หลายครั้งที่เรามีปัญหากับแฟนเพราะความระแวงความความไม่เชื่อใจและขาดความเข้าใจทำให้เรามีปัญหากันทุกวันตอนนี้ก็เกือบจะ 1 ปีแล้วที่เราคบกันมาในความรู้สึกลึกๆของเราก็คิดว่าเค้าไม่นอกลู่นอกทางแน่นอน...แต่ทำไมทุกครั้งที่คุยกันปากมันชอบสวนทางกับใจชอบพูดออกไปแบบหาเรื่อง คุยกะคัยรึป่าวอยู่ไหนทำไมโทรมาช้าเงียบไปเลยนะ ทั้งๆที่ความจริงแล้วเราคุยกันทุกวันและเกือบทุกเวลาเลยด้วยซ้ำแฟนเคยถามว่าทำไมไม่ยอมเชื่อใจกันบ้างล่ะอยู่กับความระแวงที่เราสร้างมันขึ้นมาแล้วมีความสุขเหรอ......แฟนก็จะคอยบอกตลอดว่าจะต้องอยูกับความทุกข์ที่เราสร้างมันขึ้นมาเองไปอีกนานแค่ไหนลองมองอะไรให้มันกว้างขึ้นมองเค้าในแง่ดีบ้างที่เค้าทำทุกวันนี้ก็เพราะเราแล้วทำไมถึงไม่เชื่อใจเค้า..เราก็จะเถียงเค้าออกไปเสมอว่าเรารักเค้ามากนะถึงเป็นแบบนี้...แล้วค้าก็จะตอบกลับมาเสมอว่า...ถ้ารักเค้าแล้วทำไมไม่เชื่อใจใว้ใจและเข้าใจเค้าบ้างถ้าเรารักกันเราต้องพยามยามทำให้กันและกันมีความสุขซิ..แต่ทุกครั้งทุกวันที่เราทะเลาะกันแฟนจะบอกเสมอว่าไม่เป็นไรถึงจะทะเลาะกันให้ตายยังไงก็รักอยู่ดีถึงเราจะงี่เง่าไม่เคยเข้าใจเค้าก็ยังรักเหมือนเดิมแหละ......เลยถามแฟนกลับไปว่าถ้าจะต้องเจอแบบนี้ไปอีก  70 ปีจะทนได้ไหมเค้าบอกกลับมาว่าเปนไงเปนกันก็ยังรักตลอดไปนั่นแหละไม่เปลี่ยนใจ...........
...มาถึงตรงนี้ หรือความเข้าใจเชื่อใจ....มันจะสำคัญกับความรักจริงๆนะ........