต่กลับทำออกมาได้ไม่ลงตัว ประดักประเดิด โดยเฉพาะการสะท้อนผ่านตัวละครอย่าง ตุ๊กแก ที่มีลักษณะไม่จริงจังกับสิ่งที่ทำจนต้องอาศัยคนรอบข้างคอยกระตุ้น ทั้งที่ปากก็ว่าอยากทำนั่นทำนี่ มีความย้อนแย้งในตัวพอสมควร
ไม่ชอบมุกตลกหลายจุดของหนังที่ใส่มาอย่างไม่เนียน และบางทีก็ไม่ขำ เข้าใกล้คำว่าตลกคาเฟ่มากไปนิ้ดนึง จนรู้สึกได้ถึงความพยายามอย่างออกนอกหน้าราวกับว่าเป็นหนังตลกตีหัวเข้าบ้าน ไม่น่าใช่นะ แต่ทำไมทำแบบนี้หละ เสียดาย
#ตุ๊กแกรักแป้งมาก #ยุทธเลิศสิปปภาค
[CR] ตุ๊กแกคงรักแป้งมากเลยสินะ
ตุ๊กแกคงรักแป้งมากเลยสินะ
หนังรักเรื่องนี้อบอวลไปด้วยบรรยากาศอดีตในวัยเด็กอันแสนหอมหวาน ผ่านบทเพลงวันวาน ข้าวของเครื่องใช้ที่เคยเล่น ป้ายโปสเตอร์หนังแบบวาดด้วยมือ โดยเฉพาะกับคนที่มีประสบการณ์ร่วมเช่นเดียวกับในหนังก็จะยิ่งเข้าใจและเคลิบเคลิ้มกับสิ่งเหล่านั้นได้เป็นอย่างดี และยังสะท้อนวงการหนังไทยบ้านเราผ่านเรื่องราวชีวิตของเด็กชายคนหนึ่ง ชือ ตุ๊กแก เริ่มตั้งแต่การได้เข้าไปคลุกคลีอยู่ในโรงหนังที่เชียงคานตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งกลายเป็นแรงบันดาลใจที่จะทำหนังของตัวเอง แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำหนังสักเรื่องเพราะแค่มีความตั้งใจก็ยังไม่พอ ต้องมีมากกว่านั้น
นี่คือส่วนดีและเป็นส่วนที่น่าสนใจของหนังเรื่องนี้
แต่กลับร้อยเรียงเรื่องราวความสัมพันธ์ของ ตุ๊กแก และ แป้ง พระเอกนางเอกของหนังเรื่องนี้ได้อย่างน่าผิดหวัง เรื่องราวดูธรรมดาจนถึงขั้นเชย คือ พระเอกหลงรักนางเอกมาตั้งแต่เด็ก จนเมื่อโตขึ้นก็ยังคงรักอยู่ ยินดีทำเพื่อนางเอกแบบไม่หวังผลตอบแทน ไม่ต้องการให้รู้ และยอมถูกกระทำโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ จนกระทั่งถึงตอนจบ ก็ยังจบแบบอ่อนแอชนิดที่ไม่ทำให้คนดูรู้สึกอะไรเลย ยกเว้นก็แต่เรื่องราวในตอนเด็กที่ทำได้ดีกว่าเรื่องราวในตอนโตเสียอีก มีอารมณ์ของหนังเด็กสดใสไร้เดียงสา สะท้อนความรู้สึกนึกคิดในแบบเด็กได้ค่อนข้างตรงไปตรงมาแม้ว่าจะมีบ้างที่ไม่เป็นธรรมชาติและดูจงใจใส่มุกตลกเพื่อให้หนังครึกครื้นขึ้น แต่โดยรวมแล้วเรื่องราวในตอนเด็กก็จัดว่าน่าดูและน่าติดตามกว่าตอนโตอย่างเห็นได้ชัด
ถ้าเอาเรื่องราวในตอนเด็กไปเทียบกับ แฟนฉัน ซึ่งจะมีข้อแตกต่างกันอย่างชัดเจนตรงที่แฟนฉันเล่นเรื่องราวในตอนเด็กแทบจะทั้งเรื่อง ขณะที่ตุ๊กแกรักแป้งมากเล่นเรื่องราวในส่วนตอนเด็กและตอนโตค่อนข้างใกล้เคียงกัน แต่ไม่รู้ทำไมถึงเล่นประเด็นความรู้สึกผิดในวัยเด็กเหมือนกันเลย เป๊ะจัง คงต้องบอกว่าชอบ แฟนฉัน มากกว่าเพราะรู้สึกว่าจริงและเป็นธรรมชาติมากกว่า
การนำเสนอเรื่องราวขั้นตอนในกระบวนการทำหนังไทยผ่านเรื่องราวชีวิตของตุ๊กแกตอนโต แม้จะต้องการนำเสนอให้เห็นถึงความยากลำบากและปัญหาต่างๆที่ต้องเผชิญว่ากว่าจะออกมาเป็นหนังสักเรื่องหนึ่งนั้นหนักหนาสักเพียงไร แต่กลับทำออกมาได้ไม่ลงตัว ประดักประเดิด โดยเฉพาะการสะท้อนผ่านตัวละครอย่าง ตุ๊กแก ที่มีลักษณะไม่จริงจังกับสิ่งที่ทำจนต้องอาศัยคนรอบข้างคอยกระตุ้น ทั้งที่ปากก็ว่าอยากทำนั่นทำนี่ มีความย้อนแย้งในตัวพอสมควร
ไม่ชอบมุกตลกหลายจุดของหนังที่ใส่มาอย่างไม่เนียน และบางทีก็ไม่ขำ เข้าใกล้คำว่าตลกคาเฟ่มากไปนิ้ดนึง จนรู้สึกได้ถึงความพยายามอย่างออกนอกหน้าราวกับว่าเป็นหนังตลกตีหัวเข้าบ้าน ไม่น่าใช่นะ แต่ทำไมทำแบบนี้หละ เสียดาย
#ตุ๊กแกรักแป้งมาก #ยุทธเลิศสิปปภาค